Vampire (VP1)

Kabanata 41

CELESTE'S POV

Lumipas ang isang linggo, nag tuloy-tuloy ang lahat, halos buong araw nasa labanan kami, hindi na sa Legeno ngunit sa mga taong lobo, si Agustin naman ay tumigil na sa pangungulit saakin

Nasa sasakyan ako, ako lang mag-isa, nasa unahan ang sinasakyan nila Gael, Rico and Rico, nasa likuran ko naman ang sasakyan ng ama, ni Berdano at Laney, nasa dulo na ang iba

Biglang tumunog ang phone ko, Gael is calling

"Tabi tayo" kunwaring nagtatampong sabi nya

"No!" tanging sagot ko

"Ang damot mo!"

"Tss!" asik ko saka binaba ang tawag, nangulit lang ang gago

Pag ka-baba ay nasa isang werehouse na kami, amoy na amoy ko ang taong lobo, nakakasikip ng hininga dahil pakiramdam ko nasa mismong ilong ko ang balahibo ng mga ito, naririnig ko ang ungol nila, nasa loob sila

Agad nag simula ang labanan, ang kasama ko ay si Rico while Gael is with Rica, wala lang sakin yun, patuloy ako sa pakikipag laban and then someone attack me, hindi ko nakita yun kaya tumalsik ako, kasabay ng pag agos ng dugo ko ang pang lalabo ng paningin at pag sigaw sa mga nakakita saakin

Napatingin ako sa sarili ko, nababalutan ako ng dugo. Nang sarili kong dugo, ang daming dugo, pakiramdam ko tatlong banyera ang nawalang dugo saakin at hindi agad nag hilom ang sugat ko. Kinabahan ako ng hindi ko magawang tumayo at paligiran ako ng tatlong taong lobo, nga werewolf na sila, ang isa sakanila ay kulay purple, ang isa pa ay kulay yellow at ang isa pa ay kulay kahel, iniikutan nila ako, umuubo-ubo na ako

RICO'S POV

Natulala ako sa nakita ko, this is my first pov but i think marami akong masasabi dahil sa mga nakita ko

Celeste is surrounded by dark but not thick smoke, and a three wolf. I feel like it's happening again, but there are werewolves around her too, his wound didn't heal but there's something I can't explain

Bigla nanamang lumindol kasunod nun ang pag sabog ng maitim na usok at makapal ng usok mismo sa harap ni Celeste, napailag ang lahat, ng mawala ang usok ay sabay-sabay kaming napatingin, gulat at kaba ang naramdaman ko sa nakita ko

Si Celeste, prenteng nakatayo habang duguan ang suot, walang iniindang sakit, blangko ang muka, malamig pa sa klima ng america ang mga mata, habang hawak nya sa isang kamay ang patay ng.. Isa sa tatlong lobong nasa harap nya, ang dalawa pa ay nasa harap nya! Patay rin

Takot, gulat, kaba, pagkamangha ang naramdaman ko, hinagis nya lang basta yun saka walang alinlangang nakipag laban ulit, mayron pa yung tatakbo sya hanggang sa pader ang matakbuhan nya at ng medyo nasa taas na sya ay iikot sya parang sa action movies, meron namang makikipag palitan sya ng kalmot, may mga pagkakataong nakahiga sya sa sahig at dugan-dagan ng lobo habang inaatake ng ihagis nyang basta ito, ng lapitan nya ay parang teddy bear na iniangat nya ito sa ere at basta nalang binakli ang parte ng leeg

"HOOOO!!" all of werewolfs na nandito are growling now

Nag takbuhan sila, walang nabago sa itsura ni Celeste, pero ng tignan nya si Gael patakbo syang lumapit dito at yumakap, kasunod nun ang pagbagsak nya kaya binuhat agad sya ng nobyo

Nakaramdam ako ng lungkot at sakit ng makita kong umalis silang dalawa, alam ko namang kailangan ni Celeste na makapag pahinga, makapangyarihan nanaman ang inilabas nya kaya hindi malabong mapagod ito. Oo sya ang nasa propesiyang pinakamakapangyarihan ngunit napapagod din sya

Two days. she didn't sleep and eat, she just drank blood, and that day, she focused on fighting as if she had to finish it right away

1 week past.. Again, Celeste is like a stranger to me again, nag iba sya, parang naging priority nya ang pakikipag laban sa mga taong lobo, naging malamig ang pakikitungo nya saamin, but Gael still treating her like his princess, but Celeste is like a stone again, ang tigas nya ulit, ang lamig, Few more weeks past, ang tanging kinakausap nya lang na madalas ay ang tatay nya but.. It's about nanaman sa labanan, hindi ba sya napapagod?

2 months...

I saw Celeste crying and looking at the moon, she's crying like her heart is in pain, she's crying silently, walang ingay, tanging pag singhot ang maririnig, ang mga mata nya ay puno ng lungkot

Lumapit ako sakanya, tinignan nya lang ako saka ibinalik ang tingin sa buwan

"Why you're here?" she ask

"Why you're here? Bakit umiiyak ka?" pagbabalik tanong ko

She stop crying and look at me like it was a big deal, like it was too much pain

"Nasasaktan ako.." sabi nya "kailangan kong sanayin yung taong mahal ko para kayanin nyang wala ako" napayuko sya at humikbi, sobra yung pagkakahikbi nya "kung meron lang ibang paraan hindi ko naman gagawin 'to, ayokong gawin 'to! Natatakot akong baka wala na akong balikan pag dating ng araw" napatingala nanaman sya sa buwan. kunot na kunot ang noo dahil sa pag iyak, namumula na ang paligid ng mata nya "napapagod na ako, I was always in a fight. taxing my life for the sake of others, I want to choose myself but I will hurt the man I love if I do that" humagulgol sya, tahimik na humagulgol, pilit pinatatahimik ang sarili pero dahil sa sumasabog na emosyon ay hindi nya mapigilan "kasi nangako ako sakanya eh.. Na uunahin ko muna ang iba bago ang sarili ko, nangako ako sa harap nya na.. Bago ang sarili ko ay iba muna" lalo syang napaiyak

Celeste..

Sobrang strong ng tingin ko sakanya, cool girl, matapang, maangas, mayabang, nambabara, at kaya ang lahat pero ang makitang syang ganito ay hindi ko kaya

"Ginawa kona 'to noon eh!" nasapo nya ng parehong palad ang ulo "g-gusto ko nang tapusin 'to! Gusto ko ng ituon yung atensyon at buong oras ko sakanya pero kingina hindi ko magawa! Lagi nalang ang iba bago ang sarili ko" hagulgol nya, it's hurting me.. Watching her crying because of the vampires.. "after this.. I will leave him, that's my plan, aalis ako.. Para sa iba.. Para sa ibang kalahi" tumigil sya sa pag iyak na parang hindi sya nag labas ng hinanakit

"Same plan huh?" sabi ko pa, nagulat ako sa sinabi nya pero napangiti ng ayaw nya talagang putulin ang pangako nya "I'm always with you"

"I'm going to abroad.. Somewhere.." tumayo sya at prenteng nag lakad pabalik ng palasyo

Seeing her like this make me feel sad, the girl I like is crying in front of me because she had to sacrifice. She could not choose herself because of her promise, her mission

A/N: So yun.. Nag iisip ako kung magkakaron ba ng season 2 ito.. What do you think? Mag comment ka nako! Ang tamad nyo magcomment😭 HAHAHAHAH😂