CELESTE'S POV
Sana pala huminto nalang ang oras ng mga panahon na yun, yung masaya lang ulit kami, yung walang problema at tanging laro ang iisipin
Buong akala ko natakasan kona, natapos kona kahit alam kong hindi pa tapos ay umasa ako, inakalang hanggang dun nalang, gusto kong magalit, gusto kong mag wala, gusto kong pumatay hanggang sa makontento ako, nagagalit ako sa saliri ko dahil hindi ko natapos ang misyon ko nung umalis ako.
Kaya ngayon, Legeno nanaman ang problema namin, Legeno na aaminin kong natalo ako noon, pero kung mag papatalo nanaman ako ngayon.. Baka buhay na namin ang maging kapalit
"Anong plano?" seryosong tanong ko, nakakuyom ang kamao, nakaunot ang noo at deretsong nakatingin sa ama na nag iisip marahil "dahil kung wala, kikilos akong mag-isa" naubusan agad ako ng pasensya, nag iiba talaga ang ugali ko pag ganitong sitwasyon
"Calm down please?" mahinahong pakiusap ni Gael, I glanced at him badly, calm down? Mahinahon pa ako, hindi sa nag yayabang pero mahinahon pa ako sa lagay na 'to kahit nag iinit na ang ulo ko, hindi natutuwa sa Legeno
Anong gusto nila? Panibagong laban? Panibagong dugo? Panibagong patay? Eh kung isa-isahin ko sila at ihuli ang pinuno nila, masakit man saakin ay baka magawa ko, apat sa kasamahan ko ang namatay ng dahil sakanila, kanina muntik pang mapahamak ang anak ko! Sumama si Caslem sa tita Rica nya, I want to blame Rica but I know it's not her foult, pero hindi ko maiwasan sa bawat oras na lumilipas at bumabalik saakin kung ano yung nakita ko ng hawakan ako ni Rica sa braso para ipakita ang naganap kanina, may kakayahan syang ipakita ang naganap na sa simpleng pag hawak
"Ibigay ang gusto nila" ang tanging sabi ko matapos ang matagal kong pag titig kay Gael
Barumado akong lumabas at binalibag pa ang pinto saka ako pumunta sa kwarto ko kung saan naron si Caslem na umiiyak pa rin dahil sa nangyari
"Hey son, come here" iniluhod ko ang isang tuhod ko para mag pantay kami "don't cry please?" I begged, he hugged me and cry more like a 1 year old "damn, tell me what you want me to do" I whispered
"Mama I'm scared, I thought I was going to die" napatigil ako at nag init ang ulo ng marinig yun, muli kong naalala kung paano nilang tinangkang kuhanin at saksakon ang anak ko, mabuti't pinigilan ni Rico
"No!" agad na sabi ko "that won't happen because I won't allow it" mariing sabi ko at pinunasan ang mga luha nyang kanina pa umaagos, nagulat ako ng mag pula ang mata nya at biglang kunin ang palapulsuhan ko "you're hungry" sabi ko ng kagatin nya ang palapulsuhan ko, walang pake kung magagalit ba ako, naalala ko tuloy nung baby pa sya
Napangiti ako at binuhat sya, unti-unting nag hilom ang sugat ko. Inihiga ko si Caslem sa kama at tumabi sakanya
"When you were a baby, your dad and I had a fight because he wanted you in his room and what I wanted was for you to be here in my room" he laugh, napangiti ako dahil tumahan na sya "nung tabi tayong natulog, kagat-kagat mo ang daliri ko at muntik mo nang maubos ang dugo ko-ahahah" natawa agad ako ng bigla nya akong yakapin at paulit-ulit na nag sorry, I sighed, kahit papaano ay kumalma ang utak ko, nakatulog kaming pareho ng hindi ko namamalayan, nagising lang ako ng may mangibabaw na tinig
"Sweet" Gael chuckled, napaangat ang tingin ko at nakita kong kinukuhanan nya kami ng litrato kaya agad akong tumayo at kinuha ang cellphone nya "hey give it back to me" asik nya pero nakalikot kona
May limang picture, ang una ay yung nakakunot pa ang noo ko at mahimbing ang tulog ni Caslem, meron namang nakatabi sya saamin at nag panggap na tulog, sino nag picture nito kung ganon? Meron yung nakayakap sya saakin habang nakahalik sa ulo ko
BINABASA MO ANG
Vampire (VP1)
VampireA prophecy will be known about the world of humans and the world of vampires Warning! This story is from 2020 so expect what to expect and thus isn't edited and I am not planning to edit, I want it to be what it is when I wrote this on 2020