CELESTE'S POV
"Magandang gab..i" si Francine "O my?! Ama!" nagugulantang na nilapitan nya ang nakahandusay at walang buhay na ama
"Just call me if your done" sabi ko at tumayo, naupo sa trono at napatulala sa kawalan
Marami pa akong gustong sabihin sa tatay ko, tulad ng kung gaano nya minahal ang nanay ko, tulad ng kung paano syang nagulat o kung anong naramdaman ng malaman na may anak sya, kung gaano sya kabilib saakin. Lalo akong napaluha sa katotohanang hanggang tanong nalang ang mga iyon
"Shit! Ama" sunod na dumating si Zepanie, nag iiyakan na sila
Luhaang tumayo ako at sumenyas kay Rico na patunugin ang kampana na syang hudyat na kailangan mag tipon ng lahat ng bampira dito sa loob ng palasyo
Nang tumunog ay biglang dumating ang mga ito yung iba ay napatakip sa bibig yung iba naman ay napa atras, may nagulat at may napaiyak agad, mayroon din yung pinatatatag ang loob
"Isang habilin.. A-ang iniwan s-saakin ng ama" sabi ko, huminga ng malalim "m-matapos lamang ang l-lamay ay p-pag uusapan nating lahat ang tu—shit! Ang tungkol dun" mabuti't tumabi agad saakin si Gael kung hindi ay bumagsak na ako sa sibrang panghihina
"Oh? Kanina lamang ay ang angas mo, ngayon ay tumatangis kana" lahat napaatras ng biglang sumulpot ang tiyuhin kong si Diego, maliban saamin nila Gael na nakatingin lang sakanya
"Sinong may sabing maari kang tumuntong dito?" singjal ni Francine
"At sino ka para pigilan ako?" Ngisi ng gago "well, ngayong patay na ang Lazaro'ng yan.. Marahil ay ako na ang uupo sa tro—"
"Yun ay kung humihinga kapa pag naupo ka" sa isang iglap ay sakal-sakal kona sya "huwag kang sumabay dahil sa mga oras na ito.. Hindi ko alam kung ano ang magagawa ko sayo" pag amin ko dahil pakiramdam ko ay makakapatay ako sa sinomang tutulad sakanya, ramdam kona ang pag agos ng dugo sa leeg nya ngunit hindi ko pa rin binibitawan
"S-sinong t-tinakot mo?" hirap na hirap na sabi nya, tumawa pa, idiniin ko ang sarili ko sakanya, isang dangkal nalang ng daliri ang layo namin sa isa't-isa
"Sinong may sabing nananakot ako?" seryosong tanong ko "ilang beses na kitang binigyan ng pagkakataong mag bago ngunit paulit-ulit mo akong binibigo" sumbat ko. hindi kona alam kung saan nanggagaling ang emosyong lumalabas saakin ay napapaluha nanaman ako
"M-mag babago l-lamang ako kung i-ibibigay mo saakin ang k-kapangyarihan n-ng t-trono" sabi nya
"Eh kung ibigay ko sayo ang galit ko?" singhal ko "huling pagkakataon na ito taksil, pag bilang ko ng dalawa ay dapat wala kana dahil kung hindi.. Kilala mo ako, ang banta ay ginagawa" pinakawalan ko sya at nag simulang mag bilang sa isip
Nang mawala sya ay bumagsak ako sa lupa, kamukang-kamuka nya ang tatay ko, pero kung ang puso ko ang tatanungin.. Malayo ang ugali nila, dahil walang kasing buti ang ama ko kaysa kanya na sakim sa kapangyarihan
Natapos ang araw na yun na parang ayoko ng mabuhay, mabuti nalang at nandyan si Gael na pinatatatag rin ang sarili para saakin
"I need to go love, I'm sorry" nag mamadaling sabi nya, dahil wala ako sa kondisyon ay sya ang gumagawa na dapat ay ako
Nakatitig lang ako sa maliwanag na buwan, tinatanong kung bakit kailangan mamatay ng tatay ko
4:00am ng mag pasya akong maligo, nag bihis lang ako ng simple, itim na pants at itim na sando, hinayaan na nakalugay ang buhok
Sa gitna ng dagat ng tao naron ang isang mahabang lamesa kung saan may naka patong na malambot na kumot at ang katawan ng aking ama, walang saplot ngunit napapatungan ng logo ng Nosferatos
Kulang itim ang paligid ngunit may pangil sa gitna. Kung sana'y nandito pa sya, ano kayang ginagawa nya?
"Love.." Gael called me but I ignor him and walk towards to my father "everything will be okay" niyakap nya ako ng mahigpit saka ako pinakawalan
"I need to leave" sabi ko, nangunot agad ang noo nya "I'll be back after a few hours" matamlay na dugtong ko
Sa isang iglap ay narito na ako sa tapat ng Legeno, nakakuyom ang kamao, pinasok ko yun at pinag sasapak ang sinomang haharang saakin, ng tuluyan makapasok ay nag dilim ang paningin ko ng makita si Agustin
"Anong gi—Ah!" sigaw nya matapos ko syang ihagis
Nilapitan ko sya at sinakal saka sinuntok at hinayaang matumba saka ko ulit sya nilapitan at binuhat gamit ang leeg nya
"T-tama n-na"
Hindi ko sya pinakinggan sa halip ay sakal-sakal sa leeg na binuhat ko ito sa ere, lumakad ako palabas at dun sya hinagis sa may gate, pag bagsak nya sa lupa ay may dugo na ang likod nya
"Celeste tumigil kan—"
Nag tangkang lapitan ako ng isa sakanila pero agad na tumalsik matapos ko itong salubungin ng sipa. Nilapitan ko si Agustin at hinawakan sa magkabilang tenga
"King ina mo" madiing sabi ko saka ko ibimaon ang kuko ko sa tenga nya
"ARGH!!" malakas na sigaw nya, may umawat saakin pero tumalsik ng sikmuraan ko
Nilapitan kong muli si Agustin at sinabunutan sya saka kinaladkad, isinandal ko sya sa isang pader at ng makita ko ang mukha nya ay parang nilamon ako ng dilim
PUNGGOK'S POV
Bahagyang yumayanig ang lupa, habang pinapanood ko si Celeste ba atakihin si Agustin, sobra ang galit nya
Sinabumutan nya ito saka kinaladkad at isinandal sa pader malapit sa gate saka sinapak, natab lang si Agustin pero pinatayo nya, may kung anong itim na usok o hangin akong nakikita, hindi pa ganoon kakapal pero lumalakas ng kaunti ang hangin
Nakita kong pinag sasasapak at pinag tatatadyakan ni Celeste si Agustin, nag bago na syang talaga, kaya na nyang saktan ang dati nyang kaibigan
"Simula sa araw na ito, oras na mabalitaan kong may pinatay kayong bampira, tatlo o higit pa sa kasamahan nyo ang pag lalamayan nyo" galit na galit na sabi ni Celeste, kay Agustin nakatingin
Puno na ng dugo ang muka ni Agustin, unti-unting bumabalik sa normal ang paggalaw ng lupa at ang kulay ng paligid, maging ang hangin
Ganon na kamakapangyarihan si Celeste
Galit sya dahil marahil napatay ni Agustin ang ama nya
Patawad..
BINABASA MO ANG
Vampire (VP1)
VampireA prophecy will be known about the world of humans and the world of vampires Warning! This story is from 2020 so expect what to expect and thus isn't edited and I am not planning to edit, I want it to be what it is when I wrote this on 2020