Vampire (VP1)

Kabanata 59

AGUSTIN'S POV

Hindi ko nagawang manlaban, sa sobrang galit nya parang wala na syang naririnig, parang wala nang umaawat sakanya, parang wala ng nag mamakaawang tumigil na sya

Kinakabahan akong biglang lumabas si Pikoy at makita ang posisyon namin, narito sya dahil wala syang kasama sa bahay, 16 year old na si Pikoy, naipaliwanag kona sakanya kung anong uri ang ate Celeste nya

"T-tumigil kan—Argh!" naisigaw ko ng muli na akong ihagis, rinig at damang-dama ko ang pag lagutok ng buto ko matapos akong tumama sa katawan ng puno

"Celeste tumigil kana!" sigaw ni Punggok, hindi magawang lumapit sa takot na sakanya mabuntong ang galit ni Celeste

Hindi nya naiintindihan. Ginawa ko lang kung ano sa tingin ko ang tama

"At tamang patayin mo ang ama ko?!" gulat akong napatingin sakanya, tama ba ang rinig ko?.. Tama ba ang nasa isip ko?

Nababasa nya ang isip ko?

"O-oo! D-da..hil m-marami na syang n-nabik..tima!" hirap na hirap akong tumayo, hindi ko alam kung saan lakas ako humgot at nakatayo pa

"Hindi ang ama ko ang gumagawa ng masama! Oo kamuka nya pero hindi sya yun!" napaatras ako ng unti-unti syang lumapit saakin

Inaamin kong natatakot at kinakabahan na ako, mabuti nalang at nakikinig na sya ngayon sa mga sinasabi namin. Pero iba pa rin, ganyan-ganyan ang galit nya ng ang nanay nya ang namatay, kaso wala syang laban nun, wala syang magawa kundi ang umiyak lang pero ngayon, kaya na nyang mag higanti, lumaban at gantihan ang sino man

"P-paano ka n-naka sisiguro?" nakasandal na ajo sa katawan ng puno ngayon

"Dahil iba si Lazaro kay Diego!" sinugod nya ako at sinapak nanaman "Nang dahil sa tatay ko matagal na nanahimik ang mga bampira! Paano mo nasabing marami ng nabiktima ang ama ko?!" muli nya akong sinapak, nakapatong na sya saakin, lumuluhang nakatingin saakin

Nayanig ang ulo ko sa katotohanang yun. Hindi ko alam! Hindi ko alam na ang tatay nya ang mabuti.. Alam kong may mabuting bampira pero hindi ko inaasahang ang tatay nya yun!

"Nabubuhay sya ng hindi pumapatay o nambibiktima ng tao!" muli nya akong sinapak, sa sobrang galit nya, bawat suntok nya ay parang nag e-echo na saakin ang tunog ng sapak nya

"K-kung ganon ay p-paano?!" hinang-hinang tanong ko

"Hayup! Hayup ang kinakain namin!" sigaw nya, isang malakas na suntok ang natamo ko dahilan para muli akong tumalsik

Hinablot nya ako at inangat sa ere gamit ang pagkakasakal nya saakin, pakiramdam ko ay hindi na ako makakalakad oras na ihagis nya nanaman ako

"Pinatay mo ang ama ko! Kung ako ang tatanungin gustong-gusto na kitang patayin!" malakas na sigaw nya, muli nanaman nagkakaron na maitim na usok o mas magandang sabihing itim na hangin, lumalakas na rin ang hangin

"A-ate" biglang dumagundong sa kaba ang puso ko, sa isang iglap bumilis ang tibok ng puso ko at hindi na naging normal

Sabay namin nilingon si Pikoy na kita sa mga mata ang takot at kaba, medyo lumuwag ang pagkaka sakal ni Celeste saakin kaya nag karon ako ng pagkakataon para makawala

"A-ate.." umiiyak na tumakbo si Pikoy sakanya at mahigpit na yumakap dito, kita kong muling nangilid ang luha ni Celeste pero pinigilan nya, bigla nalang akong kinabahan ng mag pula ang mata nya

Malakas na tinulak nya si Pikoy kaya natumba ito sa sahig, umiwas ng tingin si Celeste at dun pinunasan ang luha nya

"A-ate Celeste.." hindi makapaniwalang usal ni Pikoy pero mapait na napangiti, tila piniga ng puso ko ng makita yun "oo nga pala.. Hindi kana katulad ng dati" tumayo ito at pinunasan ang luha "kamusta.. P-prinsesa?"

Bigla nalang nawala si Celeste, at dun ay napahiga na ako sa lupa at dun ko pinahinga ang sarili ko. Rinig ko ang pulit-ulit na pag hikbi ni Pikoy

Tila pinipiga ang puso ko ng dahil dun, ano bang nagawa ko?.. Binuhay kong muli ang galit na matagal ng nakatulog sa puso nya

RICA'S POV

I'm about to go when Celeste came back, kataka-takang hindi ko nakita kung anong ginawa nya

Puno ng dugo ang kamay nya, bagsak ang katawan habang humihikbi, nakalagay pa ang kamay nya sa dibdib na parang sa ganoong paraan ay gagaan ang pakiramdam nya

"Saan ka galing?" seryosong tanong ni Gael dahil sa nakitang dugo sa kamay ni Celeste "it's a blood.. Of human" bulong nya

"I almost.. Killed a human" nakayukong sabi nya, napasapo ako sa noo, this time.. I don't know what to do.. She was very angry, because of her anger, she can no longer control herself

"Who?.." Gaek ask, I took a deep breath and then knelt down to see Celeste's appearance clearly. I feel sorry for her, I feel like it's because of me she's going through all this

"The leader of Legeno" deretsong sagot ni Celeste, nakasapo ako sa bibig ko. Did she just say na ang Leader ng Legeno.. Ang kababata nya? Oh my God! This is not Celeste, so much pain in her heart.. Kaya nya siguro nagawa or maybe because of anger?

"Shush" nasabi ni Gael, hindi rin makapaniwala. I can't blame Celeste, it's her father.. It's our father.. I mean ama sya ng buong bampira..

"I wanted to kill him, I'm about to kill him but.. P-Pikoy suddenly came" lalo syang napaluha "shit! Shit! I want to release the pain .. The anger.. Because what it causes me is wrong" napasandal nalang aya sa dibdib ni Gael, awang-awa na ako sakanya

Minsan napapatanong ako sa isip ko.. Bakit kailangan mag dusa ng ganito ng prinsesa?.. Bakit kailangan umiyak nanaman sya? She did her part! She did her obligation! Her mission, she does everything that needs to be done. I am angry with myself. I didn't even tell her in advance that was the outcome of everything

"I hate my self because I was not with my father at that time!" humahagulgol na dumuduro sya sa hangin na parang dun naganap ang nangyari sa ama, napaluha ako sa itsura nya "if I was there next to him that might not have happened to him! Maybe he's still here, maybe I'm still watching him lead us, maybe I can still see him smiling at us, I want to tell him that I love him so much, I haven't even felt with him how important he is to me, how much I love him!" humahagulgol at walang tigil na sabi nya, lalo akong napaiyak sa katotohanang hindi nanga nya masasabi yun sa ama

(A/N: kung mali man english ko, sorry agad ehee)

"Fuck! I hate myself!" sigaw nya, lalo pang umiiyak, nakaalalay lang naman sakanya si Gael na lumuluha na rin pala, hindi na nalabanan ang bugso ng damdamin

"Sshh, jusy rest love please.. I know you're tired" sabi ni Gael, ni hindi na magawang tumayo ni Celeste sa panghihina kaya Gael carried her. Bridal style,

Tulog na si Celeste ng buhatin nya, mukang nakatulog dahil sa pag iyak at pagod