CELESTE'S POV
Yung pakiramdam na ayaw mong paalisin yung isang tao pero kailangan, yun ang nararamdaman ko, pakiramdam ko kasi parang hindi na sya babalik oras na lumabas sya ng palasyo
"Babalik naman po kayo diba?" hindi kona mabilang kung ilan beses kong tinanong iyon sa ama
Tumawa lang sya "Yes ofcourse" yumakap ito saakin kaya niyakap ko sya ng mahigpit, napatingin ako kay Rica na nakaiwas lang ang tingin at tila nangingilid ang luha
"Are you ok?" tanong ko, agad syang tumalikod at kita kong pinunasan nya ang luha nya saka nakangiting humarap
"Oh? Ako? Hahah kelan ba ako hindi naging ok? Hahah" sagot nya, napa 'o' naman ako. muka ngang ok sya
"Let's go" seryosong sabat ni Gael, napabuntong hininga ako saka sila hinayaan na sabay-sabay na mag lakad, ssinundan kopa sila ng tingin
Ama is wearing a black jeans and black fitted t-shirt, while Rico is wearing a plain white polo and pants, Rica is wearing a black leggings and gray sando, As usual Gael is wearing his favorite outfit. Red long sleeve na nakatupi ang manggas hanggang siko and black fitted pants
Sinundan ko sila hanggang sa gate ng palasyo, huminto sila saglit at lumapit si Gael saakin, agad na humawak sa pisngi ko at hinalikan ako sa noo
"Take care" paalala ko, he smiled
"You too, I'll be back, I love you" napaka hinang bulong nya, kami lang ang nakarinig
"Tss! Mahal din kita" nasabi ko nalang at hinayaan silang sumakay sa sasakyan
Bumalik na ako sa loob ng Nosferatos at naupo sa trono, tulala lang at nag hihintay na makabalik sila, si Caslem ay nakay Adie dahil namimiss nya nadaw
"Mahal na prinsesa may panauhin" sabi saakin ng isang bantay sa tarangkahan ng palasyo
"Who?" tanong ko
"Your handsome tito" biglang nangibabaw ang tinig ng tito kong si Diego, ang taksil na kapatid ng ama kong si Lazaro
"Ang hangin mo" pamemersonal ko
"Wala ang kambal maging ang iyong irog mahal na prinsesa" pama-mlastik nya, siniringan ko sya
Hindi na ako nag paligoy-ligoy, seryoso ko syang tinignan, hindi porket tiyuhin ko sya ay kakalimutan kona ang ginawa nyang kalapastangahan
"Anong kailangan ng isang taksil na tulad mo?" tila may sariling utak ang ugali ko at kusang nag iba ang pakikitungo
"Taksil?" tumatawang pag uulit nya "binibisita ka—"
"Hindi ko kailangan ng isang taksil na bisita ginoo, maari kanang makaalis" tumayo ako at tinuro pa ang malaking pinto
"Wala naman akong sinabing kailangan mo ng isang bisita ah?" inosenteng sagot nya, inuubos ang pasensya ko
Kumuyom ang kamao kong nakaturo sa pinto saka ako namulsa, nag kikilos lalaki nanaman
"Inuubos mo ang pasensya ko" singhal ko
"Mm" ngisi nya, sinamaan ko sya ng tingin "bakit oarang ayaw mona saakin?" kunwaring paawa effect
"Kailan ba kita ginusto ginoo?" pambabara ko
"Masyado kang mainit—argh!"
Tumalsik ito palabas ng palasyo matapos ko itong itulak, gamit ang bilis na taglay ko ay tinungo ko kung nasan sya, nakahiga sya sa lupa at habol ang hininga, iniluhod ko ang isang tuhod ko
"Umalis kana" mariing utos ko
Bumalik ako loob at nakaharap lang sa trono, hindi nauupo, ito ang mahirap saakin eh, masyadong mainitin ang ulo ko't maikli ang pasensya
Tatlong oras ang lumipas na nasa ganun akong posisyon, rinig ko ang pag bukas at pag sara ng higanting pinto at kahit hindi ako humarap ay alam kong nandyan na sila, pero bakit parang may kirot akong naramdaman sa puso ko
"C-Celes" mahinang tawag ni Ricol, rinig ko ang impit na pigil pag hikbi ni Rica kaya nangunot ang noo ko
"Celes.." napahagulgol na si Rica kaya lalo akong kinabahan
Sakto ng pag lingon ko ang pag guho ng puso ko, parang nag liyab sa galit ang puso ko at agad akong napakapit sa noo ko, para akong mawawalan ng lakas sa nakikita ko
A-anong nangyari?
"What happened?" nanginginig ang boses na tanong ko, unti-unting napaluhod, shit! B-bakot ganito?
"C-celes I'm sorry, I'm sorry" paulit-ulit syang humingi ng tawad
"Anong nangyari?!" sigaw ko, napa atras sya habang umiiyak, nakaluhod sa naka handusay na katawan
"P-please.. I'm so sorry" napahagulgol si Rica habang sapo ang noo ng kamay nyang duguan, napatingin ako kay Rico na nakaiwas ang tingin habang lumuluha, ang kaninang napaka puti nitong polo ay nabahiran na ng dugo
"What the fuck?!" hindi kona napigilan mapasigaw "tell me what happen! Putang ina hindi kayo nag sasalita" hagulgol ko, tila binasag ang puso ko ng makita ang nangingitim na sugat ng nasa harapan ko
"Nung sa kwarto ng a-ama.. Nakakita ako ng pangitain" humihikbi at nahihirapang paliwanag ni Rica "nakita ko kung paanong mamatay ang ama, hindi ko masabi sayo kasi alam kong magagalit ka" napayuko ako sa bangkay ng aking ama, wala pa man ay ang dami ng tanong ang nabubuo sa isip ko "at n-nangyari nga yun.. Maniwala ka sinubukan kong pigilan ang nakatadhana, Celeste.. S-sinubukan ko" pinag dikit nya ang parehong palad at tila sa paraan yun ay kakalma ako
"T-tatlo kayong p-pwedeng mag ligtas sakanya! Ni hindi nyo nagawa! Anong silbi nyo rito kung hindi nyo napromyektahan ang ama?!" galit na sigaw ko habang umiiyak
W-wala ng natita sakin.. Iniwan na ako pati ng tatay ko..
"Pinuno ng Legeno ang kalaban ko.. Nag dadalawang isip ako kung sasaktan ko sya dahil alam kong malalim ang ponag samahan nyo" paliwanag ni Rica
"So a-asan yung dalawa?"
"Sinusubukan makalapit sa ama pero hindi nila magawa dahil habang lumalapit sila lalong hinihigpitan ng kalaban ang pilak na naka pulupot sa ama"
B-bakit kailangan mangyari 'to?! Bakit kailangan pati ang tatay ko eh kunin nila?! Tang ina! Ang nanay ko namatay sa labanan dahil hindi tinulungan at pinabayaan lang ng myembro ng Legeno! Ang tatay ko..
"Sino ang pumatay?" seryosong tanong ko, natigilan sya tila ayaw sabihin
"C-celes—"
"Sino ang pumatay?!" pag sigaw ko, pinunasan ang luha ngunit ayaw tumigil sa pag patak
"Y-yung Agustin.." si Gael ang sumagot, napatakip ako sa bibig ko habang nakasapo sa noo, pinipigilan ang pag bugso ng damdamin
At sa Legeno din namatay ang ama ko. Bakit? Kingina! Pakiramdam ko pinag kaitan nila ako na maranasan ang mag karoon ng pamilya! Bakit kailangan nilang patayin ang ama ko? Ni katiting sa balat ng aking ama ay hindi dumapo sakanya.. Ano't ginawa nya ito?
Patawarin sana ako ng ama mo ngunit kailangan mong pag bayaran ang utang mo, buhay ang kinuha mo saakin.. Buhay din ang kukunin ko, patas ang laban
"A-ama.." napahagulgol ako
Wala na! Wala na akong tatay! Tang ina puno ako ng pag sisisi na sana sumama ako, na sana nandon ako para hindi nagka ganito! Yung pakiramdam na hinayaan nalang ng tatay mong mamatay sya kasi yun naman talaga ang nakatadhana
A/N: Just Vote, Comment, and Follow!
BINABASA MO ANG
Vampire (VP1)
VampireA prophecy will be known about the world of humans and the world of vampires Warning! This story is from 2020 so expect what to expect and thus isn't edited and I am not planning to edit, I want it to be what it is when I wrote this on 2020