CELESTE'S POV
Ito na yung araw na ayaw kong dumating, yung araw na uusbong nanaman yung sakit, lungkot at galit sakin, sakit na kailan man ay hindi ko ginusto dahil pinapatay ako nito. Lungkot na ayoko dahil lagi nalang akong umiiyak kapag nararamdaman ko. Galit na ayaw na ayaw kong nararamdaman. Because I’m losing control of myself
All my vampire allies are here for another battle. For justice in my father's death. And for the murdered vampires of the members of Legeno
Ito nanaman yung sakit at galit na kahapon ay nawala naman, pakiramdam ko kasi na sa bawat pag tingin, sa bawat minuto na lumilipas na nakatitig ako kay Agustin eh bumabalik saakin ang lahat ng ginawa nya sa tatay ko
Gusto kong umiyak nanaman, gusto kong isigaw sakanya kung gaano akong nasasaktan ngayon dahil sa nagawa nya. kung gaano akong kahirap bumangon ulit, kung gaano kahirap para saakin na gumising sa umaga na alam kong wala akong makikitang ama. Kung gaano ko tinitiis ng ilang araw ang galit at poot sa puso ko wag ko lang sya sugurin upang patayin
"Ano titigan nalang ganon?" inis na sabi ko kay Agustin, mag kaharap ang kakampi nya at kakampi ko
"Edi unahan mo" ngisi nya. That made me mad, angry and wanting to kill him right now
Hindi ako nag paapekto at ako naman ang ngumisi bago humakbang ng dalawang beses, ilang dipa ang layo namin
"Baka pag sisihan mo?" kunwaring nag-aalalang sabi ko
"At bakit naman ako mag—"
"Ang dami kong satsat" angil ko saka sya nilapitan na parang manghihimgi lang ng pagkain "eh kung ibalibag kita?" asik ko
"Calm dow Celeste, masyadong mainit ang ulo mo" rinig kong sabi ni Rica
"Ikaw ba naman mamatayan ng ama.. Hindi ka magagalit?" I want to punch Agustin's face, stomach and take his heart and eat it in front of Legeno!
"Just calm yoursel—"
Hindi na nya natuloy ang sasabihin ng biglang umatake si Agustin at nakailag naman ako, muntik ng tumama sakin
"Easy" I chuckled before kicking him in his stomach. Tumilapon sya at naging hudyat yun para mag kagulo na, nilapitan ko sya at hinawakan sa kwelyo bago itayo
I punched him so hard, I just punching him, I smell his blood so my eyes turn in to a red. My long nails came out as well. Kahit nakatikom ang bibig ko ay alam kong nakalabas na ang pangil ko at oras na ibuka ko ang labi ko ay paniguradong makikita na yun
"Argh!" Agustin shoured when I kicked him in his face and punch him so bad, ni hindi nya nagawang bumawi man lang
"You killed my dad! You fucking killed my dad! I want to kill you so damn Agustin! I swear!" nanggagalaiting sigaw ko, nangingilid na agad ang luha. Sinipa nya ako sa tyan kaya napaatras ako at medyo ininda yun
At ngayon.. Sinasaktan ako ng taong pumatay sa ama ko.. Lalo lang akong nasasaktan na parang hindi nya pinag sisisihan na nagawa nya yun, na parang natutuwa pa sya kasi napatay nya ang ama ko, na napatay nya ang hari ng mga bampira. Pinatay nya ang tatay ko, kung hindi lang ako nakapag pigil ay malamang na may pinag lalamayan na ang Legemo habang lumalaban ngayon
Biglang lumabas sa kung saan si Punggok, he punched me, tinanggap ko ang lahat ng suntok nya, tinanggap ko yun ng lumuluha, tinanggap ko yun ng nasasaktan at nagagalit
Nang makuntento ay tumigil sya at pinakatitigan ako ng may awa. Kinginang 'to naawa pa! Hindi ko kailangan ng awa nino man!
I kick him so hard that made him flee (tama ba yung flee? Tumilapon kasi eh) I smirked and ran closer to him. Sinabunutan ko sya bago ibinalibag
Inawat ako ni Agustin, may sinasabi sya ng hindi ko maintindihan dahil sa pilit kong pag pupumiglas, parang wala na akong naririnig at tanging pag ganti nalang ang nasa isip ko
"T-tama na, itigil na natin 'to please.." napahinto ako ng marinig yun mula kay Agustin, he's crying
"Tangina? Itigil?! Bakit? Bakit Agustin?" nanggagalaiting sigaw ko, rinig ko ang kaguluhan na nakapalibot saamin, kaharap na ngayon ni Gael si Punggok "tumigil kaba nung ang tatay ko ang pinahihirapan nyo?!" muli ko nanaman naalala ang pinakita saakin ni Rica, pinatay nila ang tatay ko sa paraan na simple pero nakakamatay puso para saakin. Binuhay lang nila muli ang galit ko "tangina! Sya nalang yung natitirang magulang ko eh.." umiiyak nang sabi ko "b-balit kailangang patayin nyo pa sya? Bakit kailangan nyo syang kunin sakin hah?! Bakit gustong-gusto nyong sinasaktan ako?! Hah?!" I cried more, nakapaibabaw na ako sakanya habang sinusuntok sya ng paulit-ulit kahit wala namang lakas dahil sa panghihina ko dahil sa pag iyak
Tumutulo ang luha ko habang nakatitig sa mga mata ni Agustin, yung pakiramdam na gusto mona sya patayin pero mas gusto mong malaman nya muna kung gaano ka kahirap sa nangyayari
"Alam moba yung pakiramdam na gigising ka tapos wala kang Lazaro na madadatnan hah?! Na wala yung tatay mong nakasama mo kahit na sandaling panahon lang?!" lalo akong napaiyak "ni hindi ko man lang nagawang sabihin sakanya kung gaano ko sya kamahal! Kung gaano ako kamangha sa pagiging pinuno nya! Putangina, sobrang sakit.. Ang sakit sakit na, napapagod na ako.. Nag sasawa na ako" napaupo ako sa buhanginan at dun napasapo sa noo
"I'm sorry" nasabi nalang ni Agustin, nag init ang ulo ko sa sinabi nya
Sorry?! Mababalik ba ng sorry nya ang buhay na kinuha nya? Gusto kong patayin na sya pero naiisip ko na parang ginaya ko lang ang ginawa nya pero kung ganito lang din naman pala edi wag na
"Sorry?" natatawang pag-uulit saka sya sinamaan ng tingin "how dare yoy to say that huh?!"
"S-sor—ah!" I kick him and threw him. Hinawakan ko sya sa magkabilang kwelyo saka pinabangon, I punch him again and again and again
"Fuck your sorry!" I shouted before punching hin in his stomach and kick him. In my anger, I couldn't stop myself from punching him
"T-tama na—argh!" pigil ni Punggok pero tumalsik lang sya, dinala ko sa gitna si Agustin
"Stop!" malakas na sigaw ko "this is Agustin the leader of Legeno.. And now.." lahat ay nanlaki ang mata ng hawakan ko si Agustin sa taas ng ulo nya at sa baba nya "I'm.." nangilid ang luha ko "going.." nag angat ako ng tingin saka inilibot ang paningin ko "to kill him" naibulong ko
"Mahal kita.." his last word before I broke his neck
THANKS! VOTE, COMMENT AND FOLLOW GAIZZ
BINABASA MO ANG
Vampire (VP1)
VampireA prophecy will be known about the world of humans and the world of vampires Warning! This story is from 2020 so expect what to expect and thus isn't edited and I am not planning to edit, I want it to be what it is when I wrote this on 2020