CELESTE'S POV
"After 2 days.. We will end this shit" sabi ko, ako na ngayon ang nasa pwesto kung saan nakaupo ang ama noon, kahapon pa sya nailibing, kung ang ibang bampira ay nalulusaw ay iba ang ama
"Are you ok now?" tanong ni Gael ng mag punta sya sa kwarto ko
"Bat nandito ka?" hindi ko sinagot ang tanong nya
"Stupid question love" seryosong sabi nya, hindi ko sya pinansin "just.. You want me here or not?" buntong hininga nya
"Not" deretsong sagot ko, wlaang paki kahit alam kong masasaktan ko sya sa inaakto ko, anong magagawa ko? Gusto kong mapag-isa
Mabigat na bumuntong hininga ito maging ang pag lalakad nya palapjt saakin ay napaka bigat. Hinawakan nya ang magkabilang pisngi ko. Forcing me to look at him
Tinignan ko sya ng deretso sa mata, wapang emosyon at blanko ang muka, napaka lambot ng tingin nya saakin. Nasasaktan ako oo.. Galit ako oo pero pakiramdam ko maling idamay ko ang relasyon namin sa pinag dadaanan ko
"I'm just in my room.. Call me if you need" malambing na sabi nya, humalik sa noo ko at aalis na sana ng hawakan ko ang kamay nya para pigilan sya, walang nag bago sa reakyon ko
"I'm sorry" nasabi ko, he smiled at me
"It's okay" sagot nya at tinanggal ang pagkakahawak ko sakanya
Napabuntong hininga ako ng makalabas na sya ng kwarto. Did I hurt him again? Shit! Tinakbo ko agad ang kwarto nya at nagulat pa ako ng makitang nag huhubad na sya ngayon ng sleeve nya, nagulat din sya ng makita akong nasa loob ng kwarto nya
I run towards hin ang hug him tight, I feel sorry. Ang hirap ng ganito, hindi ko naman pwedeng pabayaan nalang basta ang relasyon namin
"Why?" he ask softly, napaiyak nalang ako ng tahimik "damn.. Love please don't cry.. Everyrhing is okay" sabi nya "were okay, I undertand" humalik ito sa ulo ko
"What do you want me to do?.." I ask him na this time. Nagi-guilty ako kasi pakiramdam ko ay dinadamay ko sya sa pinag daraanan ko
"Just be okay.." humalik ito sa pisngi ko "you can go.." ngumiti sya pero agad akong umuling "bakit?" tanong nya, bumuntong hininga ako
"Wala naman akong gagawin ngayon" sabi ko
"And then?" inosenteng tanong nya
"Ayaw moba ako dito?" hindi kona mapigilan ang bibig kong matanong yun, napamaang sya bago umiling ng tatlong beses "eh bakit parang ayaw mo?" seryosong tanong ko
"I just.. Hmm.. Ok, maliligo kasi ako.. A-ano" bigla syang namula, pinaningkitan ko sya ng mata "n-nahihiya ako"
"Tss!" asik ko, umalis nalang ako sa kwarto nya
Sa totoo lang, kahit naman nilalomon ako ng sakit, lungkot at galit inaamin ko sa sarili ko na kailangan ko pa rin kontrolin ang sarili ko, hindi naman pwedeng basta ko nalang payagan yung emosyon kong kontrolin ako
"I hope you're ok" biglang nangibabaw ang tinig ni Rico mula sa likod, nilingon ko sya
"Sana.." nasabi ko nalang, hindi pa rin naman naalis ang trono ng ama sa pwesto
"Kelan mo balak tanggalin yung upuan na yan?" turo ni Rico sa upuan, napabuntong hininga ako, gusto kona rin alisin dahil pag nakikita ko yun nasasaktan lang ako
"Baka ngayon.." naibulong ko, he's here again, nagka-tinginan kami ni Rico, parehong naramdaman ang mabigat na presenya. Hindi namin inintindi yun dahil alam naman namin na lalabas din yun "wala ka bang gagawin?" tanong ko sakanya, nag kibit balikat sya
BINABASA MO ANG
Vampire (VP1)
VampirosA prophecy will be known about the world of humans and the world of vampires Warning! This story is from 2020 so expect what to expect and thus isn't edited and I am not planning to edit, I want it to be what it is when I wrote this on 2020