Bölüm 11

1.1K 50 8
                                    

Binanın önündeyiz , marketten aldığım çikolatamızı yedikten ve kolamızı içtikten sonra binaya girdik yukarı çıkıyoruz çıkarken Kadir “ Neden çikolata ? “ , “ Ne ? “ , “ Neden markete girip çikolata aldık “ , “ Ne biliyim özel bir sebebi yok sadece sağlam bir kavgadan önce güzel gelir diye düşündüm “ 2. Kata vardık , spor salonu yazısı olan kapıyı hafif araladım ve içeride ikişerli gruplar halinde yaklaşık otuz kişi birbirleriyle dövüşüyorlar . Kadir’i yanıma aldım ve sordum “ Hangisi ? “ , “ Şu içlerinde dövüşmeyen gezinen varya işte o “ , “ Yani şu ortada boş boş gezinen iriyarı adamımı söylüyosun “ , “ Evet , tamam tırstıysan hadi gel geri dönelim hala şansımız var “ , “ Tabikide tırsmadım , sadece iş biraz uzun sürecek gibi gözüküyor , tamam hadi girelim “ İçeri girdiğimde etrafıma bakındım her tarafa inceledikten sonra yanına vardık “ Mustafa sen misin ? “ , “ Evet benim ne oldu , sen şu geçen dayak attığım çocuk değimlisin ne işin var burada “ , “ Tahmin et “ Ufak bir sırıtmadan sonra “ Benimi dövmeye geldiniz “ , “ Yani niyetimiz öyleydi seni dövüp çıkacaktık ama burası biraz kalabalıkmış , yani sadece  sen dayak yemeyeceksin “ , “ Bakın çocuklar çok işim var buradan uzayın yoksa sizin için kötü olur “ dedikten tahmini olarak bir saniye sonra suratına çok sağlam bir yumruk geçirdim ve iki metrelik adam şu anda ikisensen yerde , bizim için olay kapanmıştı şimdi etrafımızdaki çocuklara zarar vermeden çıkmamız lazımdı ama çocuklar bizi dövecek gibi görünüyorlardı demeye kalmadan içlerinden biri “ Bunları çıkarmayalım “ sözünü duyduktan sonra bize saldırmaya başladılar . İlk gözüme kestirdiğim  5 kişiyi havaya kaldırdım . Diğerleri korkudanmı veya şaşkınlıktanmı bilmiyorum sadece durup izlemeye başladılar bende havaya kaldırdığım 5 kişiyi içeride bir köşede cam ile kaplanmış oda gibi kısma fırlattım . Daha sonra kırılan cam parçacıklarıyla korkutma amaçlı odanın bir duvarındaki tahta panoya fırlattım . Saplanan cam parçalarından sonra “ Hadi kaçın , bir dahakine ıskalamam “ dedikten sonra salondan kaçarak salonu boşalttılar , Bende Mustafa’nın kalktığını fark ettim ve etrafı , öğrencileri nasıl dağıttığımı gördüğünde koşarak kaçtı arkasından “ Bir dahada seni Kadir’in yanında görmeyeyim “ dedikten sonra hemen salondan çıktık ve eve doğru ilerliyoruz ilerlerkende konuşoyoruz “ Mesut şimdi ne yapıyoruz , istediğin oldu “ , “ Birader bu sefer biraz büyük oynadık bir süre buradan uzaklaşmamız lazım “ , “ Nereye gidecez “ , “ Orasını eve gidince düşünürüz “  eve gittik evde hiç tahmin edemiyeceğimiz kişi gelmiş benim koltuğumda oturmuş bizi bekliyordu .

TELEKİNEZİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin