Aynı şekil diğer girişlerdeki gibi kilitli cam bir kapı ve aynı bir oda “ Yok artık “ , “ Bu ne yaa “ , “ Şimdi ne yapıcaz “ şaşkınlığımızı bu cümlelerle belli ettik ve bir süre şaşkınlıktan bekledik ve daha sonra Kadir bana “ Evet Mesut burada kaldık ne yapıcaz “ , “ Bekliyecez “ ve Ceren kızgın bir şekilde “ Bekliyecez mi ? bizi buraya getirdin ve burada kapalı kaldık söylediğin sadece bekleyecez mi ? “ , “ Aynen öyle , fark etmediniz mi ? her girdiğimiz mesafe aynı ve her zaman aynı kapı ve aynı oda yani oda dönüyor , beklersek çıkabiliriz “ , “ Ya dediğin gibi değilse , ya burada kalıp açlıktan ölürsek “ , “ Başka bir ihtimal var mı sizce ister gidin sağı solu arayın ister burada benimle kalın “ Ceren “ Ben yoruldum burada yatıcam “ , “ Tamam bende yoruldum dinlenicem , umarım haklısındır Mesut “ ve ikiside uyudular “ Oh valla ne rahat uyuyun ve yine nöbeti bana kitlediler “ Bu şekilde zorlu bekleyişimiz başladı .
