YEŞİL

🍀GİTMEK🍀

Selamün Aleyküm Kardeşlerim

İkra ile Faruk'un şarkısı,

🎧Kalbim Seninle Güzel

Öneri için geceyesevdali_ 'ya teşekkür ediyorum🍀 O seçti 🖤

Yorumlarda buluşalım 🍀

İyi okumalar...

Buyrun bölüme♡♡

🍀

"Ne demek babam, İkra'nın eve dönmesini istiyor anne..."

Dolan gözlerimi omzuma silip burnumu çektim. Ömer'e daha çok sarılırken ablamın sesini duydum.

"Seni tehdit mi etti?"

Ne...

Adımlarımı mutfağa doğru atarken annemin ağlamaklı sesi doldu kulağıma.

"İkra duymasın kızım. Ben başımın çaresine bakıyorum. Sen kardeşini bırakma..."

Yanaklarımdan süzülen yaşlarla dudaklarımı bastırdım. Güçsüz düşen kollarıma inat daha çok sardım Ömer'i. Ablama görünmeden mutfaktan çıkmıştım.

"Anne..."

...

"İkra..."

Eniştemin sesiyle başımı kaldırdım. Ablama bakıp bana döndüğünde yerimde dikleşip konuşmaya başladım.

"Ben bir şey diyeceğim..."

Ablamın kaşları anlamaz hâlde çatılırken yutkunup devam ettim.

"B-ben annemi özledim..."

Gözlerim yanarken kendimi sıkıyordum. Ablam Ömer'i enişteme verdiğinde sesini duydum.

"Annemi ararız. Gelir yanımıza, otururuz..." dedi gülümsemeye çabalayarak. Ablam...

"Evet annem gelir. Kız kıza oturursunuz..."

Eniştemin konuşması üzerine başımı eğdim. Allahım...

"Ben eve dönmek istiyorum..."

Dolan gözlerimle daha çok eğdim başımı. Annem için yapmalıydım.

"Ne diyorsun sen İkra..."

Ablamın ağlamaklı çıkan sesini eniştem bölmüştü. Ablamın üzülmesini istemiyordu.

"Ceylan..."

"Oraya yollayamam Ferit. K-kardeşimi..."

Boğazımdan çıkan hıçkırıkla başımı kaldırdım. Ablamla eniştemin gözleri kızarmıştı. Eniştem, Ömer'i oturağına bırakıp bana döndüğünde yanaklarımdan süzülen yaşları hissettim.

"İkra, sende istemiyorsun biliyorum..."

Gözlerim ablama giderken hızla yerinden kalkmıştı. Salondan çıktığında yerimden hareketleneceğim vakit eniştem eliyle durdurup ablamın ardından gitti. Ellerimle yüzümü kapatıp ağlamaya başladım. Annem...

...

Sabah kahvaltımızın ardından ablam eniştemi işe yollamıştı. Ömer uyuyordu. Gerekli eşyalarımı topladığım sırt çantamı kenara bırakıp mutfağa doğru ilerledim. Ablam bulaşıkları yıkıyordu. Derin nefes alıp verdikten sonra yanına yaklaştım.

"Abla..."

"Efendim..."

Bana bakmıyordu. Kollarımı hemen ona sardım. Eli hareketsiz kalmıştı. Başını bana çevirdiğinde kızarmış gözlerini gördüm.

"Abla lütfen böyle yapma..."

Elini üzerine silip hareketlendiğinde kollarımı ondan uzaklaştırmıştım. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.

"Ne yapmayım İkra. Bile bile kendini ateşe atıyorsun ablacım..."

Dolan gözlerini önemsemeyip devam etti. Abla...

"Annemi yanıma alacağım-"

Dolan gözlerimle burnumu çekip atıldım.

"Abla sizi duydum. Annem çok kötüydü. Ben gideceğim..."

Gözlerimi hırkamın kollarına hızla silip ablama baktığımda yüzünde az da olsa belli olan şaşkınlığını görmüştüm.

"İkra..."

"Abla..."

...

Ömer'in başından öptüm. Ablam, her gün onu aramam için beni uyarmıştı. Bana bir sürü şey söylemişti. Annem ve benim için. Öyle ikna olmuştu gitmeme. Ablamla zorlukla ayrılmıştım. Ayrılmak istemesem de ayrılmıştım. Ablamı çok seviyorum...

Asansörden indiğimde hemen dış kapıya ilerledim. Ona görünmek istemiyordum. Gitmem daha zorlaşacak çünkü. Dışarıya çıktığımda onunla karşılaşmadığıma rahatlarken merdivenin kenarında oturan kişiyle duraksadım. Faruk...

Eli yüzüne gidip duruyordu. Bir sıkıntısı mı vardı? Kendime engel olamayıp konuştum.

"Faruk..."

Elleri hareketsiz kaldığında yutkundum. Ayağa kalkıp bana döndüğünde kızarmış gözlerini gördüm. Maskesini elinde tutuyordu. Gülümsemeye çabalayıp konuştu.

"İkra..."

Gözleri elime kaydığında kaşları çatılmıştı. Elimdeki poşeti daha çok kavradım.

"Bir yere mi gidiyorsun?"

Hemen atıldım. Onun üzülmesini istemiyordum.

"Bir şeyin mi var?"

Konuşmam üzerine yüz ifadesi normale dönerken buruk gülümsemesi ile konuştu.

"Ablam bir süre burda olmayacak... Sen?"

Gözleri elime ardından yüzüme gittiğinde ne diyeceğimi bilemedim. Bende gidiyorum...

"İkra..."

Beklentiyle bana bakarken başımı eğip konuştum.

"Evime dönüyorum..."

Gözlerim yanıyordu. Başımı kaldırıp ona baktığımda dolan gözlerini gördüm. Gözlerim hızla dolmuştu.

"Ama senin burda durman gerekmiyor muydu? Yani iyileşmedin daha. Hem kim vurdu sana? Onu soracaktım sana. Daha yeni geldin..."

Nefes nefese kalırken gözünü hızla silmişti.

"Faruk..."

Bir adım bana yaklaşırken duraksamıştı. Gözyaşlarımı durduramazken boğazıma oturan yumruyla konuşmaya çabaladım. B-ben...

"B-benim gitmem lazım. Seni hiç unutmayacağım..."

🍀

Bölüm nasıldı?

İkra?

Ablası?

Eniştesi?

Faruk?

Gitmek?

Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz♡♡