YEŞİL

Özel bölüm🍀Bırakmayacağım

Selamün Aleyküm 😍

Özel bölümle geldim yine💚

Bu bölümde sizi geçmişe götüreceğim 😇

İyi okumalar!

Buyurun bölüme 🍀

^^FARUK^^

"İkra..."

Başını çevirdiğinde göz göze geldik. Birkaç adım uzağımda, bankta oturuyordu. Alel acele önüne döndüğünde gözlerimi baktığı yöne çevirdim. Ömer kaydıraktan kayıp koşarak tekrar merdivene yöneldi. Ömer'i parka getirmişti. Bu hâline gülümserken duyduğum sesle kalp atışlarımı hissettim.

"Faruk..."

Ayağa kalktı. Uzağımda da olsa dolu gözlerini fark etmiştim. Yutkundum. Burnum sızlıyordu. Birkaç küçük adımla yanıma yaklaştı. Seni çok özledim.

"Ömer'i parka getirmiştim de..." dedi gülümseyerek. Yanaklarından süzülen yaşların farkında mıydı? Öyle canım acıyor ki elimden bir şey gelmemesi perişan ediyor beni.

Gülümsedim. Yeşil gözlerindeki kızarıklıkla kalbime ağırlık çöktü. Gözlerimi zorlukla gözlerinden ayırıp başımı eğdim. Ona takılı kalıyorum.

"Ömer parkı çok seviyor, ikizler gibi."

Başımı kaldırdığımda başı eğik hâlde gülümsediğini fark ettim. Gülümsüyorum. Ona söylemek istediğim o kadar çok şey var ki nereden başlayacağımı bilmiyorum. Onun hep yanında olmak istiyorum. Ona destek olmak...

"Sınav sonuçları açıklandı, dün." dedim tepkilerini ölçerken. Üniversite okumak istediğini biliyorum. Orhan Amcayla bu mesele için birkaç defa konuşup ikna etmeye çabalamıştım ama hep beni kovmuştu yanından. Ne olursa olsun bu işin peşini bırakmayacağım.

"Evet. Sonuçlar beklediğimden daha iyi geldi." dedi heyecanla. Kocaman gülümsedim. Işıldayan yeşil gözlerini gözlerime çevirip devam etti konuşmasına. Çok mutluydu.

"Senin? İnşallah istediğin gibidir her şey. Sen her şeyin en güzelini hak ediyorsun çünkü."

Pembeleşmiş yanaklarıyla bana bakıyordu. Gözlerimi ondan ayıramazken sıcakladım. Gözlerini kaçırıp tekrar bana baktı. Boğazımı temizleyip yerimde dikleştim. Allahım yardım et. Onun yanında ne yapacağımı şaşırıyorum.

"Benim de iyi sonucum... İstediğin yeri kazanırsın o zaman." dedim beklentili hâlde. Durgunlaştı. Yüzünde yine gülümseme vardı. Her şeye rağmen gülümsüyordu.

"Ben kazansam bile gidebilir miyim, bilmiyorum Faruk. Çok istiyorum."

Yüzüme gülümseme yerleştirip rahat tavır takındım. Onun gülmesini, mutlu olmasını istiyorum.

"Bence üniversiteyi kazandığında Orhan Amca yumuşayacak. Seninle gurur duyacak. Sen hiç üzülme. Ben sana güveniyorum. Her şey yoluna girecek, inşallah. Hem söylesene ne olmak istiyorsun büyüyünce?" deyip güldüm hafifçe. Parıldayan gözleriyle bana bakıyordu. Öyle güzel gülümsüyordu ki sanki şeker almak için sabırsızlanan küçük kız çocuğu gibi neşeliydi gülüşü.

"Sınıf öğretmeni olmak istiyorum. Hani buraya çok uzak olmayan bir üniversite var ya. Orayı kazanmak istiyorum. Eğitimi de iyiymiş. Aslında eğitiminden ziyade ailemin yanında olurum. Özlerim onları çünkü. Sevdiklerimin yanında olurum." dedi sesi sonlara doğru titrerken. Sertçe yutkundum.