YEŞİL

Gözlerimi aralandığımda yerimde kıpırdanarak yanıma döndüm. Kalbi güzelim yoktu. Bir günlüğüne halasını getirmek için şehir dışına çıkmıştı. Bugün boş günümüz olduğu için Muhsin babam Faruk'tan getirmesini istemişti. Kalbi güzelim bugün akşama doğru evimizde olacak inşallah. Onu özlüyorum.

Yerimden doğrulurken kulağıma dolan sesle kalp atışlarımı hissettim. Heyecanlanmıştım. Telefonum çalıyordu. Faruk...

Telefonu elime alel acele aldığımda babamın aradığını gördüm. İçimde burukluk yaşasam da kendime gelmek için gözlerimi kırpıştırdım.

"Kızım eve gelir misin?"

Babamın sıkıntılı gelen sesiyle boğazıma yumru oturmuştu. Allahım...

"Ne oldu baba?"

"Annenin biraz ateşi var kızım. İzin alayım dedim ama annen istemedi. Faruk şehir dışındayken sen de buraya gelirsin diye düşündüm. Yalnız kalma evde."

Yataktan kalkıp banyoya doğru ilerledim. Annem...

"Tamam baba, geliyorum."

...

"Anne daha iyi misin?"

Çorba kasesini bana uzattığında hemen elinden aldım. Mahcup hâlde konuştu. Halsizdi. Canım annem...

"İyiyim kızım. Sen de apar topar geldin."

"Sen iyi ol da anne. Hem evdeydim ben. Faruk yok."

Kocaman gülümsedi. Burnumu hafifçe çekip anneme bakmayı sürdürdüm. Ellerimi elleri arasına aldı.

"Akşam gelecek kızım."

Annem gözlerimin içine beklentiyle baktığında gözlerim doldu. Faruk...

"Anne ben ona çok alıştım. O beni çok sevdi. Ben de onu çok seviyorum. Yanında değerli hissediyorum kendimi. Anne ben ona bir şey olacak diye çok korkuyorum."

Burnum sızlıyor, yanaklarımdan süzülen yaşları durduramıyordum. Annem beni kolları arasına aldığında başımı içine gömdüm. Allahım eşimle bir arada olmamı nasip eyle.

"Hep yan yana olamazsınız ki kızım. Kendini üzme. Hem Faruk oğlum seni böyle görürse üzülür."

Burnumu hızla çekip başımı kaldırdım. Annem kızarmış gözleriyle bana bakıyordu. Annem...

"Mızmız oldum iyice. Annem özür dilerim."

Annem çatılmış kaşlarıyla bana baktığında başımı eğdim. Kocam gibi rahat olmam gerek sanırım.

"Mızmız olmadın. Eşin için endişeleniyorsun kızım. Sadece biraz daha sabır. Rahat ol kızım. Kendini çok sıkıyorsun. Evliliğinden bu yana seni daha iyi gördüm. Aklında bir şeyleri büyütme. Bak, Faruk oğlum seni çok seviyor. Gözünün önüne bak kızım. Birbirinizi tamamlayacaksınız siz. Ne sen ne de Faruk oğlum birbirinize eziyet etmeyin. Seven sevdiğini gözünden sakınır. Kızım mutlu olalım diye birbirinizi yıpratmayın."

Annemin sözleri üzerine evli olduğumuz günden bugüne Faruk ile yaşadıklarımız gözümün önünden geçti. Ben bunları düşünemedim. Kalbi güzelim bana iyi gelirken ben kendimi sıkmışım. Kendim için ona yardımcı olmalıymışım.

Gözlerim tekrar tekrar dolarken gözlerimi kırpıştırdım hemen. Faruk...

...

Ocağın altını kısıp mutfaktan çıktım. Kalbi güzelimin sevdiği yemeklerden yaptım. Babam işten geldikten sonra biraz daha oturup eve geçmiştim. Kalbi güzelim birazdan gelir inşallah. Yolda olduğunu, geleceğini belirten mesaj atmıştı bana. O kadar mutluyum ki. Aynada kendime bakarken yanaklarımın kasıldığını hissettim. Kalbi güzelimin en sevdiği yeşili giymiştim. Kalp atışlarım hızla çarpıyordu. Heyecanlanmıştım. Aynada saçımı son kez düzeltip mutfağa geçtim. Kalbi güzelim için hazırladığım yemeklere baksam iyi olacak.