YEŞİL

Ramazan'a Özel Minnoş Bölüm

Selamün Aleyküm Minnoşlarım!

Ramazan'a özel bir bölümle geldim.

Ramazan Bayramımız Mübarek Olsun!

Bu bayrama bizi kavuşturan Rabbimize şükürler olsun❤️

Beni sizinle buluşturan Rabbime şükürler olsun 🤗

Bu bölümü İkra ile İpek'in ağzından dinleyeceğiz.

Buyrun bölüme ❤️

^^İKRA^^

"İpek abla..."

Masadaki bardaklara su doldurduktan sonra sürahiyi masanın üzerine bıraktım. İpek abla salataları masaya yerleştirip başını kaldırdı. Gülümsüyordu.

"Ezana az kaldı."

Gönül annemgilin evindeyiz. İpek ablanın ailesi ve benim ailem de var. Üç aile Ramazan'ın son günü toplandık. Yarın Ramazan Bayramı. Öyle mutlu ve huzurluyum ki...

"Gelin kardeşlerim, oturalım."

Ali, Hümeyra ile Afra'nın elini tutmuştu. Rehnüma ise Afra'nın elini tutuyordu. Öyle tatlı gözüküyorlardı ki gözlerimi İpek ablama çevirdim. Parıldayan gözleriyle bana bakıyordu.

"İki tane erkek kardeşleri de gelecek, inşallah." dedi gülümseyerek. Elim karnıma giderken başımı hafifçe sallayıp gülümsedim.

Ali, Hümeyra'yı sandalyeye oturturken Rehnüma Afra'yı oturtmuştu. Yerim sizi ama ben...

"Selamün Aleyküm!"

Kulağıma dolan sesle alel acele başımı kaldırdım. Faruk gülümseyerek bana bakıyordu. Göz kırpıp çocuklara döndüğünde kalakaldım. Hı?

Gözlerimi salonda gezdirdiğimde Eymen abi de gelmişti. İpek abla ile sarılmalarına gülümseyerek gözlerimi çektim onlardan.

"Yeşil'im..."

Kollarını bana sardığında başımı kaldırdım. Hoş gülümsemesi ile bana bakıyordu.

"Kalbi güzelim..."

Gözlerimi eşimden ayıramazken alnıma yaklaşıp öpmesiyle gülümsemem büyümüştü.

"İyisiniz değil mi güzelim?"

"Çok şükür iyiyiz, yakışıklım."

Yanağına küçük bir öpücük bırakıp başımı çocuklara çevirdim. Anne ve babalarımız gelmeye başlamıştı. Masaya yerleştiğimizde kızımıza döndüm. Ali abisine bir şeyler anlatıyordu. Kulağıma gelen sıcaklıkla başımı kaldırdım. Annelerim kendi halinde konuşuyordu. Yaa Faruk...

"Seni çok özledim."

^^İPEK^^

"Eymen'im, bugün çok mu yoruldun?"

Dizinin üzerindeki elimi iki eliyle kavrayıp okşadı. Yorgun gözlerinin içi gülüyordu. Kurumuş dudaklarını ıslatıp dudaklarını araladı.

"Sizi görünce yorgunluğum gitti. Yüreğimin yorgunluğu seni görünce dindi, Beyaz'ım. Seni özledim."

Gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim. Gözlerini kısıp bana yaklaştığında kısık sesle konuştu.

"Dizlerinde uyutursun yine beni değil mi?"

Masada sesler yükselirken kıkırdayıp içimden geçeni söyledim.

"Gözlerinden öpmeyi de unutmayacağım, Eymen'im."

Kısaca gülüp başını salladı.

"Lütfen..." dedi gülümseyerek. "Teşekkür ederim, kediciklerin annesi..."