YEŞİL

🍀VAZGEÇMEM🍀

Selamün Aleyküm Kardeşlerim

Hayırlı günler 🍀

Bu bölümü geceyesevdali_ 'ya ithaf ediyorum 🖤

Yorumlarda buluşalım 🌿

İyi okumalar...

Buyrun bölüme♡♡

🍀

^^FARUK^^

Ekmek almak için markete doğru ilerlerken gördüğüm kişiyle adımlarım yavaşlamıştı. Elindeki poşetle başı eğik hâlde bana doğru geliyordu. Eli yüzüne giderken kalbime ağırlık çökmüştü. Ağlıyordu. Yeşil...

Aramızdaki mesafe azalırken dudağımı araladım.

"İkra..."

Elini hızla yüzünden çekip başını kaldırdı. Gözleri kızarmıştı. Burnunu çekip başını eğdi. Ne oldu ona...

"Ne oldu?"

Onun ağlamasını istemiyordum. Üzülmesini...

"Faruk ben gitsem iyi olacak..."

Başını kaldırıp bana baktığında yanan gözlerimi hissettim. Gitmemişti. O yeşil gözlerini benden çekmiyordu.

"Babanla ilgili bir durum mu?" dedim onu anlamaya çalışarak. Başını eğip konuşmaya başladı.

"O günden sonra babam annemle hiç konuşmuyormuş. Siniri geçmemiş. Annemi her gün arıyoruz. Öyle dedi..."

Düşen omuzlarımla başımı eğdim. Ne diyeceğim ki...

"Faruk..."

Başımı kaldırıp ona baktığımda dolan gözleriyle bana bakıyordu. İkra...

"İkra-"

"Sözümüzden hiç vazgeçme olur mu? Ben vazgeçmeyeceğim..."

Yanımdan geçtiğinde yanaklarımdan süzülen yaşları hissettim. Vazgeçmem...

...

^^İKRA^^

"Abla bugün bulaşıkları ben yıkayım..."

Yüzümdeki gülümsememle ablama bakıyordum. Ablam memnun hâlde başını sallamıştı. Ömer'i kucağına alıp mutfaktan çıktığında işime koyuldum. Elimin tersiyle saç tellerimi geriye atıp bardakları köpüklemeye başladım.

Sabah namazımın ardından kısa bir konuyu bitirip testini çözmüştüm. Bulaşıkları yıkadıktan sonra uzun bir konu bitirmeyi planlıyordum. Öğle ezanına kadar bitirirdim inşallah. Derslerimi namaz vakitlerine göre ayarlıyordum. Çok verimli oluyordu. Hem namazlarım gecikmiyordu hem de koyduğum hedeflerimi bitirmeye çalışıyordum. İlk başlarda istediğim gibi kafamdaki programa uyamasam da programımı hafifletip devam etmiştim. Gün geçtikçe alışkanlık kazanmış, hızlanmıştım. Şimdi istediğime yakın oluyordu konu bitirmelerim. Planlarımız da ölçülü olmalıydı. Bugün programımız belliyse yarınki programamıza aklımızı meşgul etmemeliydik. Bugünün güzel, verimli geçmesi ve programımıza uygun olması için uğraşmalı, bugünümüzü düşünmeliyiz. Böylelikle daha adapte oluyoruz derslerimize. Yoksa ders çalışmak bizim için işkenceye dönüşebiliyor. Programımızı kendimize göre yapmalıyız. Herkesin anlayış, kavrayış şekli farklı olabiliyor çünkü. Çalışmayı keyifli hale getirmeye çalışıyordum. Sıkılmak istemiyordum. Hayallerim, dualarım var benim...

İnşallah istediğimiz sonuçları hayırlısıyla alırız. Rabbim yardımcımız olsun...

Geleceğe yönelik hayallerim ve dualarım eğitimim için olurken şimdi dualarımın yanına biri eklenmişti. O benim duam olmuştu. Dua ederken ilk onu söylemek istiyordum. O benim dualarımda sabırsız oluşumdu. Kalbi güzelim...