YEŞİL

🍀ÖZEL🍀

^^FARUK^^

"Hadi git Faruk."

Yüzündeki tatlı gülümsemesi ile kısaca güldüm. İşe gideceğim ama gidesim yok. Yeşil'imi annemgile bıraktım.

"Gitmesem-"

"Annemlere ayıp oluyor. Hadi git."

Mahcup hâlde kolumdan ittirdiğinde kollarımı sıkıca sardım ona. Kokusunu içime çektim. Yeşil'im...

Kollarını bana sarıp yanağımdan öptü. Gülümsüyorum.

"Faruk..."

"Hmm..."

Kolları gevşerken yüzüm düştü. Benden ayrıldığında zaman kazanmak için saçımı karıştırmaya başladım.

"Hadi."

Dışarıya sıkıntılı nefes verdim.

"İyi tamam."

Başımı kaldırdığımda gülümseyerek bana bakıyordu. Yeşil...

"Senin yüzünden işe geç kalıyorum."

İri gözleri aralandığında elimi saçımdan çektim. Koluma vurdu.

"Faruk deli etme beni."

Gözlerimi kıstım. Gülmemek için kendimi zor tutuyorum.

"Fazla güzel olma sende."

Yüzünde yakaladığım hafif gülümseme ile kalp atışlarımı hissederken hemen kaşlarını çatmıştı.

"Kapıyı kapatıyorum." dedi ifadesini bozmayarak. El mecbur başımı salladım.

Alnına öpücük bırakıp ondan ayrıldım. Yüzündeki gülümsemesi ile mutlu olurken sözleriyle duraksadım.

"Kalbi güzelim seni çok seviyorum. Hayırlı işler."

Yeşil'ime takılı kalırken hızla yanağıma öpücük bırakıp kapıyı suratıma kapattı. Kesinlikle haksız değilim.

...

^^İKRA^^

"Mezun olmanıza ne kadar kaldı kızım?"

Gönül annemin sözleri üzerine ağzımdaki lokmayı yutup başımı kaldırdım.

"Son sınavlarımız kaldı, anne."

Anneme küçük bir bakış atıp tekrar bana döndü. Gözlerim bol limonlu salataya gidip gelirken devam etti konuşmasına.

"İyi kızım. Çok yorma kendini. Faruk yardım ediyor de mi sana? Eli yatkındır, biliyorsun."

Hafiften yanan yanaklarımla gülümsedim.

"Evet yardım ediyor. Yemek de yapıyor."

"Maşallah." dedi annem gülümseyerek. Yanan yanaklarımla gülümserken annem, Gönül anneme döndü. Annelerime bakarken birden gülmeleriyle kalakaldım. Ne oldu şimdi?

"Anne?"

Birbirlerini dürttükten sonra gülüşlerini durdurduklarında yutkundum. Yanlış bir şey mi söyledim?

"Ayy Ayfercim kızımız çok tatlı."

Hı?

Yanan yanaklarımla gözlerimi önümdeki salataya çevirdim. Ben anlamıyorum.

"İkra kızım..."

Annemin sesi durgun çıkmıştı. Kendini belli eden kalp atışlarımla başımı kaldırdım. Korkuyorum.