YEŞİL

🍀BABA🍀

"Güzelim, yakışıklın seni bekliyor."

Yanaklarımdan süzülen yaşları hızla silmeye başladım. Kalbi güzelim beni böyle görmesin.

Kapı aralandığında gözlerimi kırpıştırıp gülümsedim. Yüzündeki gülümsemesi ile bana doğru gelmeye başladı. Ama kalbi güzelim beni anlar ki...

Önümde durduğunda tedirgin bakışlarını dudaklarıma çekti. Anlamaz hâlde ona bakarken sesini duydum.

"Dudaklarına eziyet etmeyi ne zaman bırakacaksın karıcığım?"

Gözlerini gözlerime çevirdiğinde dudağımı dişlediğimi fark ettim. B-ben...

"F-faruk..."

Beklentiyle bana bakarken gülümsemeye çabalayarak konuştum.

"Bugün okula gitmesek mi?"

Güldü. Kollarını belime sardığında keyifli gelen sesini duydum. Ama yaa...

"Bunu benim demem gerekmiyor muydu?"

Burnumu hafifçe çekip içimden geçeni söyledim. Ne yapayım?

"Bu seferlik de böyle olsun."

Ortamda oluşan sessizlikle başımı kaldırdım. Hafifçe çatılı kaşlarıyla bana bakıyordu. Ben hâlimi anlayamıyorum ki...

Kollarımı boynuna sarıp yanağına uzandığımda gülerek konuştu.

"Gitmiyoruz yani."

Yüzümdeki gülümsememle yanağına öpücük bıraktım. Kollarını bana daha çok sarıp başını boyun girintime gömdü. Saçını okşamaya başladım.

"Biriciğim..."

Hissettiğim kalp atışlarımla gülümsüyorum.

"Kalbi güzelim..."

...

^^FARUK^^

Yemeği son kez karıştırıp kapağını kapattım. Keyifle konuştum.

"Yemek hazır Yeşil'im."

Arkama döndüğümde saçını topladığını gördüm. Gözlerini bana çevirdiğinde alel acele konuştu. Çok tatlı...

"Şey- Hmm öyle mi? Tamam-"

Yüzündeki sıkıntılı ifadeyle yanına doğru ilerledim. Saçını toplayamamıştı.

"Bırak ben yapıyım."

Dışarıya sıkıntılı nefes verip ellerini kucağına bıraktı. Tokası yere düşmüştü. Tokasını yerden alıp güzel saçlarını toplamaya başladım.

"Faruk yemeğimizi ne zaman yiyeceğiz?"

Tokayı son kez saçına dolayıp dudağımı araladım.

"Birazdan-"

"Şimdi yiyelim hadi."

Saçının üstüne öpücük bıraktım. Karşısına geçip önünde çömeldiğimde mahcup hâlde gözlerini kaçırdı. Göz kapakları hafif kızarmıştı. Burnu- Bu hâliyle güzelliği neden geliyor aklıma? Ayrı bir güzellik var yüzünde. Anlayamadım.

"Kalbi güzelim..."

Yüzündeki tatlı şaşkınlıkla başımı eğip gözlerimi sıkıca kapatıp açtım. Elini yanağımda hissettiğimde yavaşça başımı kaldırdım. Tedirgin hâlde bana bakıyordu.

"İyi misin?"

Boğazımı hafifçe temizleyip konuştum.

"Asıl sen iyi misin? Sabah da iyi gözükmüyordun."

Evet, böyle devam.

"Bilmiyorum ki. İçimde hep ağlama isteği var." deyip dudağını büzdü. Gözlerimi kısıp ona bakmayı sürdürdüm. Omuzlarını kaldırıp indirdi. Çocuksu hareketleri ile gülümsememe engel olamazken yüzündeki gülümsemesi ile yanağıma uzanıp öptü. Kalp atışlarımı hissediyorum.

"Yemek yiyelim mi?"

Sözleri üzerine başımı hafifçe salladım. Ona takılı kalırken yerinden kalkmıştı. Yeşil'imde başka bir şey var. Başka sebep bulamıyorum kendimde. O ayrı bi güzel...

Masayı kurduktan sonra yemek yemeğe başladık. Gözlerim arada Yeşil'ime giderken yemeğine odaklıydı. Yemeğini hızlı yiyordu. Keyifle konuştum.

"Kocan çok güzel yemek yapıyor. Kabul et."

Elinin tersiyle ağzını silip başını kaldırdı. Anlamaz hâlde bana bakıyordu. Yerimde dikleşip boğazımı temizledim.

"Yemek diyorum, güzel olmuş değil mi?"

"Çok güzel." deyip yemeğini yemeğe devam etti. Hâl ve hareketleri tuhaftı. Yemek yemeği severiz ama bugün...

Tabağındaki yemeği bitirdiğinde başını kaldırdı. Mahcup hâlde bana bakıyordu.

"Faruk öyle bakma."

"Nasıl?" dedim kaşlarım çatılırken. Hareketlerini anlamaya çalışıyordum. Yeşil'im bugün fazla güzel ve fazla iştahlıydı. Ve fazla duygusal.

"Ne yapayım çok acıktım." dedi gülümseyerek. Başımı dalgınca salladım.

"Yakışıklım." dedi gülerek. Başımı kaldırdığımda beklentiyle bana baktığını gördüm. Yüzümde beliren gülümsememle dudağımı araladım.

"Güzelim..."

Devam ettim.

"Kur'ân okuyalım mı?"

Sesindeki tatlı tınıyla gülümsedim. Heyecanlı ve mutlu.

"Olur."

Gözlerim tabağıma gittiğinde gülerek konuştum.

"Kocanı biraz bekleyeceksin ama."

Kıkırdadı. Allahım sana şükürler olsun...

...

"صادق الله عظيم"

"Kalbi güzelim çok güzel okuyorsun."

Uykulu çıkan sesiyle başımı Yeşil'ime çevirdim. Yavaştan kapanan gözlerini sıkıca kapatıp açtı. Yüzümdeki gülümsememle dudağımı araladım.

"Sen de çok güzel okuyorsun."

Gözlerini ovuşturarak tatlı sesiyle konuştu. Gülümsüyordu.

"Öyle mi?"

Yüzümden silinmeyen gülümsememle eşime bakıyorum. Çok tatlı.

"Öyle Yeşil'im."

Ellerini yüzünden çekip bana baktı. Beklemediğim bir anda başını omzuma yasladı. Kollarını bana sardığında uykulu çıkan sesini duydum.

"İçimden geldi de..."

Yazmasından taşan saçına öpücük bırakıp kollarımı sardım. Yerinde kıpırdanıp başını kaldırdı. Yeşil iri gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Yüzümden atamadığım gülümsememle alnına yaklaşıp öptüm. Eşimden ayrıldığımda gözlerini aralamıştı. Yüzündeki tatlı gülümseme ile bana bakıyordu. Gözlerini benden çekmiyordu. Ona takılı kalırken sözlerini tekrar etti.

"İçimden geldi de..."

Gözlerini kırpıştırıp tekrar bana baktı. Kalp atışlarımı hissediyorum.

"Sen çok güzel baba olacaksın, kalbi güzelim."

🍀

Bölüm nasıldı?

İkra?

Faruk?

Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

Kendinize iyi bakın. En güzele emanetsiniz. Selamün Aleyküm 💚