Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Akaashi Keiji
Önünde duran siyah saçlı çocuğa boş gözlerle baktın. Akaashi Keiji. Ona bir yıldan fazla bir süredir âşıktın ama sen sınıftaki "kendinden her fırsatta bahseden" kız değil, sınıfta sessizce oturan kızdın.
"Yani takımın yeni menajeri sen misin?" diye sordu, kollarını göğsünde kitlemişken.
"Oh, evet" Hafifçe aşağıya bakarak sessizce karşılık verdin.
Akaashi'nin oynadığını bilmeden voleybol takımının menajeri kabul etmiştin.
Evet, o karardan pişman olmaya başlamıştın.
Yanınızdan geçip spor salonuna gitmeden önce, "Güzel" dedi.
Platonik aşkınızın orada olduğunu bilerek spor salonuna gitmekten korkarak yerinde donmuş halde durdun.
Eziklenme gibi sorunlardan kaçınmak için onlarla yüzleşmek yerine görmezden gelmek için elinden gelenin en iyisini yapmıştın ama şimdi bunu yapmanın bir yolu yoktu.
Yavaşça spor salonuna girmeden önce derin bir nefes aldın.
Takımın oyununu izlemek ve not almaktan başka bir şey yapmak zorunda olmadığın için dikkatlice izlemen yeterliydi. Ama kendini sürekli siyah saçlı çocuğa bakarken buluyordun. Dikkatini dağıtıyordu.
Antrenmanın sonunda yeterli miktarda not almıştın ve eve gitmeye, günün geri kalanını yatakta geçirmeye çok hazırdın.
"Hey, hey, hey! L/N" Spor salonundan çıkmak üzereyken adının seslenildiğini duydun. "Bugün nasıldık?" diye sordu, yanında yürümeye başlayan çocuk.
"Gerçekten çok iyiydiniz, sen Bokuto'sun değil mi?"
"Evet, o benim!" Gülerek yanıtladı. "Eğer yanlışsam beni düzelt ama çok eminim ki sürekli pasörümüze bakıyordun?"
"N-Ne? Yok öyle bir şey" dedin.
Sık sık Akaashi'ye baktığın için içinden kendine küfür ediyordun. Ona bakma konusunda kendine engel olamamıştın.
"Sen ne dersen ama bence bunun üstüne gitmelisin." diye cevapladı seni, ekibine yetişmek için koşmadan önce.
Neredeyse yürümeyi bıraktın. Hızını arttırmadan ve sessizlik içinde yürüyüşüne devam etmeden önce başını iki yana salladın.
Bununla ne demek istedi?
☆☆☆
Ertesi gün uyandığında voleybol antrenmanına gitmeyi hiç istemiyordun. Bundan kurtulmak için bir tür bahane uyduracaktın ama ekibin sana ihtiyacı olduğunu biliyordun ve onları yüz üstü bırakmak istemedin.
