Querencia || AshEiji

1

lynxashe  al bebişim💞

"Uhh, neden bu kadar uzak?!" diye mırıldanırken bir sürü kapının olduğu uzun bir koridordaydı çocuk. Arkadaşları ona lavabonun yerini söylemişti ama şu an ona şaka yaptıklarını falan düşünmeye başlamıştı çünkü bu kadar uzak olması çok saçmaydı.

İlerlemeye devam ederken çaprazında duran kapı hızla açılmış, sarı saçlı birisi yere itilmişti. Eiji önce korksa da sonra hemen yere düşen kişinin yanına eğildi. O sırada az önce açılan kapı sertçe kapatılmıştı.

"Hey, iyi misin?" derken koluna dokunduğunda çocuk hemen geri çekti kendini.

"İyiyim." derken bir saniyeliğine göz göze gelmelerine rağmen ağlamaklı olduğunu görmüştü Eiji.

"A-ağlıyor musun?" deyince çocuk kaşlarını çatıp ona dikti gözlerini. "Hayır!"

"Oh, tamam tamam." diyebildi sert çıkışına karşı. "O kimdi, neden itti seni?"

"Asıl sen kimsin?"

Eiji elini ensesine atıp utançla baktı ona. "Üzgünüm, önce kendimi tanıtmalıydım. Ben Eiji Okumura."

"Öylesine sormuştum, merak etmiyorum kim olduğunu." Eiji onu ciddiye aldığı için kendini gülünç hissetse de bozuntuya vermedi. "Senin adın ne?"

"Ne yapacaksın?"

"Merak ettim."

"Etme. Çok meraklısın."

"Sen de kaba." demesiyle sarkastik bir biçimde güldü Ash. "Bir daha görmeyeceğim insanlara kibar olmak için çabalamıyorum. Hele böyle bir yerdeyse.."

"Belki görüşürüz. Bir sokak ötedeki kafede çalışıyorum." dediğinde kaşlarını kaldırdı çocuk. Oraya sadece bir haftadır gitmiyordu, o sürede mi başlamıştı çalışmaya?

"Neyse ne." Ayağa kalkıp Eiji'nin geldiği yöne döndü ve birkaç adım attı.

"Hey! Ama ismini söylemedin." Ash sesli bir nefes verip "Ash Lynx." diye mırıldandı. Eiji "memnun oldum." dedikten sonra yürümeye devam edecekken yine durmak zorunda kalmıştı.

"Şey, lavabonun yerini de söyleyebilir misin?"

"Şu koridordan dön ve merdivenden in. Zaten aşağıdan gelmiyor musun, neden boşuna yukarı çıktın ki?"

"Arkadaşlarım burayı tarif etmişti." derken tekrar utandığını hissedip bakışlarını kaçırdı. "Teşekkür ederim." Ash çocuğun utandığını belli eden yüzüne iki saniye daha baktıktan sonra ilerlemeye başlamıştı.

Daha çok taslak biriksin istemiştim ama dayanamadım..

Önceki kitaplarımda olduğu gibi her gün 2-3 bölüm atabileceğimi sanmıyorum çünkü buna yazmak cidden daha zor :/

Umarım beğenirsiniz diyerek klasik lafımı da unutmuyorum hahdkansa