Querencia || AshEiji

3

Bir haftadır uğramadığı kafenin karşısında durup camın ardından görünen çocuğa bakıyordu şu an. İçeri girdiğinde onunla konuşmaya çalışmayacağını umarak karşıya geçip kapıyı itti. Kapının üstünde duran zilin sesi içeriyi doldururken Eiji'nin ona dönmesiyle bir saniyeliğine göz göze gelmeleriyle istemsizce nefesini tuttu Ash.

O yavaşça ilerlerken Eiji hızlıca ilerleyip tezgahın arkasına geçmişti diğer çalışanın orada olmasına rağmen. Ash'e selam vermek içindi bu hamlesi.

"Ash! Hoşgeldin!" Çocuğun gülümseyen yüzüne birkaç saniye bakakalmasının ardından boğazını temizleyip "Merhaba." diye yanıtladı onu.

"Ne istersin?"

"Americano lütfen."

"Tabii, hemen hazırlıyorum."

O kahveyi hazırlarken Ash istemsizce onu izlemiş, göz göze geldiklerinde ise sertçe yutkunmuştu yakalanmış gibi hissedip utandığından dolayı. Gerçi, utanmasını gerektirecek bir şey yoktu ama istemsizce olmuştu.

"Hazır." Önüne koyduğu bardağı almadan önce cebinden çıkarttığı parayı uzattı. "Teşekkürler."

"Afiyet olsun. Yine bekleriz!"

Bir şey demeden arkasını dönüp yürümeye başladı. Etrafında Shorter dışında bu kadar neşeli olan hiç kimse yoktu, o yüzden garipsemişti biraz.

Parka gelip banklardan birine oturduğunda hâlâ sıcak olan kahvesinden bir yudum alıp arkasına yaslandı. Sonrasında kahveyi yanına koyup cebinden kulaklığını çıkarıp takmıştı hemen. Yalnız olup havanın tadını çıkarabilmeyi sevdiği için sık sık gelirdi buraya.

Önünden koşarak geçen çocuklara acı bir gülümsemeyle baktı farkında olmadan. Çocukluklarını yaşayabilmeleri onu gülümsetse de içini acıtıyordu aynı zamanda. O da normal bir çocukluk yaşamak isterdi. Arkadaşlarıyla oynayarak, ona dokunan herkesten korkmadan..

Kahvesini bitirdikten sonra ayağa kalkıp yavaşça yürümeye başladı. Biraz yürüdükten sonra Shorter'ın yanına giderdi belki, yapacak başka bir şeyi yoktu zaten. Eve gitmeyi de hiç istemiyordu. Her ne kadar orada kalıyor olsa da her yerinden iğreniyordu.

Birkaç kez kaçmasına rağmen her defasında yakalanmıştı. İlk kaçtığında peşinden gelen adamları döverek kurtulmuştu ama sonraki gün başka adamlar onu bulup bayıltmışlardı. Eve götürdüklerinde ise..iğrenç bir ceza çekmişti.

Bütün her şeyden kurtulmak için intihar etmeyi de düşünmüştü ama abisini son bir kez daha görmeden ölmek istemiyordu. Onun askerden gelmesini bekliyordu sabırla. Sadece onun için katlanıyordu bunlara.