Changbin elindeki telefonu yavaş yavaş yere götürürken, Felix'e taraf dönmüştü. Yüzündeki gülümsemeyi silip Felixin sırasına yakınlaşmıştı. Felixin yüzünden, ve gözlerinin morluğundan, mutsuz olduğu belliydi.
"Bugün pek keyifsizsin, bir şey mi oldu?"
"Dün gece uyuyamadım sadece."
"Anladım. Eğer kötü bir şey olursa söyleyebilirsin bana."
Gözlerinin altı morluklarla kaplı olan Felix'e gülümsemiş, ve telefonunu geri yukarı çıkarmıştı. Haberi bile yoktu dün gece ailesinin kavgaları yüzünden uyuyamadığını. Kim bilebilirdi'ki? Bilseler ne yapabilirlerdi? En fazla dalga geçerlerdi. Bu yüzden kimseye söylemiyordu, hayatında neler geçtiğini. Sessizce derslerine çalışıyordu. Arkadaşı vardı, sadece ailesi yüzünden görüşemiyorlardı. Sadece okulda. Okul dışında hiçbir yerde görüşemiyorlardı.
"Çocuklar, siz hala sınıfta mısınız? Ders çoktan bitti."
Hoca, dedikten sonra saatine bakmış ve kaşlarını kaldırmıştı.
"Saat kaç olmuş bile. Çıkabilirsiniz, son ders boş."
Herkes anında çantasını toplamaya başladığında, Felixde defterlerini toplamaya başlamıştı. Changbin çantasını omzuna atıp, Felixin yanına geldiğinde Felix göz ucundan bakmıştı ona.
"Çıkışta birlikte yürümek ister misin?"
"Biryere uğrayacağım, üzgünüm."
Biryere uğrayacağı yoktu tabikii. Ailesi onları birlikte görünce kızardı diye düşünmüştü. Çünkü bir defa birlikte yürüdüklerinde, Babası arabayla gelirken onları görmüştü. Ve sonu evde kötü bitmişti. Yine olmasını istemezdi.
Changbin kafasını sallayıp, sınıftan çıkmıştı. Felixde çantasını omzuna attıktan sonra, bedenini dengelemek için çantanın diğer parçasını da diğer omzuna atmıştı. Sınıftan çıkarken koridor'un penceresini izleyerek gidiyordu. Merdivenlere geldiğinde merdivenleri addımlayarak inmeye başlamıştı. Merdivenlerden vahşice inen insanlarla göz teması bile kurmuyordu. Sadece iniyordu. Merdivenler bittiğinde kapıya ilerleyip, çıkmıştı. Bahçeden geçerken tam önünde Changbin ile birlikte yürüyen Chan'a göz gezdirmişti. Changbinin ailesi Felixin ailesine karşı farklıydı. Her şeye izin veriyordu. Felixin ailesi neye izin vermiyorsa, hepsine izin veriyordu. Arabası bile vardı.
Soğuk hava da giderken arada montunu tutuyordu, rüzgara karşı. Soğuk ve rüzgarlıydı hava. Sabah babasına ne kadar yalvarsa bile işim var diyip duruyordu. Onu almaya bile gelmek istemiyordu.
Rüzgara karşı yürüyen Felix, yüzüne doğru çarpan araba ışığıyla gözlerini kapatmıştı. Araba hemen önünde durup yolunu kesmişti, Felixin. Arabanını ışığı kapandığında gözlerini açmış ve arabadan inen adama bakmıştı. Adam siyah maske ile ona doğru ilerliyordu. Felix ne olduğunu anlamadan sadece durup bakıyordu. Çünkü herhangi bir akrabası çıkarsa ailesi onu öldürebilirdi. Adam tam önünde durduğunda Felix konuşmuştu.
"Kimsiniz?"
Derken adamın çekik gözlerine doğru bakıp yutkunmuştu. Kim olduğunu cidden merak ediyordu. Adamın üstünde takım elbise, altın yüzükler ve küpeler vardı. Zengin olduğu her yerden belliydi. Bu yüzden kim olduğunu cidden merak ediyordu.
"Katilinim."
---
🤱🤱🤱
Merhb
Korku kitabi yazmadım merak etmeyin 🧕🏻
Nası ama
Katil fln🐨
Ee beğendiniz mi👨❤️💋👨
Bu bolum kisa cunku ilk bolumdu diger bolumler uzun olacak
Ben beğenmedim👨❤️💋👨
Opuyorum sizi👨❤️💋👨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
