-Bölüm 6 ( Ara Bölüm ) -

57 6 2
                                    


Baran'ın ağzından...

Günüm çok güzel gidiyordu. Huzur doluydu.
Yağmur hayatıma o huzuru getirmişti.

Ama gelen mesaj, beni şoka uğratmaya yetmişti...
Keşke bakmasaydım, görmeseydim diyordum ama olan olmuştu yapacağım hiçbir şey yoktu.

Yağmur pamuk şeker almaya gittiğin de telefonuna bir mesaj gelmişti.Ben de önemli bir şeydir diye merak edip bakmıştım. Yine o çocuktan, Tolgadandı. Sinirli bir şekilde mesaja tıklayınca bir resim gördüm. Bu resim Yağmurun kapısına bırakılan resmin aynısıydı. Mesajda da şöyle yazıyordu " Aynısı sana da geldi mi ? Resimdeki sana çok benziyor. İşte bu yüzden acil konuşmamız lazım. Hemen."

Kafam karmakarışık olmuştu. Yağmurun dediğine göre Tolga iğrenç birisiydi. Ve belli ki araları hiç iyi değildi. Ama ona gelen notlar, Tolgaya giden aynı bu resim. Aklıma istemeden de olsa binbir türlü şeyi getiriyordu.

" Yağmur ile Tolga kardeş olabilir miydi? "

O mesajı Yağmurun telefonundan silmiştim. Tolganın numarasını kendime kaydedip olayı ilk ben öğrenecektim. Daha sonra da kesinleşince ona söyleyecektim...Yağmurun daha fazla üzülmesini asla istemiyordum.

Ama umarım her şey için çok geç olmazdı...

Tüm gece düşünüp durdum. Gözüme uyku girmedi. Sabahın ilk saatlerin de Tolgaya mesaj attım.
" Saat 11 ' de meydanda ki parkta bekliyorum. Önemli."

Beni tanımadığı için merak edip geleceğinden emindim. İnşallah yanılmazdım.

Hazırlanıp direk evden çıktım. Ona söylediğim parka erkenden gelmiştim. WhatsAppdaki profil resmini gördüğüm için onu tanımam daha kolay olacaktı.

Saat 11i biraz geçmişti. Yine de o gelmeden gitmeye niyetim yoktu. Beklemeye devam ettim...

Daha sonra uzaktan bir çocuğun geldiğini gördüm. Tolganın resmine tekrar baktığımda bu gelenin o olduğundan emin oldum. Ayağa kalkıp ona elimle işaret ettim. Yanıma doğru geldi.

" Evet, sen kimsin benimle ne konuşacaksın? "
" Bak kardeşim kim olduğumun önemi yok. Sana tek bir şey soracağım. Hiç uzatmıyorum. Söylüyorum.
Yağmur kardeşin mi ? "

Birden yüzü bembeyaz olmuştu.

" Sen...Sen bunu nereden biliyorsun ? "
" Yağmura attığın mesajı ben gördüm o görmeden de sildim. Emin olmadan üzülsün istemedim. O resim Yağmura geldiği gibi sana da mı geldi ? "

Donup kalmıştı. Bir süre öylece sustu.
" Tolga iyi misin? "

" Ee evet. O resim bana da geldi. Ben de bunu sormak için Yağmurla konuşacaktım. Fotoğraf bana geldiğin de yazan notları da görünce kardeşimin Yağmur olduğundan şüphelenmiştim zaten. Ama şu an... şu an ona söylesem bunu kabullenmek bile istemez. "

" Neden? "
" Bak seni tanımıyorum kim olduğunu bile bilmiyorum. Ama Yağmur ile aramız hiç iyi değildi. Nefret ediyorduk birbirimizden. Evet kardeşim olup olmadığından emin olmak için onunla konuşacaktım ama sonuçta bu şekilde o bilmeden öğrendim . O beni bilmese de olur. Bilmemeli yani bilmesin. Sen de söylemeyeceksin değil mi? "

" Sen ne diyorsun? Ben onun sevgilisiyim. Böyle bir şeyi nasıl bile bile saklayayım? "

" Gerekirse ileride öğrenir. Emin ol beni bilse yıkılır. Çünkü ben aşağılık adamın tekiyim. O böyle daha mutludur. Bensiz. "

Ne yapacağımı, ne diyeceğimi bilemedim. Bunu ondan nasıl saklayacaktım?

" Ben Baran. Numaram artık sende var. Eğer ailen hakkında Yağmur hakkında herhangi bir şey olursa direk bana söyleyeceksin. Anlaştık mı? "

" Yağmura iyi bak..." diyip gitti.

Sanki ağır bir yük taşıyor gibiydim artık... Yağmurun yüzüne nasıl bakacaktım? O , kardeşini merak ederken ben nasıl susacaktım? Bunu nasıl başaracaktım?

Karanlık Gecenin Aydınlık SabahıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin