Karanlık Gecenin Aydınlık Sabahı

Bölüm 36

1 hafta sonra.

Günlerdir sadece Can ileydim. Hala kendimi suçluyordum. Çünkü evet benim suçumdu. Hastaneden çıkmıştı ama ayaklarını hissetmiyordu. Doktor darbenin etkisiyle olduğunu söyledi. Fizik tedavi ile iyileşebileceğini de ekledi. Ama yine de onu öyle görünce o gün geliyordu aklıma. Ve evet, gidememiştim. Hatta Enesle aynı evde kalıyorduk. Yani şu an için. Çünkü Can yanında kalmamı istiyordu. Ayrıca Eneste " Gitme." demişti. Gidememiştim de zaten.

Soğuk havalar geliyordu. Biraz üstümde kırgınlık vardı. Hava değişikliklerinde hep böyle olurdum. Bitki çayları ile bu durumu geçiştirmeye çalışıyordum. Aynı zaman da o  ilaçlarımı ihmal etmiyordum artık. Çünkü yine eskiye dönüyor gibiydim.

Saat gece 12 ' yi geçiyordu. Can uyumuştu. Ben de üstüme battaniye, elime de kahvemi alıp bahçeye çıkmıştım. Oturup yıldızları seyrediyordum. Bir yandan gözlerim kapansa da bir yandan uyumak istemiyordum. O sırada buraya doğru gelen ayak sesleri duydum.
" Uyumadın mı hala? " diye soru sorarak geldi yanıma Enes. Kafamı hayır anlamında salladım. Benim oturduğum pozisyonda yanıma oturdu. Battaniyeyi daha geniş açıp onun sırtına doğru da örttüm.
" Ne düşünüyorsun? " diye sordu birkaç dakika sustuktan sonra.
" Her şeyi. " dedim dalgayı alıp gülerek.
" Daima burada kalamam. Bir gün gideceğimi bildiğim için sana bağlanamam. Can' a bağlanamam. Ama işte... " diyip derin nefes aldım. Ben de ne konuştuğumu bilmiyordum. Sanki istemsizce o cümleler çıkıyordu ağzımdan. Gerçekler.
' Ama ? " diye sordu.
' Geç kaldım. Çoktan bağlandım belki de. " diye cevap verdim. Gözlerini gözlerime sabitledi. Ellerimi tuttuğu anda kalbimin hızlı atışını çokca hissettim.
' Neden bize, imkansız gözüyle bakıyorsun hala ? Neden bir şans vermiyorsun ? Ben değil, asıl sen kaçıyorsun şu an... "

Durdum. Bir şey demedim ilk. Çünkü cevabını bilmiyordum. Sanki içim beni böyle olmaya sürüklüyordu.
Ellerimi çektim kendime.

" İnanmıyorum çünkü. İnanırsam canım yanacak. Çünkü aşk can yakar. Bence sen de inanma. "
Saçmalamış mıydım? Yo bence gayet haklıydım. Kendime hakim olmalıydım. Böylesi iyiydi.
" Ben sevdiklerim için canımın yanmasına da kabulüm."
Cümlesi içime oturmuştu.
" Buradan belli bambaşka kişiliklere sahip olduğumuz. " dedim bir şey demedi.
O gün orada öyle bitti. Uyuyacağını söyleyip yanımdan ayrıldı. Onu kırmıştım belki de.
Ben de odaya geçtim. Üstümü değiştirdim. Pijamalarımı giydim. Ve yatağa attım kendimi. Artık düşünmeyi bırakıp uyumam gerekliydi.
.
Karanlık bir yer. Sessizlik hakim. Etraf bomboş. Kaybolmuş gibiyim. Yürüyorum, yürüyorum kimse yok. Sonra birilerini görüyorum. Yağmur'u. Ona doğru koşuyorum. O daha da uzaklaşıyor. Sonra öteki tarafta babamı görüyorum. Sesleniyorum bakmıyor, duymuyor beni. Annemin sesini duyuyorum. " Kızım, kendinden başkasına güvenme. "
Onu arıyorum ama ortalıkta görünmüyor. Etraf yeterince sisli. En son yerde yatan Oğuzu görüyorum. Ölmüş. Görünce irkiliyorum birden. Ama seviniyorum çünkü ölmeyi hak ediyor. Sonra herkes konuşmaya başlıyor ayrı sesler, ayrı gürültü. Ne dedikleri anlaşılmıyor. Ellerimle kulaklarımı kapatıyorum duymamak için ama susmuyorlar.
" YETERRR!!! "
.

Gözlerimi açtığımda derin derin nefes alırken buldum kendimi. Sanırım son kelimemi dışımdan söylemiştim. Ve kapı birden açıldı. Enes hızlıca geldi yanıma.
" İyi misin? Kabus mu? " diye sordu elindeki suyu uzatarak. Sudan bir yudum alıp kafamı salladım.
" Geçti " dedi saçlarımı okşayarak. " Hadi, uyu yorgunsun. "
Yavaştan güneş doğuyordu. Aklımda bir plan vardı. Şu anlık sadece ben biliyordum tabi ki.
" Tamam " dedim odadan çıkması için. Çünkü şimdi ipleri eline alma zamanıydı. O gittikten sonra üstümü değiştirdim hızlıca. Elime aldığım ilk şeyi giydim. Siyah kot ve üstüne beyaz sweatshirt. Saçlarımı da açık bıraktım. Çantamı da aldım. Çok sessiz adımlarla hareket etmeliydim. Duyulmamalıydı. Parmak uçlarımla yürüyordum. Kapıyı hafifçe açtım. Kendimi dışarıya attım. Derin bir nefes aldım.
Tabiki de Enesin arabasıyla gitmeyecektim. Bir daha o hatayı yapamazdım. Bisiklete bindim. Ve aklımda ki yere doğru gitmeye başladım. 
.