ល្ងាចឡើង ពេលចេញពីរៀន ថេហ្យុង ក៏អង្គុយធ្វើកិច្ចការសាលាម្នាក់ឯងក្នុងបន្ទប់ និងចាក់ចម្រៀងស្ដាប់បណ្ដើរ អុំម៉ែដោះដើរកាត់នេះ ក៏គោះទ្វារបន្ទប់ ថេហ្យុង ឡើង ចង់ដឹងថានាយល្អិតកំពុងធ្វើអ្វី?
Knock !Knock!
" អុំមែនទេ? "
" ចា៎ស! អ្នកប្រុស "
" ចូលមកអុំ ទ្វារអត់ចាក់គន្លឹះទេ "
អុំក៏ចូលមក តែពេលឃើញ ថេហ្យុង គាត់ភ្ញាក់ចង់ដាច់ចង្កេះ ព្រោះនាយអង្គុយរៀនបណ្ដើរញាុំនំបណ្ដើរ ឆ្លៀតចាក់ចម្រៀងស្ដាប់កំដរទៀត ចំណែកសភាពក្នុងបន្ទប់ រប៉ាត់រប៉ាយមើលមិនយល់ ។
" ពុទ្ធោ! អ្នកប្រុសតូចរបស់អុំ "
" អុំកើតអីមែនទេ? "
" នរណាបង្រៀនឲ្យអង្គុយរៀនបែបនេះ បើលោកចន មកឃើញរឿងធំមិនខានទេ "
" អរ! លោកចន ហេ៎ស? គាត់ខលប្រាប់ខ្ញុំហើយ ថាយប់នេះគាត់មិនមកទេ "
" តាមអុំដឹងលោកចន ណា៎សគាត់មកវិញជិតភ្លឺ ជួនកាលគាត់បង្ហើយការងាររួចពេលណាគាត់មកថ្មើលនិង មិនទៀងទេអ្នកប្រុស "
" គាត់មិចនិងចិត្តខ្មៅ វាយដំខ្ញុំទៅអុំៗ កុំបារម្ភអី តែជេរខ្ញុំៗជេរវិញហើយ "
" ចឹងអុំឈប់រំខានហើយ អ្នកប្រុសរៀនបន្តចុះ ចំណែកបន្ទប់ចាំរៀនហើយពេលណា ប្រាប់អុំៗឡើងមកសម្អាតឲ្យ "
" បាទ! អុំ "
អុំចេញទៅវិញបាត់ ថេហ្យុង បានដៃបន្តទៀត ដោយសារដឹងថា ជុងហ្គុក មិនមកផ្ទះថ្ងៃនេះទើបនាយ ទិញនំមកញាុំយ៉ាងច្រើន ទឹកក៏មិនទាន់ងូតដែរ។ ពេលបង្ហើយកិច្ចការហើយៗ ថេហ្យុង ក៏ពត់ខ្លួនចុះឡើងបន្តិច ងាកទៅមើលម៉ោងៗជិត9ទៅហើយ នាយក៏ឲ្យអុំឡើងមកសម្អាតបន្ទប់ឲ្យ ចំណែកខ្លួនក៏ទាញកន្សែងចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ។ ទម្រាំអុំសម្អាតរួច នាយងូតហើយល្មម។
" អ្នកប្រុស! ចុះទៅញាុំបាយឥឡូវទេ? "" អរ! មិនបាច់ទេអុំ យប់ណាស់ហើយខ្ជិលញាុំណាស់ ណាមួយខ្ញុំឆ្អែតតាំងពីល្ងាចម្ល៉េះ "
" ចឹងអុំទៅវិញសិនហើយ "
" បាទ! "
អុំចេញទៅបាត់ នាយក៏មកអង្គុយនៅមុខកញ្ចក់ ជូតសក់ លាបគ្រឿងថែរក្សាមុខ មុនពេលចូលគេង ទាំងមិនទាន់ស្លៀកពាក់នៅឡើយទេ ពាក់តែអាវឃ្លុំមួយជាន់។ កំពុងតប់មុខសុខៗ នាយក៏ឮសម្លេងគោះទ្វារ តែដោយសារទ្វារអត់ចាក់គន្លឹះ អ្នកដែលគោះក៏ចូលមក គឺជា ជុងហ្គុក។
