Chapter 36

91 5 0
                                    

Gavaine Ezekias Villamayor

"Prii, nakaalis na raw."

"Nakausap ko yung manager. Kakaalis lang ng flight nila, prii. Hindi tayo umabot."

"Wala na, finish na."

Nanghihina ako sa mga salitang narinig ko sa mga kaibigan ko. Wala na. Wala na bang saysay ang paghabol namin sakanya?

I admit nagkamali ako, I know that. Nabulag ako sa nakaraan kasi akala ko siya pa, si Sabrione pa ang mahal ko pero nagkamali ako. Nasabik lang siguro ang puso ko sa kanyang pagbabalik kaya tumibok ulit ito sakanya ng makita siya.

Her words are hypnotizing me kaya hindi ko alam kung bakit niya ako napapayag na gawin ang mga gusto niya. It's like the feeling of confusion and admiration. Dahil nung bumalik siya at kinausap ako parang may itinanim siyang buto sa loob ko para sakanya lang ako. Pero nung nakita ko na umiiyak na si Agueda nung araw na nakita niya kami, I asked myself.

I asked myself, why I am with my past while there's my now, who's willing to spend future with me.

Then I guess napakagago ko nga gaya ng lagi niyang sinasabi saamin. Why would I trade her from someone in my past?

Gusto ko magwala. Gusto ko ipagsigawan sa lahat na hanapin siya. Gusto ko na dalhin siya saakin ng mga panahon na ito. Gusto ko nandito na siya sa tabi ko ngayon gaya ng kahapon. Kahapon may nangyari pa saamin and she already know everything about Sabrione and me and I receive no words from her. She only kiss me and something happened again and again. And I won't regret it.

I can really say that times like that and memories with her is the best of the best memories I will treasured and truly keep.

"Prii, ano? Uwi na tayo? Ilang oras na tayo nandito e. Baka puntahan na tayo ng security dito. Lalo na't wala tayo sa waiting area." Si Ralph pero hindi ko siya pinansin.

"Uwi na tayo, prii." Aya ni Seph. Akala ko pa anman siya itong magpu-push saakin na habulin at hanapin yung tao pero siya pala ang unang uuwi. Nagsunuran na rin sila kaya wala akong nagawa kundi ang sumunod sakanila at umuwi pero hindi pa din natatapos ang pag-iisip ko.

I am thinking of ways and reasons why she had to leave and didn't say explanations about it. Para siyang isang lobo, alam mo na kapag inalagaan mo ito ay hindi ito puputok o lilipad palayo sayo pero kapag nagkamali ka kahit na hindi malalim ang dahilan o hindi, o kahit maluwagan mo lang ang hawak sakanya ay malalayo ito sayo.

And it happens and I demand for her return but fate I think wouldn't allow us. I did everything to search for her, I have my friends who helped me search for her in this world but they say something or someone blocked their connection abroad. I agree with that because even me, I can't find her in Middle East even though she's gone for days. I didn't travel to find her there because I have some problems here to deal with and I can't risk my profession, not now that I have a large and risky case to handle. I have so many death threats, so I think her being away from me for this moment is a blessing in disguise but I longed for him. Kasi kapag siguro nandito siya, madadamay siya, makarecieve din siya ng mga threats na hindi naman dapat talaga mapunta sakanya.

Then I heard the news about her parents, I don't know what to feel already. Nakilala ko naman yung kapatid niya na umasikaso sa lahat habang wala siya dito. In her parents sudden death, I was hoping, a little hope inside me na makikita ko ulit siya dahil sa pangyayari na iyon. Umaasa ako na uuwi siya at magbabalik pero umasa at naghintay lang ako sa wala.

I'm still the lawyer in their company, but after the death and bankruptcy of the company I got terminated and someone handle it, and owns it. Kahit gusto ko na ipaglaban iyong company nila kasi sila ang nagestablished nun, I mean her parents established the real estate alone in the past decades tapos mawawala na lang sa pag-aari nila? But what can I do? Abogado lang ako at hindi pa sapat ang pera ko para bilhin ang kompanya nila para mapanatili ito sa kanilang pangalan.

Skies Of MistakesWhere stories live. Discover now