Skies Of Mistakes

CHAPTER 15

I drove for about half an hour para lang makarating sa office. Alam ko nandun na si Atty. Ezzy at nababagot kakahintay saakin. Kung wala lang sanang traffic sa Pilipinas eh kahit limang minuto pa nakarating kaagad ako.

"You're damn late!" pagsinghal niya ng makita ako na pumasok sa opisina niya sa company namin.

"Alam ko," pambabara kong sagot at naupo sa visitors chair at humarap sakanya.

"So, ano na? Ba't mo ko pinapunta dito?" Inayos ko pa ang pagkatali ng buhok ko habnag siya nakatingin lang saakin. Mabuti nga hindi pa ako natutunaw sa inuupuan ko ngayon eh.

"Saan ka galing?" Iyon iyong seryosong tanong niya. Akala ko iba ang sasabihin niya kasi akala ko rin may alam siya or maybe mayroon hindi lang niya sinasabi. Ba't naman kasi niya sasabihin? Hindi naman siya tanga.

"Yan lang? Matapos mo ko pagmadalian papunta rito, yan lang sasabihin mo? Aba matindi ka rin... I thought it's about the company?"

"Yeah. But just answer my question first." He demanded.

Ha! Hindi niya ako makukuha sa ganyan, hindi ko sasabihin sakanya. Hindi ko naman kailangan magreport sakanya kasi ano ba naman siya sa buhay ko? Mahal ko lang naman siya pero walang kami.

"Ba't ko naman sasabihin sayo? Ano ba kita?" Mataray kong tanong. I even raise my eyebrows.

Ipapamukha ko sayo Atty. na wala kang karapatan na tanungin ako ng ganyan pero gusto ko na tinatanong mo ko, feeling ko kasi nagseselos ka.

Malalim siyang nababuntong-hininga. Ganyan nga Atty. matuto kang ilugar muna ang bibig mo hanggang sa wala pa tayong label.

"Fine. Let's talk about work." May pinatong siyang folder sa ibabaw ng lamesa. Nagtataka ko siyang tinignan. "It contains sales files for the previous month and now. And it says na bumaba ng 30% ang sales."

"Bakit?"

"Because there are problems."

"What problems?"

Tanong ako ng tanong kasi wala naman along alam sa nga ganito, well, napag-aralan ko ang ganto nung mga nakaraan pero talagang I'm not in the mood to handle a situation like this. Yes. I gain money because of this business but I'm not happy doing things like this. Handling problems are my greatest struggle in life. Yung parang alam ko naman ang tamang solusyunan pero iba ang kinalalabasan nun sa naiisip kung solution, some had bad outcomes. Like when I chased a snatcher to got my bag from him, I almost got harassed that time. Una kong naisip na hayaan na lang kasi may nakita akong patalim sakanya pero biglang pumasok sa isip ko iyong mga gamit ko sa loob ng bag na hindi na puwedeng palitan kaya hinabol ko. Ang tanga lang diba?

So, I thanked God that we have this not so patience and serious attorney that can handle the company's problem. Dapat nga hindi lang siya ang naghahandle nito, dapat yung ibang board members pa. We need meeting but I think, nagpatawag na si Ezzy kanina, nung nasa org. ako. Hinihintay lang ata nila ang sasabihin ko bago sila magsikilos eh.

"It means?" Nagtatakang tanong ko. Hindi ko pa naman gamay kung ano ang sinabi niya basta may idea lang ako kung ano iyon. Like what I said earlier.

He closed his eyes and tightened his grip on the table. Parang nawawalan na siya ng pasensya. Bigyan ko kaya siya ng La Pacita biscuit? Baka sakaling humaba ang pasensya niya o di kaya yung pagkain na pangalan pasencia. Tignan lang natin kung effective. Nilabas ko ang cellphone ko at nagtipa ng utos sa secretary.

"If you know, may nangyari sa dalawa sa mga subdivision niyo. We received complain na bumibitak daw ang pader nila kapag may tumatalon, o kaya kapag sinusuntok, so that explain the sales dropped. Dahil we're living in a democratic country the news spreads fast. Chismis dito, chismis doon, chismis everywhere ang nangyari kaya yung iba nawalan ng tiwala. And the complainant want us to refund they're payment or maybe kailangan natin ipaayos kung ano man ang nasira."