KAÇINILMAZ BAĞ (TAMAMLANDI)

KB 🕷 Bölüm 13

Selam KB bekleyenler..

Yeni bölüm için hazır mıyız?

Keyifle okuyun..

Bir lüzumsuz Ufuk...

Masal, Ahmet ile birlikte Kerem'in söylediği bara geldiğinde, gecenin olumsuz geçeceğine dair en ufak bir tereddüdü yoktu. Kerem belki bundan önceki adayları kaçırmış olabilirdi ama Masal'ın yanında Ahmet'i korkutması imkânsızdı ama Masal, yanında her kimi getiriyorsa kadın sohbeti adı altında türlü fitnelerle dolduracaktı kızın beynini. Her ne kadar bu tarz davranışlar onun karakteri olmasa da Kerem başlatmıştı bu savaşı ve onun pes etmek gibi bir niyeti yoktu.

Ahmet, elini tutup onu kalabalığın arasından geçirirken Masal gözleri ile alanı tarıyor, Kerem ve taze kız arkadaşının nerede oturduğunu bulmaya çalışıyordu.

"Buluşmak için ne saçma bir yer, bu gürültüde nasıl sohbet edeceğiz acaba?" diye kulağına haykırarak konuşan Ahmet'e başı ile onay verdi genç kadın. Kerem burada buluşmak isterken ne düşünmüştü bilinmez ama Masal oldu olası nefret ederdi gürültüden.

"Neyse, bir daha çift görüşmesi yapmayız zaten. Çok ısrar ettiği için kırmadım arkadaşımı ama ben de çok istekli değilim sürekli onlarla birlikte vakit geçirmeye. Bir saat kadar takılır, kalkarız."

Ahmet, Masal'ı kenara çekerek karşısına geçti ve söylediğinin yanlış anlaşıldığını düşünerek açıklamaya başladı.

"Seninle her yere gelirim Masal, beni sakın yanlış anlama, sadece biriyle ilk kez tanışmak için pek uygun bir yer gibi gelmedi bana." dedi mahcup bir sesle.

Masal, sorun olmadığını söylerken Kerem'i gördü sonunda. Bir süre yanındaki kıza takılı kaldı gözleri.

Güzel bir kızdı ve Kerem'e gereğinden fazla yakın oturmuş olsa da Kerem onunla ilgileniyor gibi değildi. Yine de cız etti içi, içinde bir şeyler koptu ve aslında böyle bir randevuya hazır olmadığını anladı. Derin bir nefes alarak Ahmet'e döndü. Ahmet şimdiye dek görüştüğü erkekler içinde birlikte olmaktan en çok keyif aldığı insandı ve Masal çok kısa bir süre sonra ilişkilerine bir ad koymaya kararlıydı. İkisinin isteği ile önce iki arkadaş olarak takılmışlar, birbirilerini tanımaya çalışmışlardı ama Masal artık ona bir şans vermek istiyordu. Kerem de eskisi gibi değildi son zamanlarda, eskiden kız arkadaşları hakkında ne konuşur ne de onları tanıştırmak isterdi oysa şimdi, sanki bir aile kurma aşkıyla yanıp tutuşuyormuşçasına adayların ardı arkası kesilmiyordu. Masal kendini şimdiden hazırlamalıydı bu duruma. Bir gün onu karısıyla ve hatta çocukları ile göreceği gerçeğini kabul etmeliydi.

İlk sınavım, diyerek Ahmet'in koluna girdi ve Kerem ile kız arkadaşının oturduğu masaya doğru yürüdü.

Kerem'in yanına vardıklarında ilk önce heyecanlı ve bu durumdan memnun olduğu çok bariz olan kız arkadaşı kalktı ayağa. Kerem ise lacivert gözlerini Ahmet'e soğuk bir şekilde dikerek kalktı ayağa. Tavrı sert veya ters değildi ama buz gibi soğuktu. Ahmet ise her zamanki gibi güler yüzlü ve sevecen bir tavırla tanışmıştı onlarla.

Seçil...

Kızın ismi buydu ve aileye yeni giren bir gelin misali yapışmıştı Masal'a. Sanki kendini görümcesine sevdirmeye çalışıyor, Masal'ın onayı olursa nikâh masasına erkenden oturacakmış gibi davranıyordu. Kerem ve Ahmet, iş üzerinden bir sohbete dalmışlardı ve Ahmet, Masal'ın bu durumdan ne kadar nefret edeceğini düşünmeden genç yaşta bir imparatorluğun koltuğuna oturan Kerem'e olan hayranlığını dile getiriyordu sürekli. Kıyafet ve konumun insanların davranışlarını etkilemesinden tiksiniyordu Masal. Ahmet'in daha fazla Kerem'e yalakalık yapmasını istemediğinden dans etmek istediğini söyleyerek ayağa kalktı ve o esnada Kerem'in lacivert gözleri ile kesişti gözleri. Bir şey anlatıyordu bu gözler ona ama ne olduğunu çözemiyordu Masal ve aslında çözmek gibi bir niyeti de yoktu. Yıllarca başaramadığını şimdi başarmaya çalışacak değildi. Ne çok sebep aramıştı Kerem'in ondan uzaklaşmasını anlayabilmek için, ne çok anlam aramıştı ifadelerinde ama artık vazgeçmişti Masal. Kendi kendini kandırdığını anlamıştı çünkü.