KAÇINILMAZ BAĞ (TAMAMLANDI)

KB 🕷 Bölüm 47

Selam benim canım KB bekleyenlerim..

Tuessl , ammavelakin , strongenough123 , halimerol , leylazt , 1kitap_1 , Turkkadini ,ukaya5690 , papatyali_deli , SibelMergenYlmaz , kitapokur55221 , orhunshady , gmz86gmz , laluna2502 , niseozan , DafneBilgin , nslhn07  teşekkürler... 

Ve petekayla1 , Artemis_Deanna , zumrudfetdahova cansınız ❤❤❤

Bu hikayemde olup olmadıklarını bilmiyorum ama kalbimde özel bir yere sahip olan, AysemGoren  ve Paki070829 ❤❤

Keyifle okuyun...

Bir münasebetsiz misafir...

Demir'in öfkeyle gidişi hiç konuşulmadı kulislerde. Sanki bir çeşit suskunluk yemini edilmişçesine herkes ağzına fermuar çekmiş, baba oğul arasındaki bu küslüğe karışmama kararı almışlardı. Öyle ki, Elif dahi oğlu ile kocası arasındaki bu küslükten uzak durma kararı ile olayları zamana bırakmıştı. Kocası zamanında anlatıp gerekçesini açıklamadığı için, Demir ise dinlemeden gittiği için hatalıydı ona göre ve çok iyi biliyordu ki, et tırnaktan ayrılmazdı. Geçecekti bu günler ve yıllar sonra gülerek yad edeceklerdi bu günleri.

Geride kalanların en sıkıntılı kişisi Karaca'ydı. Demir'in onu öptükten sonra çekip gittiği geceden beri, sık sık geliyordu onun evine. Çiftlikten çıktığında amacı asla Demir'in evine gelmek olmasa da adımlarının durduğu son yer onun kapısının önü oluyordu. Demir bir iki kıyafet ve telefonu haricinde hiçbir şey almamıştı evden. Kaçar gibi gitmiş, burada kalmaya daha fazla tahammülü olmadığını göstermişti resmen. O gece evden çıkamamıştı Karaca. Demir'in arabası gözden kaybolduğunda kapıyı kapatarak içeriye girmiş, onun yatağında uzun uzun ağladıktan sonra uyuyakalmıştı. Sabah üstündeki kıyafetlerle işe gittiğinde Demir'in kokusu sinmişti üstüne ve hislerinin gittiği yönden hoşlanmasa da özlemişti onu. Sık sık belini sardığı an ve dudaklarının tadı gelmişti aklına. Sonraki günler daha çok düşünür olmuştu o lanet gamzeleriyle aklına kazınan adamı ve her aklına geldiğinde yine evine gitmiş, yine onun yatağına uzanmıştı.

Demir, Fransa'ya indiğinde bir otele yerleşmişti ilk önce. Amacı kafa dağıtmak mı, bilemiyordu ama kimsesizlik iyi gelmişti ona. Otelde uzun süre kalabilecek bir adam olmadığından hızla ev tutmuştu kendisine ve çalışabileceği bütün şarap üreticilerinin listesini çıkarmıştı fakat babası burada da çıkmıştı karşısına. Üreticilerin önceden aranarak Demir için iyi bir pozisyon ayırmalarının istendiği öylesine belliydi. Kaç öğrenci şaraplarıyla ünlü bir ülkede basit bir iş görüşmesini patronla yapardı ki? Oysa adını her verdiğinde patronun odasına davet edilmişti Demir ve bir şekilde babasına getirilmişti sohbet. Demir, kibarca teşekkür ettikten sonra çıkmıştı o odalardan. Niyeti iyi bile olsa babasının bu yaptığına sinirleniyordu Demir. Onun gölgesinde kalmak istemiyordu, kendi kendine savaşmak ve kendi başarmak istiyordu. İşte yine böyle bir görüşme sonrasında çıktığı şirketten uzaklaşıp köy gibi bir yerde durduğunda kiraladığı arabaya dayanarak sakinleşmeye çalışıyordu.