"3.BÖLÜM"

286 54 13
                                    


TOPRAK'tan


ŞİMDİKİ ZAMAN


Gözlerimi ağır ağır açtığım da hava aydınlıktı, demek ki sabah olmuş. Hala yorgun hissediyorum, ben neden böyle oldum? Yaa.. Kalkmaya çalıştım ama anlımda bez, göğsümde bez, sağ bacağımda bez gördüm, onları alıp kafamı kaldırdım. Hala yorgunum Off.. buda nereden çıktı? Bir hastalık eksikti. Ben yıllardır hasta olmam ki? Etrafa baktım pencerelerin hepsi kapalı Haa.. sonuncu açıkmış. Yatağın diğer tarafında pufta uyuyan o kızı gördüm, daha adını bile bilmediğim kıza baktım. Yorgun olduğu her halinden belliydi.

Teninin rengi fazla beyazdı, parmak uçları hafiften morarmaya mı başlamış? Ben mi yanlış görüyorum. Yatağın diğer tarafına oturdum ve yakından baktığımda yanlış görmüyormuşum. Bu salak neden burada uyudu ki? Neyse iyilik bende kalsın, dikkatlice kucağıma alırken bir şeyler mırıldandı.

"Yapma... Bırak Beni.." dedi. Anlam vermedim, kucağıma aldım ve onu odamdan çıkardım. Karşı odanın kapısında takılı kaldı gözlerim.

Dün sabah onu o kapıdan çıkarken gördüğümde, neye uğradığıma şaşırdım. Ben o odaya girmeyeli yıllar oldu. Hem o oda kilitli olmalıydı, girmek istedim izin vermediler kilitlediler. Kırdım girmeden yakalayıp götürdüler. Neymiş acı çekmemeliymişim. Odayı babam darma duman edecekken yalvardım ona,

"Tamam tamam bir daha girmeyeceğim. Kapısını da kırmam. Yeni kapı takarız yeter ki. Sen odadakilere elleme. Yalvarıyorum baba, yalvarıyorum bak ben TOPRAK ÇELİK yalvarıyorum sana baba." dedim. Oda evi terk edip ellemedi. O gün bu gündür bu odaya kimse ne girdi, nede girmeye teşebbüs etti.

Anılar gözümün önünden geçerken, kucağımdaki kızın " Yapma.." dediğini duydum ve kendime gelip odaya girip. Odada her şey neredeyse aynıydı ve tertemizdi. Onca yıl Yaa.. Hiç mi kirlenmez?

'Saçma sapan konuşmaya başladın gene Toprak. Kız temizlemiş demek ki.'

Tamam Bee.. Hala şaşkın ve yorgunum. Kızı yatağa uzandırdım ve şaşkınlığım iki katına çıktı. Kızın üzerinde benim en sevdiğim eşofmanın aynısı var. Hafif tebessüm ederken yakaladım kendimi.

'Ne oluyor Toprak? Seni böyle görmeyeli yıllar oldu.'

Kapa çeneni...

Kızın üzerine ince bir şey örtüp, kendi odama geçmeden önce. Bir kez daha odaya baktım, resimler yoktu. Onlar neredeydi? Babam kesin bana güvenmedi, Ama unuttuğu en önemli şey vardı ki. Ben sözümden asla ama asla vazgeçmezdim. Dediğimi yapmadan durmazdım ki. Gene de güvenmedi demek ki, Eh ona da hak vermek gerek. Benim gibi birini durdura bilmek zor.

Kızın sesiyle Düşüncelerimden sıyrıldım.

"YETER!!!" diye kükredi resmen, hemen bakışlarımı kıza çevirdim. Titrediğini gördüm, Ahhh meslek aşkı işte. Kızda ileri derecede kansızlık (Anemi) var, Her halinden beli. Kesin B12si de düşüktür. Teninin solgunluğuna bakılırsa D vitamini de eksiktir. Büyük ihtimal sıtma krizi geçiriyor. Odamdaki havlular aklıma geldi. Bezler falan bana bakmış demek ki. Kızdan bakışlarımı çekerek odadan çıkıp, merdivenlerden indim.

Mutfağa girdim su ısıtıcısına su koyup, tuşuna bastım. Kaynamasını beklerken dolaplara bakıp sıcak su torbasını aldım. Ecza dolabına baktım meslek sağ olsun evimin çatı katı klinik olduğundan, evimde sağlıkla ve sporla alakalı her şey var. Ama mutfaktaki çekmecede istediğim yok. Baktım su ısıtıcısı daha kaynamadı bende el mahkum çatı katına çıkmalıyım. Ama Off.. sanki ben de çok iyiymişim gibi şimdi 3 katı çıkacağım.

"TOPRAK"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin