"TOPRAK"

"33.BÖLÜM"

SU'dan

Toprakla saatlerdir ameliyathanenin önünde bekliyoruz. Ameliyathaneye ne giren var. Nede çıkan, cidden çok ama çok korkuyorum. Sultan teyzenin son sözleri ve o bayılışı aklımdan çıkmıyordu. Ona bir şey olmasın, daha yeni iki tane minicik bebekleri oldu. Rabbim onu evlatlarına bağışla..

Herkesle beraber ameliyathanenin önünde bekliyorduk. Hakan amca ve Vural amca koridorda volta atıyorlardı. Ben ve Melek kenarda öylece otururken, Anıl ve Barış Toprağı sakinleştirmeye çalışıyorlardı. Hiç birimizin elinden bir şey gelmiyordu. Arada Barış odasına çıkıp ameliyathaneyi arayıp bilgi almaya çalışıyordu, ama ona da tam bir bilgi vermiyorlarmış. Toprak Barışı kenara sıkıştırıp hep sorguya çekiyordu ama Barış bir şey demiyordu. En sonunda Toprak,

"Sen söylemezsen ben kendim öğrenirim." diyerek merdivenlere doğru yönelmişti ki, ameliyathanenin kapıları açıldı.

Hakan Bey: "Ayşe kızım. Sultanın durumu nasıl? Yaşıyor değil mi?"

Vural Bey: "Ayşe Sultan hanımın durumu iyi değil mi?"

Su: "Ayşe konuş artık."

Toprak: "Ayşe!! Annem hala hayatta değil mi?"

Anıl: "Konuşsana kızım dilini mi yuttun?"

Barış: "Ayşe"

Melek: "Ayşe lütfen bize iyi haberler ver."

Ayşe: "Heyy.. Öncelikle sakin olun. Sultan Hanımın durumu iyiye gitmekte, ameliyat bitmek üzere ama Sultan teyzeye hala kan lazım. Hastanedeki kan bitmiş.."

Toprak: "Barış sen hani istetmiştin onlar hala gelmediler mi?"

Barış: "Toprak biliyorsun. Sultan teyzenin kanı zor bulanan AB Rh (-) olduğundan dolayı.."

Su: "Bu benim kan gurubum, ben kan verebilirsem.."

Barış: "Tabi verebilirsin."

Toprak: "Su sen emin misin?"

Su: "Sultan teyzeye yararı dokunacaksa, istediğiniz kadar verebilirim."

Barış: "Tamam o zaman ben seni kan alma bölümüne götüreyim."

Toprak: "Tamam ben de geliyorum."

Anıl: "Bende sana içecek yiyecek bir şeyler alıp gelirim. Kan verdikten sonra ihtiyacın olabilir."

Ayşe: "Şekerli bir şeyler almalısın, kan verdikten sonra büyük ihtimal şekeri ve tansiyonu oynar."

Anıl: "Çok biliyorsun sen Yaa.."

Ayşe: "Evet biliyorum."

Anıl: "İyi o zaman sen de gel seçersin."

Ayşe: "Tamam"

Melek: "Ben bir şey olursa size haber veririm siz gidin." diyerek Barışı öptü ve bizde kan alma ünitesine gittik.

Odaya girdiğimizde içerideki hemşireler ayaklandılar. Barış onlara kısa bir bakış attığında oda boşalmaya başladı.

"Eee bunlar neden gitti ki?" Ayy.. ben bunu dışımdan mı dedim Yaa..

Barış: "Senin rahat olman için çıkmaları daha iyi olur diye düşünmüştüm ama.."

Su: "Hımm teşekkürler."

Barış: "Gel şuraya otur."

Su: "Tamam"