"TOPRAK"

"30.BÖLÜM"

SU'dan

Odama baskın varmış gibi girilmesiyle yataktan sıçradım. O kadar korktum ki, bedenim titrerken Anılın sesi odada yankılanıyordu sanki.

"Ama senin bana yemek yapman gerek, böyle uyuman hiç iyi değil yani.. Benim midem için çok üzücü." derken oda beni fark etti sanırım. Ben bu kadar korkak değildim Yaa.. Ne oluyor bana? diye düşünürken. 

Melek: "Şşş Su tatlım yok yok bir şey" diyerek sarıldı bir yandan da..

Melek: "Ben demiştim, baskın varmış gibi girmememiz gerek diye Ahh.." dedi. Ben ne zaman ağlamaya başladım? Ben ne kadarda sulu göz oldum Yaa..

Anıl: "Su Yaa.. Ben cidden özür dilerim.. Düşünemedim Yaa.. Cidden çok üzgünüm."

Barış: "Tamam Anıl, sen biraz hava al kardeşim."

Melek: "Evet Anıl, sen biraz hava al."

Su: "Hayır!" dedim. Melekten ayrıldım, Anıla dönüp elimi uzatarak.

"Gel.. Asıl ben özür dilerim, sizleri korkuttum." dediğimde Anıl hemen diğer yana geçip. Sıkıca sarıldı bana, bende ona sarıldım. Anılı ilk gördüğüm andan itibaren bana çok sempatik geliyor. Anıl,

"Çok üzgünüm.. Bir daha asla yapmam. Toprak senin uyumaman gerektiğini söyleyince, bende ne biliyim.." derken onu susturdum ve

"Tamam, tamam uzatmayalım geçti gitti işte. Bu aralar kafam allak bulak olunca tabi Ahhh.. Sulu gözlü oldum resmen, Ayşe beni görse oda oturur yanıma ağlar sonrada.." derken,

"Saçını başını yollardım." bu ses hemen ayaklandım.

"Yok artık Ayşe.." derken arkasında da

"Ve Mete.." diyerek içeri girmeleriyle koşmak istedim, başım dönünce. Ayşeyle Mete beni tuttular ikisi de endişeyle bana bakıyorlardı. Ben ise çok mutluydum.

"Heyy.. Ben iyiyim, sadece çok şaşkın ve aynı zamanda da çok mutluyum. Gerçekten özlemişim sizi.." diyerek gülümsediğim de Ayşe Meteyi kenara itti ve bana sıkıca sarıldı.

"Senden sonra neler geldi başıma, dinlemen gerek. Beni yapa yalnız bıraktığın için çok pişman olacaksın. Susmadan her şeyi anlatacağım, sende dinlemek zorundasın canım :))" dedi. Kulağıma bende gülümseye bildim sadece, Ayşeden ayrılır ayrılmaz bu sefer de Mete Ayşeyi kenara itekledi, bana sarılırken de.

"Biraz da ben hasret gidereyim kardeşimle." dediğinde, bende sıkıca sarıldığımda Metede

"Sen Ayşeye bakma.. Bana kızdı, ayrıldık diyorsa inanma." demesiyle ben o şaşkınlıkla Meteyi itekledim ve fark etmeden.

"Nee ayrılığı!!?? " diye bağırdığımda odadaki herkes bana bakıyorken, 

"Kim!!... Kimden ayrılmış!!??" diyen Toprağa döndü bakışlarım. Ama ne denilir ki direk Meteyle Ayşeye baktım ve

"Arkadaşlar rica etsem beni Ayşeyle yalnız bırakabilir misiniz.." dediğimde, Toprak bana bi garip bakıyordu. Mete odadan çıkacakken elinden tuttuğumda Toprak sinirle odadan çıktı. Neden sinirli ki aman boş ver, Şuan daha önemli bir olay var. Ayşe Meteyle kanlı bıçaklı duruma gelseler bile ayrıldık demezdi, oda boşalınca direk.

"Hadi sizi dinliyorum gençler. Derdiniz ne?" dediğimde ikisi de bir birine sinirle bakıyordu bende,

"Eee.. Hadi ama sizi dinliyorum.." ikisi de aynı anda konuşmaya başladılar.