---TAMAMLANDI---Mafya hikayesidir.
İki yakın arkadaş ve karşılarında şehri diz çöktüren iki kuzen...
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Korkut, Selim'le uğraşırken Dağhan'ın kucağında taşınarak Dağhan'ın odasına giden Aşkın kısa süreli baygınlığından kurtulmuş ve yavaş yavaş gözlerini açmıştı.
Gördüğü yüzle vücudu kasılırken Dağhan çocuğun ayıldığını anlayarak kafasını ona doğru çevirmişti. Gerçi bu yaptığı hareket ondan korkan Aşkın için iyi değildi, kaldı ki zaten Aşkın hemen kafasını adamın omzuna gömerek göz temaslarını bozmuştu.
"B-ben inebilirim."
Dağhan kucağında minicik kalan bedenin kendisinden korktuğunu hissederken derince bir nefes almıştı. En son yemek masasında gönlünü almıştı bu çocuğun ama bu sefer nasıl başaracağını bilmiyordu.
Aşkın bu sözlerle hâlâ nefesinin teklediğini fark ettiğinde derin bir nefes almak istemişti ama bu sefer de adamın kendine has kokusunun ciğerlerine dolması ile kasılmıştı.
"Ay ne güzel koku bu."
Bir an kendisine engel olamazken söylediklerini fark edip kafasını biraz daha adama gömmüştü. Dağhan ise çocuğun mırıldandığı şeyi duymuş ama zaten kasılıp duran çocuğu zorlamamak için duymamazlıktan gelmişti.
Aşkın'la birlikte odasına girip balkona ilerlediğinde Aşkın kafasını hafifçe kaldırıp etrafa bakmış ama yatak odası olduğunu görmesiyle hemen yerinde dikilmişti.
"N-neden buradayız? B-ben yani biz suçsuzuz anlamıştınız hani?"
Mavi gözlerini iri iri açmasıyla Dağhan karşısında sevimli bir şekilde duran çocuğa bakıp balkona çıkmıştı.
"Bu katta balkon benim odam ve Korkut'un odasında var sadece. Senin de daha fazla oksijene ihtiyacın var."
Aşkın duyduğu sözlerle rahatlarken bir an kucağında durduğu Dağhan'ın suratına bakmıştı.
Hatları yumuşamış o korkunçluğu gitmişti. Çemkirse ne olurdu ki?
"Artık kızgın değilsin yani?"
Aşkın'ın emin olmak için sorduğu soruyla Dağhan durup suratına bakan Çocuğa bakışlarını çevirdiğinde kafasını hayır olarak sallamış ve bahçedeki korumaların göremeyeceği bir açıda duvara yaslanıp kucağındaki çocuğu biraz daha kendisine çekmişti.
Aşkın ise beklediği cevabı almanın heyecanı ile rahatlamış ve çemkirmek için nefesini ayarlamıştı.
"Siz manyak mısınız o zaman? Aptal herifin biri benim fotoğrafımı gönderdi diye insan mı kaçırılır ya? Mafyalık hislerinizi geliştirin birazcık canım! Selim'imi de getirmişsiniz, onun sınavı vardı yarın. Çalışamadı sizin yüzünüzden. Ya ben? Senin yüzünden nefesim içime kaçtı be adam!"
