---TAMAMLANDI---Mafya hikayesidir.
İki yakın arkadaş ve karşılarında şehri diz çöktüren iki kuzen...
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aradan dört gün geçmişken hastanede terör estiriliyordu. Zaten başından beri Selim ve Korkut'un uslu uslu anlaşacaklarını düşünmek bile büyük bir hatayken şimdi ikili birbirine ölümcül bakışlarla bakıyordu.
"Ne olmuş hemşir tuvalete gitmeme yardım ettiyse? Hemşir ulan! Erkek."
Asıl konu da buydu. Aşkın, Selim'i kızdırmamak için yönelimlerini bu iki mafya kuzene söylediğini söylememişti. Dolayısıyla Selim buna göre davranırken Korkut sinirlenmeden edemiyordu. Erkekti işte, ve Selim'e tuvalete giderken yardım etmişti. İçeriye girmiş miydi?
"Söylesene içeriye girdi mi?"
Korkut gözlerini Selim'in gözlerine dikmişken Selim artık dayanamamıştı.
"Evet girdi! Hatta ucundan da tuttu ki rahat işeyeyim."
Korkut çocuğun inatla konuştuğunu bilse de sinirlenirken yeni yeni acısı dinmeye başlamış olan ayağını umursamadan ayağa kalkıp Selim'e yaklaşmıştı. Selim bu ani hareketle kasılırken dört gündür aralarında garip bir bağ oluştuğunu, hatta daha öncesinde oluşan bağın çok fazla ilerlediğine emindi.
Yoksa neden kediyle köpek gibi olmalarına rağmen bir yandan da birbirlerini düşündüklerini belli eden hareketler yapsınlardı ki?
"Hani benden yardım isteyecektin hep?"
Selim yarı uyur yarı uyanıkken söylediği bu sözün karşısına çıkmasıyla iç çektiğinde gözlerini Korkut'un gözleri ile birleştirmişti.
"Kantine inmiştin Korkut. Yanımda olsan zaten seninle giderdim."
Yılmış bir biçimde konuşmasıyla Korkut "Cidden mi?" dediğinde Selim'in gözünde Aşkın'dan farkı yok gibiydi.
"Cidden. Bakma artık öyle korkutucu korkutucu, Aşkın gelecek şimdi. Korkuyor sonra senden."
Selim'in dedikleriyle Korkut, Aşkın'ı düşündüğünde hafifçe tebessüm etmişti. Dağhan'ın dediği gibi tavşan gibi bir şeydi. Asla yerinde durmuyor, onu ürkütecek en ufak şeyde kalakalıp ardından da yanında onu koruyacak kim varsa ona sığınıveriyordu.
Son dört gündür de Korkut'a biraz daha fazla yaklaşır olmuştu. Bu üçlünün dikkatini çekse de kime bir şey demiyordu.
"Seliiiim! Korkuuuttt!"
Bir anda açılan kapı ile Aşkın'ın melodik sesi odaya dağıldığında Korkut kendisini geri çekerek onlara doğru gelen ufaklığa bakmış ve hemen arkasında onu takip eden Dağhan'a kafasıyla selam vermişti.
"Size poğaça yaptık!"
Aşkın elindeki kabı havaya kaldırıp sarsarken Korkut'un tek kaşını havaya kaldırıp sorarcasına Dağhan'a bakması ve pis pis gülmesiyle Dağhan kaşlarını çatmıştı.
