4.6

9.7K 896 128
                                    

Okul belasının yeniden üstlerine çökmesiyle iki çocuk da evlerine döndüğünde ilk işleri temizlik yapmak olmuştu.

Ardından yorgunlukla kendilerini ilk buldukları yere atsalar da zaman kaybetmeden kaçırdıkları derslerin notlarına bakmaya başlamış, o zaman bu zamandır da kimseden ses çıkmamıştı.

"Selim! Ben dikiş atma konusunda biraz çekingen kalıyorum. Evde bana pratik yaptırır mısın?"

Kendisine maviş maviş bakan arkadaşı ile Selim kafasını gömdüğü notlardan kaldırırken Aşkın'a küçük bir gülümseme yollamıştı.

"Neden çekiniyorsun ki balım?"

Nedenini bilse de bir kez de Aşkın'ın ağzından duymak istemesi ile Aşkın elleriyle oynamaya başlamıştı.

"çünkü hayvanların canını acıttığımı düşünüyorum, sonra da ellerim titriyor."

Gerçekten üzgün bir şekilde konuşan Aşkın'ın karşısında Selim gülümserken elini uzatarak üzgün bedenin saçlarını karıştırmıştı.

"Birlikte çalışırız tabii."

Gülümseyerek konuşan Selim, Aşkın'ın mutlu olmasını sağlarken minik beden hızla oturduğu yerden kalkarak odasına koşmuştu.

Selim arkasından bakakalırken saniyeler içinde elindeki pelüş hayvan ve dikiş malzemeleriyle odaya dalan Aşkın hevesle gözlerini arkadaşına dikmişti.

"Hadi çalışalım!"

Selim bi Aşkın'a bir de pelüş hayvana bakarken kafasını iki yana sallamış ve kendi kitabını kapatarak Aşkın'a doğru yönelmişti.

Aradan geçen saatlerle Aşkın düzgün bir şekilde dikişleri atarken inandırıcı olması adına telefondan da yaralı hayvanların ses kayıtlarından açmışlardı.

Aşkın tamamen odaklanmış bir şekilde elindeki iğneyi pelüş hayvanın sert gibi duran derisine geçirdiği sırada açılan kayıttan acı dolu bir bağırış gelirken Aşkın'ın eli saniyelik olarak durmuştu.

Gözleri pelüş hayvana kaydıktan sonra yeniden odaklanırken Selim arkasına yaslanmış biçimde onu izliyor ve eksiklerini not ederek ardından ona söylemek için hafızasına kazıyordu.

Saniyeler sonra dikişi tamamlayan Aşkın heyecanla geri çekilirken gözlerinde saf bir mutluluk vardı.

Evet, belki yüzde yüz bir gerçeklikte olmamıştı ama en azından Aşkın bu olayın kendisini geliştirdiğine inanıyordu.

Selim dikişlere bakarak kafasını sallarken Aşkın sevinerek arkadaşına sarılmış ardından da kobay olarak kullandığı hayvanına minik bir öpücük vermişti.

"Stresimi kontrol etmede daha iyiydim."

Aşkın kendi kendine açığını tamamladığını söylerken Selim arkadaşına katılarak birkaç açıktan daha bahsetmiş ve ardından da olayı kapatmışlardı.

Günlerdir sevgilileri ile takıldıkları için birlikte aktivite yapmayı özleyen ikili bir süre boş boş dursa da ardından dışarıya çıkmak için ortak bir karara vardıklarında hızla odalarına dağılmıştı.

AVM'ye giderek etrafta boş boş takılmayı es geçerek yeşilliğin bol olduğu bir parka gitmekte karar verirlerken evden ayrılarak yürümeye başlamışlardı.

Selim etrafa bakınarak yürürken Aşkın ona çevredeki gördüğü hayvanlar hakkında gerekli gereksiz bir sürü bilgi veriyordu.

Bu Selim'in hoşuna giderken kolunu Aşkın'ın omzuna atarak minik çocuğu yanına çekmiş ardından da hafifçe ona eğilmişti.

Zeyrek (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin