Warming the Ice Queen's Tears

Chapter 31.1

Chapter 31.1

 

“P—Please….s—top… p—please.” Pagmamakaawa ko sa lalaking nasa harap ko. Lumuluha ang mga mata ko habang ang asul niyang mga mata ay nakatingin ng diretso sa’kin, masaya sa paghihirap ko. He was smiling while forcing himself inside me.

Nanghihina na ko. Walang ibang ingay ang buong kwarto kung hindi ang mga ungol niya, mahinang hikbi ko at ang tunog na likha ng lamesa, kung saan niya ko pwersahang inilagay, sa bawat pagbayo niya.

“H—HELP…Someone.”  I used the last ounce of my energy to fight and shout for help only to receive a punch on the face.

“Shut up, bitch.” Galit na sigaw niya habang binibigyan ako ng isa pang suntok. Parang naalog ang ulo ko dahil sa lakas. I already have bruises on my face and body from the early beatings I received when I stopped him from doing the same thing to Rainne. Unti unti nang nandidilim ang paningin ko at tawa na lamang niya ang naririnig ko. Masaya siya sa ginagawa niyang kahalayan sa’kin.

“Now, flip over, bitch.”

Walang kahirap hirap niya kong idinapa at ipinagpatuloy ang ginagawa niya. My tears wouldn’t stop falling. Nakita ng mga mata ko si Rainne na nakahiga sa sahig. Gaya niya, punit punit din ang damit nito pero dumudugo ang ulo mula sa pagkakahampas dito kanina. When I saw this devil violating Rainne, I didn’t think twice and helped her and now, I was in this situation.

Bakit ba nangyari sa’kin to? I never hurt anyone before. Was this the payment for killing my parents? Hindi ko na kaya. Siguro nga masamang tao ako kaya ng sinasabi ni Aiden sa’kin. Isang walang kwentang tao, isang basura at walang kwenta.

“Rainne.” Who’s that? That voice is warm and comforting. “Rainne, wake up.”Like warm water in winter and a cool breeze caressing your whole body. “RAINNE!”

Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad ang maamong mukha ni Kristoff. Nakakunot ang noo niya att punung puno ng pag-aalala. I remained looking at him, making sure that I was still not dreaming. Napapitlag ako ng maramdaman ang kamay niya pinupunasan ang mga pawis ko noo ko. I didn’t know I was panting and sweating. This man is too good. I don’t deserve his kindness. Dahan dahan kong hinawi ang kamay niya sa pisngi ko at napabuntong hininga siya.

“You’re having a bad dream.” A bad dream? It was a nightmare. A real nightmare I experienced that you never fail to pull me out. “Drink this.” Iniabot niya sa’kin ang baso ng tubig.. Tinignan ko kong ‘yon at umaktong hihiga ulit pero hinawakan niya ang braso ko.

Napatingin ako sa hawak niya na unti unti niyang ibinaba papunta sa kamay ko at inilagay mismo don ung baso. Matapos nang nagyari sa’kin, I didn’t want any man touching me or even going near me. They’re all worthless and disgusting. But Kristoff…he’s different. He’s the only guy I let to touch me.

I’m comfortable with him and his touches, his kisses and presence. The truth is… I miss it. I miss him but he’s not for me. I don’t deserve any of it from him dahil sa huli, kahit ayaw ko, kailangan ko silang iwan