Warming the Ice Queen's Tears

Chapter 14

Chapter 14

Kristoff

Shit naman oh! Bakit ngayon pa nagkaprobema sa trabaho. Ngayon pa na balak kong pumunta ng Pilipinas para sundan si Rainne. This is all bullshit!

Bakit pa kasi nagkaroon ng peste sa ubasan. Nang dahil sa mga ‘yan, kailangan ko tuloy ikansel ung pag-alis ko ng bansa. I had no choice but to tend to these problems. Halos dalawang bwan din akong nastranded dito sa Brazil habang nasa Pilipinas si Rainne. I was calling her every time but she wouldn’t answer her phone. It’s always unattended and busy.

Ganito naman siya lagi at sanay na’ko pero gusto ko talaga siyang makausap. I really missed her and I wasn’t used to this set-up. Ung hindi ko siya nakikita palagi. Noon kasi lagi kaming magkasama dito sa Brazil. Lagi akong nakabuntot sa kanya simula noong aksidente kong nalaman ang sikreto niya. Dahil ‘don, ang akala ng lahat may relasyon kami pero ang sabi ko mag best friend lang. Rainne didn’t really care about that rumors and I really wanted us to be an item but it’s unfair to her.

‘Yan ang relasyon namin sa mata ng iba pero samin ibang iba. Kahit ako nga hindi ko alam kung anong lagay naming dalawa. She knows I love her! I know she doesn’t love me! Pero hindi naman niya ko pinagtatabuyan eh kaya okay na sakin ‘yon. She’s keeping me for a reason and whatever that reason was, I didn’t care.

Hindi ko alam kung may halaga ba ko sa kanya pero sana, dahil sa mga ginagawa ko, Kahit papano ay makaramdam siya ng konting pagmamahal para sa’kin. I’m trying my best and I know na magbubunga rin lahat ng hirap at pagod ko sa loob ng anim na taon o kahit ilang taon pa ang lilipas.

Kakauwi ko lang sa bahay mula sa ubasan para I-check kung meron pang pesteng naninira ng pananim namin. Kami ang may-ari ng pinaka malaking pagawaan ng wine at may inaalagaan kaming pangalan.  We didn’t want our name to be tainted with little pests. Did we?

Dad was asking me about the status and I was proud to say na wala nang problema. Now, I could finally go and see Rainne. I thought wrong!

Bigla nalang nagdemand ang parents ko at ang pamilya ng fiancée ko na madaliin ang kasal. Another bullshit!

Ang akala ko after two or three years pa pero ang gusto nila after 5 months na. I requested, more like pleased to them na habaan pa pero hanggang seven months lang ang binigay sa akin. Bwisit talaga oh. At ang magaling kong fiancée, sang ayon sa kanila.

I was telling her that I didn’t want to do this engagement with her since the start but this girl’s so dumb, she didn’t get the message. Hindi ko alam kung ganoon lang talaga siya o ayaw niya lang tanggapin ang sinasabi ko. I told this to Rainne and she suggested something.

“If that girl loves you so much, use that to control her.”

And that’s what I did. Hinahayaan ko lang siya sa gusto niya tapos nilalambing ko siya at pinapakita kong gusto ko ang mga ginagawa niya kahit hindi naman. I had her trust kaya madali akong nakakaalis sa mga meetings o party na kailngan dalawa kaming umatend. I could also make her do things I wanted. Like postponing the engagement. I was controlling her! That got me thinking, ganito rin ba ang ginagawa ni Rainne sa’kin?

I didn’t care anyway.

Ang maganda nito, nacancel ang engagement pero ang masama, tumalon sa kasal. Sabi nila hindi na kailangan ng engagement. With that, I wanted out!

Hindi ko na hihintaying maikasal ako bago umalma. Gagawin ko lahat ng paraan para maalis ako sa kasalang ito pero sa tamang panahon.

Maureen, my fiancée, called to tell me that she’ll be traveling to Philippines to tell her relatives about the wedding. Good news ‘yon because I had reason to tell them why I needed to go to Philippines.