🏀Davet🏀

585 85 559
                                    


"Benimle gel."

Sertçe yutkundum ve yüzüne baktım. Gayet ciddi duruyordu. O eli tutmalı mıydım? Tanımadığım biri değildi ama düşman saflarındaydı.

Azizim bana bir şey söyle. Bir akıl ver ne yapayım? Daha demin ağladım, sonra güldüm ve şimdi de şaşkınlıktan küçük dilimi yutmak üzereyim. O eli tutmalı mıyım?

       Emir'in eline bakmaya devam ettim. Ne karar vereceğimi ne yapacağımı bilmiyordum. Bir yanda burada kalıp sabahlamak vardı. Diğer yanda da onunla gitmek vardı. Dağdevirenlerin yanına gitmek... O ihtimal birle değildi ki!

"Emiri rahatsızlık vermek istemiyorum." dedim. Emir gözlerini devirdi.

"Vermezsin merak etme. Hem annem misafirleri sever." Kaşlarımı çattım. Ailesi ile mi yaşıyordu? Ben onu tek takılır sanıyordum. Ya da Emre, Berke, Furkan ve Taha ile ayrı eve çıkmıştır sanıyordum. Ön yargı gerçekten de çok kötüydü.

"Bilmiyorum. Burada kalmak daha mantıklı geliyor." Emir onun elini tutmamı beklemeden benim elimi tuttu ve ayağa kaldırdı. Elleri benim ellerime göre oldukça sıcaktı.

"Zor mu seviyorsun kızım? İlla sürükleyeyim mi? Söyleyeyim yaparım." Güldüm.

"Emir, burada kalmak istiyorum. Gerçekten. En azından kendimle yüzleşirim." Emir kaşlarını çattı ve bana doğru bir adım attı. Yüzündeki bu ifadeyi en son onlarla olan maçımızda görmüştüm. O zamandan beridir görmüyorum.

"Ecem seni burada bırakmayacağım. Ya güzellikle gelirsin ya da sürüklerim. Bunu gerçekten de yaparım." Kaşlarımı çattım. Tepki vermek istedim ama yapamadım. Başımı sallamakla yetindim sadece.

"Tamam geliyorum."

        Emir'in yüzünde bir gülümseme oluştu. Sonra da telefonu çalmaya başladı. Cebine koyduğu telefonunu çıkardı ve ekranına baktı. Gülümsemesi büyüdü.

"Tam zamanında." Telefonun ekranını bana çevirdi. Ekranda ANNEM yazıyordu. Telefonu açtı ve kulağına götürdü.

"Efendim güzelim."

"..."

"Tamam, biz geliyoruz."

"..."

"Evet, anne çoğul konuştum."

"..."

"Aynen birinci çoğul şahıs eki kullandım anne. Bir arkadaşım ile birlikte geliyorum."

"..."

"Hayır anne! Biseksüel ya da gay değil."

"..."

"Lezbiyen de değil anne!" Kaşlarımı çattım ama dudaklarımdan bir kıkırtı döküldü. Emir kaşlarını çatmış annesi ile konuşuyordu. İletişim şekilleri gerçekten de de çok komikti.

"..."

"Evet. Yanımda bir kız var anne. Biliyorum daha demin güldü. Onunla birlikte geliyoruz anne."

"..."

"Anne kapatıyorum."

"..."

"Anne abartma. Tamam, siz kurun masayı biz geliriz."

"..."

"Kapatıyorum anne."

        Emir annesinin yüzüne telefonu kapattığında kahkaha atmaya başladım. Emir kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Parkın çıkışına doğru yürümeye başladığında ben de onu takip ettim. Aralarındaki iletişim hem komik hem de tuhaftı. Emir'e koşarak yetiştim ve yanında yürümeye başladım.

Berabere |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin