Berabere |TAMAMLANDI|

🏀Koçun Sürprizi🏀

-GECE YARISI KOLEJİ, Furkan Sırca'dan-

Elimdeki telefonun ekranına dikkatlice baktım. Tam on beş dakika sonra WhatsApp okul grubuna mesaj gelecekti. Kaşlarımı çattım. On beş dakika çok fazla değil miydi ya?

"Sanki Melis'ten cevap bekliyorsun Furkan. Alt tarafı deneme sonuçları açıklanacak." Başımı kaldırdım ve çakma Harley'e baktım.

"Evet, semtteki beş bin altı yüz seksen iki, on iki sınıf öğrencisinin deneme sonuçları açıklanacak!" dedim üstüne basa basa. O yüzden heyecanlıydım. Yakutluca da ki özel okullar, fen liseleri ve devlet okullarındaki tüm on ikinci sınıf öğrencileri olmuştu bu denemeyi. Bakalım beş bin altı yüz seksen iki öğrenci arasından kaç tanesini eleyebiliyorum. Sonuçta zamanı geldiğinde iki milyon öğrenciyi eleme gerekecekti.

"Çok gereksiz biliyorsun değil mi?" dedi Taha arkasına yaslanarak.

"Eğer babamın bir üniversitesi olsaydı ben de rahatça arkama yaslanırdım Taha!" dedim sertçe. Neden beni anlamıyorlardı?

Şu sonuçlar bir açıklansın Melisa'yı arayım. Günlük dozumu almam lazım.

Elimdeki telefonu bıraktım ve yanımda rahatça oturan Emir'e baktım. Elindeki kahveyi içiyordu. Nasıl hem rahat hem de çalışkan olabiliyordu? Tilkiydi tabi, yapar.

Acaba ben hangi hayvan olurdum?

Ne diyorum ya ben?

"Kargaburnu kızlarının antrenman maçı varmış." Başımı Emre'ye çevirdim. Kiminle yapılacaktı acaba? Bizim kız takımı ile olabilir miydi? Büşra Koç bilgi vermemişti ama kız takımı ile çok fazla antrenman yapmaya başlamıştı.

"Bizim kızlarla olabilir." dedi Emir. Yanaklarımı şişirdim. Bizim kızlarla Kargaburnunun kızlarının maçını izlemeyi seviyorum. Her iki takımın oyuncuları da birbirini nötrlüyor.

"... Ama olmayacak." dedi Emir. Başımı ona çevirdim. Tek kaşımı kaldırdım. Neden olmasın ki?

"Neden?" dedi Emre kaşlarını çatarak. Emir omuz silkti. Şu herifin omuz silkmesinden nefret ediyorum. Zaten sinir bozucu! Daha da sinir bozucu oluyor omuz silkince.

"Atılgan çifti her şey olabilir ama aptal asla! Kozlarını Büyük Turnuva da göstereceklerdir birbirlerine. Şu anda bunu yaparlarsa hiçbir heyecan kalmaz. Dışarıdan ponçik bir çift ya da rakip takımların koçları gibi dursalar da aslında ikisinin de kafası aynı çalışıyor."

"Yani diyorsun ki, kozlarını diğer takımlarla paylaşacaklar. Bizim okul ve onların okul karşı karşıya geldiğinde sadece basketbol değil, koçlarında savaşını göreceğiz." Emir, Berçin'i onaylamak ister gibi başını salladı.

Bu konuda haklıydı. Bizim rekabetimizi en çok tetikleyen etkenlerden biri de koçların hırslarıydı. Onlar sayesinde biz bu kadar hırslı çıkıyorduk o maça.

"O zaman Büşra Koç neden uzun zamandır kızlarla antrenman yapıyor?" dedi Berke huysuz bir ses ile.

Bu çocuk etrafında Dilara olmadığında neden bu kadar huysuz oluyor ki? Dilara'ya gelince cesur, yakışıklı, sevimli şirin; bize gelince huysuz şirin oluyor şerefsiz!

"Basketbol topu senin etrafında dönmüyor koçum benim. Onlarda bizim kızlarımız. Tabi onlarda antrenman yapacaklar." Başımı sallayarak Emir'i onayladım.

Okulumu seviyordum ya ben. Öğretmenleri alışılmışlığın dışında –hele ki müdiremiz-, her yıl türlü türlü sosyal etkinlik yapıyor, erkekler kız öğrencilerden 'kızlarımız', kızlar erkek öğrencilerden 'bizim oğlanlar' diye bahsediyordu. Sempatiktik ya. En azından çok resmi değildik malum okul gibi.