Kabanata 25
"I'm glad, nagkausap na kayo ni Mama." Nakangiting salita sa akin ni Tita Esmeralda.
Nandito kami ngayon sa sala.
She saw me when I went outside from my room. Balak ko sanang puntahan si Abu kaya lang ay naengganyo naman ako ni Tita para mag tsaa.
Tahimik kong ibinaba ang tasa sa kapares nitong platito bago sumagot.
"Lets say, I fell in love to Abu the first time I stare at her eyes and fell in love more when I heard her stories."
Kinuha naman ni Tita Esmeralda ang sariling tasa nito at dinala sa labi para inumin.
"Mama always like that. Nadadaan niya kami sa charm niya lalo na kapag gustong kumain ng matatamis o kaya bawal sa kanyang pagkain." Umiiling na sabi naman nito.
Natawa ako ng bahagya. "I bet even Luvier, tita." Ako naman.
Mabilis itong tumango. "Sinabi mo pa. Kunwari lang istrikto yang anak ko pero hindi rin makatanggi sa Mama."
We both laughed. Pinakatitigan ko si Tita Esmeralda, maganda ito. Halatang may dugong banyaga na paniguradong namana kay Abu. Magkaparehas kami ng kulay ng mga mata ngunit hindi ng hugis.
Deep set ang hugis nito parang kay Luvier.
Mataas ang arko ng dalawang kilay nito na aakalain mong mataray lagi.
"I am happy because I can see, na unti-unti mo ng nagugustuhan dito. Sana kahit papaano, maging dahilan ito ng unti-unti mong pagtanggap sa bago mong pamilya...sa amin..."
Nakasilip sa mukha nito ang munting pag-asa na sana tuluyan ko ng matanggap ang bagong buhay ko ngayon.
"Aaminin ko po, medyo hindi pa po ako sanay. Hindi ko po kayo lubusang kilala. But, after meeting Abuelita...and her stories? Para niya akong idinaan sa isang daanan..." I looked at Tita Esmeralda.
"Daanan kung saan ako dapat. Kung saan ako kabilang..And I think, I'm in the process of accepting all of this things, tita. Wala pa pero alam ko malapit na malapit na."
Pareho kaming napatingin ni Tita sa bukana ng sala. Nang pareho naming nakita si Jolieza na kakaiba ang tahimik at lumalapit sa amin habang dala dala ang isang tray na may panghimagas.
I looked at her clothes. Naka rubber shoes pa rin ito at pareho pa rin ang damit mula kaninang umaga. Siguro ng i-text ko siya kanina ay nasa EWU pa ito at papauwi pa lang.
I smiled to her but to my surprise...she didn't smile back like she always do anytime she sees me.
Tahimik nitong nilapag ang laman ng tray sa parisukat na lamesa na pinagigitnaan namin ni Tita Esmeralda.
At bago pa man siya makaalis ay tinawag ko siya. "Jolieza....did you get my text?" Tanong ko dahil hindi niya ako nireply-an kanina.
Tinanong ko kasi siya kung puwede ba niya akong samahan sa Mall kasama si Wesley.
Bago ito sumagot ay nakita ko pa ang ginawang pagtingin nito kay Tita Esmeralda na ngayon ay sobrang tahimik din at parang iniiwasan ng tingin si Jolieza.
Bumalik ulit ang tingin ni Jolieza sa akin. "Nagtext po ba kayo? H-hindi ko po kasi nabasa. Na kay ate po kasi yung cellphone, senyorita. Pasensiya na po." Naging sagot nito.
"Oh..ganoon ba? Pero kung sakali? Puwede ka bang sumama sa mall?" Nagbabakasali kong tanong ulit.
"I can call Rogelio para ipag-drive kayo sa mall. K-kayong tatlo..." Rinig kong salita ni Tita Esmeralda. Mula kay Jolieza ay gumawi ang tingin ko sa kanya.
BINABASA MO ANG
Keeping his Legal
General FictionFrom a strange village that became home for a seven year old girl, one ill-fated night, Lia, found herself inside of a huge mansion after those henchmen took her from her lifeless parents. She was crying frantically. She wanted to go back! She is on...