Keeping his Legal

Kabanata 14

Kabanata 14

Napapikit ng muling matikman ng aking bibig ang ubas. Hindi ko na alam kung pang ilan ko na ito habang pinagmamasdan si Gustavio na payapang lumalangoy paroon't parito dito sa ibaba ng talon. Kakalangoy ko lang din kanina ng umahon ito at isampay ang aking bestida sa ibabaw ng hindi gaanong kataasan na damo dito lang malapit sa kung nasaan kami. I'm wearing his shirt now, habang nakaupo at pinagmamasdan kung paanong nabibitak ang matipunong likod nito habang patuloy pa rin sa paglangoy. Wala sa sarili ay sumubo ulit ako ng ubas.

I looked again at the cave where we'd been couple hours ago. Hanggang ngayon hindi pa rin makapaniwala kung ano ang mga ginawa namin sa loob na iyon. Napalunok ako.
I picked again another grape and bite half of it, ang kalahati ay pinalagi ko lang sa ibabaw ng aking labi..like I am playing it.

Nagulat lang ng biglang kinain iyon ni Gustavio habang nasa bibig ko pa. I didn't noticed he's already here infront of me with disheveled wet hair, and every drops of water from it flitters onto his face.

Wala sa loob na hinawi ko ang buhok niya pataas. Nanatili pa rin magkalapit. Felt drunk by the grapes or by just looking to his ragged looks, my eyes settled at his closed lips. I watched him chewing the grape he just stole from my mouth.

Kumuha ako ng tatlo pa at inilagay sa aking palad. "Here. Hindi mo kailangan mang agaw, marami pa dito." sabay turo ko sa isang basket ng ubas na pinagkuhan ko. Ngunit tiningnan lamang niya iyon at hindi kinuha.

"Put one in your mouth." instead he said.

Naniningkit ang aking mga mata ay hindi ko sinunod ang gusto niya.

"Let's stop already Gustavio. I'm tired." Wika ko dahil may hinala ako sa gusto niyang mangyari. Totoo talaga na pagod na ako dahil hindi lang naman dalawang beses naming ginawa iyon doon sa kweba. I just don't want to count it anymore.

Humalakhak ito ng marinig ang sinabi ko. Ako naman ay inirapan lang siya. Pilit akong umaalis sa pagkakakulong sa dalawang braso niya sa katawan ko pero hindi ako makaalis. He even hugged me after he finished laughing. "Sweetheart.." naiiling na salita nito kalaunan.

"--I ain't thinking what you were thinking. I just want to taste the grape from your mouth. Nothing more." paliwanag pa nito.

Hindi ako nagsalita...still not buying his reason.

He kissed my lips. "I can control myself when I needed to."

"Weh?" I hardly believing that.

He touched my lower lip using his thumb. He looked at me seductively.
"Yup..unless you provoke something."
I looked him down there at agad ko ding iniwas ang aking mata doon.

"L-let's go swimming.." aya ko na lang.

Mabuti na lamang at nagpatangay ito at hindi na muling nagsalita.

We spent another half an hour, i guess? Before we decided to go home. Anong oras na rin kasi. Kanina ay mataas ang araw at ang tanging silungan namin ay ang matataas na puno nakapalibot sa talon. Ngayong medyo bumaba na ang araw at nag uumpisa na ring maging kulay ginto ay doon ako nakaramdam ng matinding pagkapagod. Gladly, we had already lunch brought again by 'i-don't-know who is that' person.

Hindi ko naman nakikita ang mukha nila. Lagi akong tinatabunan ni Gustavio kapag may dumadating na tao. Mabuti na lang at medyo malayo sila kaya hindi nila ko nakikita. They never dared to ask question...and I was too.

Hindi ko alam kung takot lang akong malaman ang magiging sagot niya o baka alam ko na ang sagot...takot lang ako magtanong.

Sa tagal ng panahon, kahit kailan hindi ako nagtanong kung bakit ako tinatago. Kung ano ang totoong dahilan..