Keeping his Legal

Kabanata 38

Hello! It's been ten days. Hala ka! Sumakit kasi ang mata ko dahil siguro, kakapuwersa ko magbasa ng mga hindi ko natapos na mga libro na pinagbibibili ko. Hahahay. Nag movie marathon pa ako ng ilang araw. But anyways....ito na po ang update. Sana magustuhan niyo.💕

Kabanata 38

"I don't want to be there yet, Conrad. Take care of everything habang nandito pa ako sa Gambale."

Maingat na paghakbang ang ginawa ko para lang hindi nito mapansin na nasa hamba ako ng pintuan dito sa may kusina.

Gustavio is talking someone on the other line. Naka t-shirt ito at itim na boxer lamang ang suot. Nakaharap sa kalan na may nakasalang na mababaw na kawali at sa kabila naman ay isang malalim na kaserola. 

Magulo ang buhok nito at medyo basa pa.

Katulad ng buhok ko ngayon.

Kaagad na namula ang pisngi ko nang maalala ang kani-kanina lang ay ginawa naming dalawa. Mas namula pa dahil may mga eksena pa na nagtatalik kami sa loob ng banyo at habang nagbibihis. Siguro nakita ni Gustavio na nanginginig na masyado ang mga binti ko at pagod na ako kung kaya naman ay ito na mismo ang kusang huminto at nagpaligo sa akin. Nagprisinta rin itong magluluto ngayong tanghalian.

I looked at his direction. Mas lalong kong isinandal patagilid ang katawan ko sa hamba ng pintuan.

Yes. And I admit. Hindi nagbago....siya pa rin ang gusto ng katawan ko.

I bit my lip because of that thought.

"Then kill that bastard." Parang wala lang na salita nito. Napalunok ako ng wala sa oras dahil sa lamig ng boses nito. "He spills some information about the organization? Ending his life is still the very best option. You know me..Conrad. Ayoko ng traydor."

So, he is still part of that group? The one that Allegor showed me?

Nakita kong pinatay nito ang apoy na nasa kaliwang bahagi ng kalan. Gamit ang gawang kahoy na panghalo ay hinalo nito ang niluluto.

"I can't. My wife is here. Ayokong umalis."

Napatuwid ako ng tayo. Ako ba ang tinutukoy niya? Pero hindi na kami mag asawa. He still treat me as his wife?

Hindi pa rin ako nito napapansin. Patuloy lamang ito sa pagluluto habang may kausap sa telepono.

I saw his shoulders and arms flexing while making moves. Naglakabay ang paningin ko sa malapad na likod nito. Sa itaas ng t-shirt sa may maluwag na tarketa. I saw his tattoo.

Kahit pa hindi gaanong maluwag ang t-shirt na suot nito ay hindi iyon hadlang para hindi ko iyon mapansin.

For how many years...I never saw that he has a tattoo on his back. Ngayon lang. Bagong lagay?

Nang gumalaw pa ito ng mas malaki ay mas naaninag ko kung anong klaseng tattoo iyon.

Dahan dahan akong naglakad papunta sa kanya. May kausap pa rin ito sa telepono.

Habang papalapit ay doon ko nakita na mga letra iyon. Malapit na ako ay atsaka lumingon si Gustavio sa akin ngunit hindi na ito nabigla. Like, he knew all along that I was on his back looking at him.

He kissed my lips. "Hungry?" Salita nito sa ibabaw ng labi ko.

Tahimik akong tumango.

He kissed me again. "Maluluto na, Love. Upo ka muna doon. I'll put these on our plates." Sabay turo sa pasta na niluluto nito.

Mabango ang aroma niyon. Nakakatakam.

"Okay..."sagot ko.

Kahit gustuhin ko mang umupo at hintayin itong matapos ay hindi ko magawang i-hakbang ang mga paa ko. Ang mga mata ko ay nanatiling nakatingin doon sa tattoo.