Youtube Memories ✔ODŚWIEŻANE || h.s

8

 

-Otóż... - Paul westchnął. -Zastanawia cię pewnie, dlaczego podjęliśmy się współpracy z tobą.

Popatrzyłam na niego oczekująco, i po chwili kontynuował.

-Chłopcy od początku są twoimi wiernymi fanami. Pamiętam, jak wybłagali mnie, żebym wysłał ci bilet na ich koncert...

-To od was?!- przerwałam, a na mojej twarzy zagościł szczery uśmiech, który zresztą odwzajemnił.

-I kiedy nagrałaś pierwszy cover, zauroczyłaś ich na tydzień, przez co musieliśmy przesunąć nagrania- zawiesił dramatycznie głos, na co się zaśmiałam. -O tydzień, wyobraź to sobie! Parę miesięcy później wrzuciłaś kolejny i kolejny klip. Ale kiedy w zeszłym miesiącu nagrałaś You & I... napisaliśmy.

-Wow, to niesamowite...- mruknęłam, bardziej sama do siebie. To cud! Przecież One Direction nie ma w zwyczaju zapraszać do innych do współpracy, a już na pewno nie tych z jutuba! -Jak dostałam pierwszego maila, mama zaczęła dzwonić na pogotowie- zaśmialiśmy się. W tym samym momencie drzwi za mną skrzypnęły i po chwili słychać było tupot paru par butów.

-Nie patrz za siebie Leah, nie patrz za siebie...!- rzucił Paul, nagle zmieniając swój ton na błagalny, czym mnie lekko zaskoczył. Prychnęłam rozbawiona i patrzyłam, jak nerwowo kończy swoją wypowiedź. -Martin zawiezie cię do hotelu, jutro punkt trzynasta tutaj, to wszystko, możesz się...

-Paul- przerwałam mu. -Mogę zacząć już piszczeć? Wiesz, że przede mną nie ukryjesz, że jestem w jednym pomieszczeniu z idolami- powiedziałam, spoglądając na jego zamierającą minę.

-To się nie obracaj- powiedział spokojnie, lecz nerwowo, a później pisnął coś nikomu takiemu na miarę "Wycofajcie się, bo podłogę mi ubrudzicie". -Ja po prostu wiem, że mimo wszystko jesteś zwykłą nastolatką. Idź już spełniać marzenie swego życia, za drzwiami czeka.