Yanlışlıkla birisini görüntülü arayıp çokta samimiyet kuramamışken yardım etmeye gidip üstüne bu kişinin ilk aşkın çıkmasıyla devrelerin yanmasını izliyoruz.
İkinci hikayeyi yazdım "IlBurAs" yayında!
Bugünkü duruşmamı kazanmıştım. Müvekkilim suçsuz yere girdiği hapisten kurtuldu ve bende işimi lağıyıyla başardım. Bunu kutlamak için Nehiri aradım ve akşam sevdiceği Kubatla beraber yemek yiyecektik.
Üzerimi giyindiğimde tam 24 saattir yazmadığım yarbay aklıma geldi. Aynada fotoğrafımı çekip ona attım.
03.07.21
You: Bu kız bugün müvekkilini hapisten kurtardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
You: Ödül olarakta arkadaşlarımı yemeğe çıkarıyorum. You: Evet yanlış duymadın. Ben onları yemeğe çıkarıyorum çünkü onlar işsiz:)
"Normalde mesaja anında cevap verirdi. Çok mu rahatsız ediyorum acaba. Dur ya ben neden ona yazıyorum ki. Yanlışlıkla aradım özür de diledim. Ona yazmamam gerekiyor."
Evden çıkıp buluşacağımız restorana gittim. İki çift el ele oturmuş birbirlerine bakıyorlardı. Sesli şekilde sandalyeyi çekip Nehirin yanına oturdum "Hoş buldum. Sende hoş geldin enişte" diyerek önümdeki şişeden bardağa su doldurup içtim.
"Hoş buldum baldız." bunu söylemesini sevmediğim için gözlerimi kısarak güldüm. "Benim yarbayı aramışsın. Ne sakarsın be kızım"
"Yarbayda yarbay olsa. Ne o öyle saygısız" diyerek ağzımı büzdüm.
"Adam çok sert. Bir bağırışıyla bütün karargahı inletiyor." diyerek alt dudağını ısırarak başını salladı.
"Onu kedi yaparımda uğraşılmaz şimdi onunla"
"Yapamazsın Burcu. Adamın gözü karı kızda değil. Zaten orda da kadın yok." diyerek başını dışarıya çevirdi.
Nehir elini Kubattan çekip "Ha, olsa bakıcaksınız yani" diye cırladı.
Onların atışmalarına bayıldığımdan gülümseyerek izledim. İş bir şekilde tatlıya bağlanığında yemeklerimizi yedik ve bir şeylerle bunu kutladık.
Eve girdiğimde çantamı kenara atıp ayakkabılarımdan kurtuldum. Kendimi koltuğa atmadan duyduğum son şey bildirim sesiydi.
