Burgaz

Is Very

Sahile giderken Ilgazın önüne geçtim ve yürümesini durdurmadan geri geri yürüdüm "Sanki yıllardır burdaymışız gibi hissettim." güldüm.

"Hmm belki de öyle olur" diyip serseri gülüşünü yaptı.

"Beni yakalarsan olabilir." diyip koşmaya başladım. Asıl amacım beni yakalaması değildi. Onu bizim parka götürecektim. Tabi hala duruyorsa.

"Burcu bu kadar hızlı olma!" dediğinde arkamı dönüp ona baktım ve güldüm "Yaşlanmışsın yarbay"

Önüme döndüğümde tökezleyip yere düştüm. Ağzımdan canımın acıdığını belli eden bir inilti koptuğunda Ilgaz yanı başımda bitmişti.

"Sevgilim iyi misin?"

Oturdumve ellerimi sirkeledim. Sonrada gülmeye başladım. Şuan ne kadar komik göründüğümü tahmin edebiliyordum.
O da bana eşlik ederken kollarımın altından tutup beni kaldırdı. Dizlerimi sirkeleyip elimi tuttu "Seni yakaladım ha?"

"Yaa. Düşmeseydim sen görürdün" diyip peşinden tıpış tıpış yürüdüm.

Sonra durup bana döndü "Niye kaçtın"

"Kaçmadım Ilgaz. Bizim parka gitmeye çalışıyordum." diyiverdim.

"Ah be güzelim deydi mi hiç buna?" diyip alayladığında olduğum yerde çöktüm ve bağırdım

"Ilgazz Ilgaz ayy. Of çok acıyor." olduğum yere oturdum ve ayağımı uzattım.

"Neren acıyor bir tanem. Gel, gel şöyle." kolumun altından kavrayıp beni kaldırdı ve yüksek bir yere otutturdu. "Sağ ayağın mı? Bilekten mi ağrıyor? Hastaneye gidelim mi?"

Bileğimi tuttum ve gözlerimi doldurdum "Burası Ilgaz of çok fena."

"İyide bir anda nasıl? Az önce bir şeyin yoktu." dedi telaşla. Gösteridiğim yeri tuttu ve bastırıp acımı ölçtü.

"Ahhh" yüzümü sıktım. Sonra tek gözümü açıp ona baktım. Çok korkmuş görünüyordu. Benimle alay etmeyecekti huysuz.

"Hemen hastaneye gidelim." diyip beni kucakladığında elimi yanağına koydum. Bana döndü ve gözlerime baktı. Gülmeye başlayınca da suratında bir yenilgi vardı. "Şakaydı he?" yere indirdi.

"Özür dilerim sevgilim ama koştuğum için alay etmemeliydin" kollarımı boynuna sardım.

Yüzüne hafif gülümseme koydu ve burnumdan öpüp yola devam etti. Ellerimi arkamda bağlayıp peşinden gittim. Yanına yetiştiğimde sessizce konuştum.

"Uğur Rabiaya teklifte bulunacakmış."

"Teklif?" dediğinde içimden evlilik teklifine en uzak kişiye bunu dediğimi unuttuğumu fark ettim. Ilgazın aklında evlenmek olmadığı barizdi.

Nefesimi verdim "Evlenme teklifi Ilgaz. Evlenme."

"Ha o mesele. Ne ara o kadar ciddi olmuşlar?"

"Bilmem. Benden akıl istedi. Yani döndüğümde bir teklif organize edicem."

Durup bana döndü "Dönerken tek olmayacaksın Burcu. Beraber gidicez."

"Yaa öyle mi?" güldüm "Ne güzel."

"Hem teklifi burda yapmamızı tavsiye ederim. Hem çocukluğumuzun geçtiği yer. Rabianın buraya geleceğini varsayıyorum. Ailesi burda sonuçta. Sen Uğura bir danış."