Trying To Escape From The Mayor's Son (ES#1)

CHAPTER 50

PHEOBE POV

Dahan dahan kong minulat ang aking mga mata sa sobrang sakit ng ulo ko para na itong binibiyak, napabangon ako agad ng makita kung sino ang katabi ko.

" k-kudos.." gulat kong saad malamig lamang itong nakatitig sa akin, ano bang nangyari bakit nasa kwarto nanaman niya ako,kondting galaw ko lamang ay para akong mapapahiga ulit dahil sa hilo,

Napakagat ako sa aking labi ng maalala ang nangyari ka gabi hindi ko akalain na kung gaano ka tapang yung alak na ininom ko kagabe ganito din katindi ang kirot sa ulo ko pati ang aking pag kahilo, for the first time ko mag ka hang over ng ganito ka tindi, pero paano ako napunta ulit sa kwarto na to.

Dahan dahan kong nilingon si kudos na nakatingin parin sakin at hindi nag babago ang expresyon ng muka, muli ko nanaman naalala ang pag angking ginawa nito sakin sinabi ko sa aking sarili na iiwasan ko ito at ayoko muna makita ang muka niya pero nandito siya ngayon sa harap ko habang nakatingin sakin ng malamig.

Kahit nahihilo ako ay nagawa ko paring umalis sa kama niya ayoko dito ayoko makita siya ayoko makausap ayokong muling tumibok ang puso ko pag tititigan niya ako, ayoko mag karoon ulit ng nararamdaman sa kanya. gusto ko ng alisin ang nararamdaman ko sa kanya pero paano ko maalis ang nararamdaman ko kung makikita ko siya, kung hahayaan ko ulit siyang mapalapit sakin.

" Where are you going?.." akmang mag lalakad na ako ng mag salita ito muli nanaman akong nakaramdam ng koryente sa aking katawan ng pigilan ako nito gamit sa pag hawak ng aking kamay.

" b-babalik na ako sa kwarto ko senyorito." pinilit kong wag ma utal, hindi ko siya magawang lingunin dahil sa mabilis na kabog ng aking puso," bakit kaba kabog ng kabog tumigil kana!" sambit ko sa aking isipan habang kinakagat ang aking ibabang labi, pano ko maalis ang nararamdaman ko kung ang puso ko ay kumakabog kahit sa simpleng dikit lang ng balat niya sakin.

" No! stay here you may still be dizzy.." madiin at malamig nitong saad bagya akong natigilan sa sinabi niya.

" kaya ko na sarili ko b-babalik na ho ako sa k-kwarto ko" mas lalong tumindi ang aking pag kahilo para akong masusuka ng ipaharap niya ako sakanya, ngayon kitang kita ko ang umiigti nitong panga at mag kasalubong na kilay agad akong umiwas ng tingin ng tignan ako nito.

" look at me.." ramdam ko ang pag pigil nito sa pag sasalita.hindi ako dumunod tanging pag tungo lamang ang ginawa ko hindi ko kaya makipag titigan sa kanya ng mata sa mata.

" i said look at me pheobe!" muli nitong saad sa pag kakataong ito hindi pigil ang nararamdaman ko sa kanya dahan dahan akong nag angat ng tingin,

" p-wede ba kahit ngayon lang k-kudos w-wag ka muna makielam sa buhay ko h-hayaan mo muna ako.." kahit ngayon lang ayoko muna makausap o makita siya.

" gusto kong mapag isa, gusto kong walang kudos na makielam sakin, gusto ko walang akong makausap na kudos"

" gusto kong wala akong m-makitang k-kudos walang k-kudos na l-lumapit sakin.." mahinahon kong saad hindi ko alam bakit parang may gustong lumabas na luha sa aking mata pinipigilan ko itong wag tumulo.

Natigilan ito saglit pero natigilan ako at mas lalong bumilis ang kabog sa aking dibdib ng dahan dahan nitong ilapit ang kanyang bibig sa aking tenga ramdam ko ang pag hawak niya sa aking bewang, hindi ba niya magets ang sinabi ko hindi ko siya maintindihan,

" hindi mo ako pwedeng di makita dahil nasa mansion kita at mas lalong di mo ako pwedeng di kausapin." para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa binulong niya sakin nanghihina ko siyang tinignan nakita ko ang ngisi sa kanyang labi.

Agad kong tinanggal ang pag kakahawak niya sa aking bewang mabilis akong nag lakad palabas ng kanyang silid, tama nga siya hinding hindi ko siya pwedeng hindi makita o makusap dahil sa mansion nila ako nag tratrabaho at isa pa amo ko siya.