sadece benim // chanbaek

empati

Chanyeol kolunu gererken iç çekti, kurşun yarası iyileşmişti. Ama kalbi hala boştu ve hiçbir şey onu yerine getiremezdi. 

İşi büyümeye devam etti ve insanlardan harç toplamaya başladı. Mafyasını daha da genişletti, böylece daha fazla yasadışı iş yapıldı. Söylentiler çıkmaya başladı, insanlar bir zamanlar küçük bir kızı nasıl kestiğini konuşmaya başladılar. Ya da dört kişilik bir aileyi boğduğunu, çünkü söylentiye göre onun önünde birbirlerine sevgi göstermişlerdi. Başka bir söylenti, yemek için insan eti yediği ve kan içtiğiydi. 

Chanyeol söylentilerle dalga geçti, ancak ellerini binlerce insanın kanıyla lekelediğini inkar edemiyordu.  Chanyeol bir şişe votka içerken kulüpte vals yaptı. Dans eden bir grup insanı geçerken, 20'li yaşlarının başında bir kadın ve kıçını zar zor kaplayan sıkı bir kırmızı elbise ile Chanyeol'a yapıştı. 

"Merhaba yakışıklı."Kirpiklerini kırdı. 

"İlgilenmiyorum."Chanyeol bara doğru yürürken homurdandı. 

"Bu kadar kaba olma."Chanyeol'un kucağında oturan kadın konuştu. 

"Hala şansın varken in."Chanyeol tehdit etti. 

"Beni cezalandıracak mısın?"Kadın dudaklarını baştan çıkarıcı bir şekilde ısırarak söyledi.

Chanyeol uzaklaşmadan önce ona cilveli bir gülümseme verdi ve kadın onu kapıdan ve karanlık sokağa hızla takip etti. 

"Burada ne yapıyoruz?"Kadın kendini Chanyeol'a yasladı. 

"Seni cezalandırıyorum."Chanyeol derin bir sesle fısıldadı, kadının dizlerinin bağları çözüldü.  Chanyeol, saçlarını o kadar sert çekmeden önce kadını duvara sert bir şekilde itti ve kadın çığlık attı. Elbisesinin fermuarını, perdeli gözlerle izlerken bacaklarından aşağı doğru kayana kadar açtı. 

"Soyun."Chanyeol emretti ve hızlı bir şekilde kadın kendini çıplak bırakarak son parçalarını fırlattı. 

"Arkanı dönüp ona kadar saymanı istiyorum."Chanyeol fısıldadı.  Kadın ona kadar saydıktan sonra, heyecanla döndü, ama boşlukla karşılaştı. Paniklerken etrafa baktı elbisesi, sütyeni ve külotu gitmişti. 

Bir grup erkek ortaya çıktı, kötü bakışları ve dudaklarının yalamasıyla sırıtanlardan kaçmaya çalıştı. 

"Bay Park'la uğraşmamalıydın. Eğer hayır diyorsa, öğrenmeliydin, ama şimdi sana küçük bir ders verebiliriz."Erkekler sırıttı. 

Chanyeol, dikkatini dağıtmak  aynı zamanda da iş için kullandığı için fabrikasına geri döndü. İçeri girer girmez, Baekkie Chanyeol'u selamlamak için bacaklarına tırmanmaya çalıştı. O köpek yavrusu ekstra yapışkan ve ona bağımlıydı.  Chanyeol diz çöktü ve banyoya gitmeden ve duş almadan önce yavrunun kürkünü karıştırdı.

Bornozuna sarılmış balkona doğru yürüdü ve başka bir sigara yaktı. Ne yazık ki ona bakarken dumanın uçup gitmesini izledi.  Küçük bir havlama dikkatini çekti ve sigarayı bırakması için onu uyarıyormuş gibi onu çeken köpek yavrusu görmek için aşağı baktı. 

"Kes şunu Baekkie, seni dinlemeyeceğim."Chanyeol başka bir puf teneffüs ederken söyledi.  Ancak köpek yavrusu Chanyeol'un yanına oturdu ve kokudan rahatsızlık duyduğunda garip sesler çıkardı. 

"Sus."Chanyeol öfkeyle hırladı.  Bunun üzerine, köpek yavrusu olabildiğince sessiz kaldı ve bir şey istediğnde bunu yapan kişi gibi  büyük, sulu gözleriyle Chanyeol'a baktı.  İç çekerek, Chanyeol sigarayı söndürdü ve çok mutlu  köpek yavrusunu kucağına almadan önce kül tablasına attı. 

"Onun gibi çok inatçısın. Senin için de çok düşünmeme neden oluyorsun? Öyle değil mi?"Chanyeol burnunu yavru burnuyla ovuşturarak sordu.  Köpek yavrusu bir havlamayla cevap verdi ve Chanyeol'a yakından sarıldı. Bu ona bir çeşit rahatlık sağladı ama yeterli değildi.