Misafir Çocuğu || Texting (TAMAMLANDI)

#MÇ 2. YILDÖNÜMÜ!

Sizi çok seviyorum.

Girişi nasıl yapayım diye çok düşündüm, birden içimden bu geldi, iyi ki geldi. Bunu hikaye boyunca her not yazdığımda söylemişimdir kesin ama hiçbiri beni tekrar ve tekrar söylemekten alıkoyamaz. Çünkü seviyorum. Hayranım size.

Bana en küçük iyiliğiniz dokunsa, hayatım boyunca unutmam. Hatta yapılan şey hafızamdan kaybolsa bile, içimdeki minnet duygusu asla kaybolmaz. Ve siz bu hikaye boyunca bana o kadar güzel şeyler yaşattınız ki, hissettirdiğiniz duygular yüzlerce iyilikle eşdeğer benim için.

Sizlere, bu hikayeyi okumuş, beğenmiş, yorum yapmış, hayalet okur olarak okumuş okurlara bile, hepinize yüzlerce kez minnettarım. İçim pamuk gibi şu an bunları yazarken.

Gün oldu haftalarca, aylarca bölüm yazamadım, sizi çok uzun süreler beklettim, şikayet etmeden sabırla beklediniz. Bölümlerde o kadar yazım hatası yaptım, yardım istedim, en nazik şekilde uyardınız, bilgilendirdiniz, yanlışlarımı düzeltmeme yardım ettiniz. Depresyona girdim, üzüldüm, keyifsiz oldum, yorumlarınızla, hatta randomlarınızla bile bana moral oldunuz. Birilerini gerçekten güldürebildiğimi hissettim. Ve inanın bana bu benim için o kadar önemli ve özel bir duygu ki.

Küçük çocuklar hani bazen büyüklerinin yanında espiri yapmaya çalışırlar, saçma olur, yersiz olur bazen, ama tek kişinin bile yüzünde bir tebessüm oluşturabildiklerini görünce dünyanın en mutlu insanı olurlar birden. Sevdiği birini mutlu etmiş, güldürebilmiş olmak o kadar kutsal bir olaydır onlar için.

İşte ben de çocukken aynen böyleydim. Okula başladım, öğretmenlerimi, arkadaşlarımı güldürebildiğimde mutlu oldum. Sınıf grubumuz oldu, yaptığım şakalara atılan gülüş emojilerini bile yıldızladım, bakıp bakıp mutlu oldum, sanki çok büyük bir şey başarmışım gibi. Üniversiteye geçtim, ve inanır mısınız, hâlâ zerre fark yok dkmdkdk

İşte sizin o önemsiz gibi görünen randomlarınız bile benim için bu kadar büyük bir motivasyon oldu. Her yorum bildiriminde random bile olsa, açıp hangi paragrafa, hangi cümleye atılmış diye bakıyorum, tüm yorumlarınızı tek tek okuyorum. Üstünden ne kadar zaman geçerse geçsin, yapmaktan sıkılacağımı da sanmıyorum.

Okunma sayısına bakıyorum, neredeyde 900K olacak. Gerçekliğini aklım almıyor, algılayamıyorum. Okunmaya değil, vote sayısına göre bakarsak yine aynı şey. Gerçek okurları tek tek bulmak için bu sayıyı ne kadar törpülesek bile çıkan sayı yine de şaşırmama yetiyor. On binlerce insanın benim kalemimi, benim yazdıklarımı okumuş olduğu gerçeği çok garip geliyor.

Sınıftayken bile sırf herkes merakla beni dinlesin, sayılan, dinlenen biri olayım diye gece boyu yazılarımın üzerinde uğraşır, herkes için ilgiçekici olmasına özen gösterirdim. Zamanla tüm sınıf benim yazımı okuyacağım anı merakla beklemeye başladı. Hocamız bile tatlı niyetine hep sona saklıyor ve bunu defalarca dile getiriyordu. Tüm sınıf, toplam 30-a ulaşmayan sayıda insan bile benim kalemimi dinlerken ne kadar heyecanlandığımı, mutlu olduğumu düşünüyorum hep. Ve şimdi on binlerce kişinin benim kalemimden çıkan şeyleri okumuş olması bu yüzden garip geliyor.

Gerçekten, tüm samimiyetimle söylüyorum, sadece yaşattığınız bu duygular için bile size o kadar çok teşekkür borçlu, o kadar minnet doluyum ki anlatmak imkansız.

2 yıl su gibi olmasa da, iyili kötülü geçti, gitti. Bu hikayeyi yazdığım gün, sizinle oluşacak o güzel ilişki için köprü temelini koyduğum ilk an. İşte o ânı hiç unutmayacağım. Her yıldönümü geldiğinde bu konuşmayı yapacağım gibi geliyor artık kdmdkd

Bu hikayedeki her karakter, onların dilinden anlattığım her duygu, her cümle, her düşünce sizinle bir araya gelince, siz okuduktan sonra gerçekten değer kazandı. Bir kitabı kitap yapan onun okurlarıdır, benim hikayelerim de sizinle var oldu, sizin için devam etti, sizinle veda etti. Yazdığım karakterlerim ne kadar içimden bir parçaysa, siz de benim için  içimdeki o parçaya dokunan naif kalplersiniz. O kalplerinizden öpüyorum. Onlara iyi bakın. Onları üzmeyin, yüklenmeyin, sevin. Kendinizi sevin.

İyi ki varsınız, hep var olun.
Hep iyi ki, hep iyi ki... ❤️

Çok özlediğiniz bir zaman, Mert ile Yağmur'u da alıp yine evlerinize misafirliğe geliriz belki, kim bilir?
Hatta belki yeni Misafir Çocuklarıyla?  :')

Tekrar görüşenedek! ❤️

~ 18.08.2021 ✨