Yağmur: Mert (2:04)
Yağmur: Sana bazı şeyler itiraf edeceğim.
Yağmur: Tekrarı olmayacak, bu yüzden iyice oku.
Mert: Bismillahirrahmanirrahim.
Yağmur: Bak
Yağmur: Ben ne zaman birine güvensem hep kazık yedim.
Yağmur: Arkadaş dediğim nice insanlar arkamdan kuyumu kazdı.
Yağmur: Ve ben hala salak gibi güvenmeye devam ettim.
Yağmur: Ama bardağı taşıran o son damla ne oldu, biliyor musun?
Yağmur: Yanımda olduklarını sandıklarımın bile bana yüz çevirip, Okanı haklı görmeleri.
Yağmur: Gözümün önünde onu temize çıkarmaya çalıştılar.
Yağmur: Bile bile.
Yağmur: Şimdiye kadar gururuma yenilip söyleyemedim hiç, dilime getirmedim ama,
Yağmur: Aldatıldım işte.
Yağmur: O hep böyleydi, değil mi?
Yağmur: Tanıyorsundur zaten..
Yağmur: İhanetini öğrendiğimi anlamadı bile.
Yağmur: Aptallığını bahane ederek ayrıldım. Saçmalıklarına zaten gereğinden fazla tahammül etmiştim.
Yağmur: Acı veriyor, evet. Ama onun kendisinden dolayı değil. Verdiğim değerin ona değmemesinden.
Yağmur: Her zaman hayattakı en büyük yanlışım olarak kalacak.
Yağmur: İşte o dönem farkettim, kimsenin beni kaybetmemek için çabalamadığını.
Yağmur: Kimsenin gerçekten umrunda olmadığımı.
Yağmur: Güzel, mutlu bir ailem var, evet. Ama bazen insan aileden başka, farklı bir arkadaşa ihtiyaç duyuyor.
Yağmur: Güvenebileceği, arkasını yaslayacağı, tereddütsüz "kardeşim" diyebileceği birine.
Yağmur: Ben ona hiç sahip olmadım.
Yağmur: Belki aptalca ama
Yağmur: Ben eski halimi çok özlüyorum.
Yağmur: Hiç değilse mutluydum
Yağmur: Güle, konuşa, sevebiliyordum.
Yağmur: Hassasdım, belki daha fazla üzülüyordum ama hissedebiliyordum.
Yağmur: Şimdi o insanlara, o zamanlara değil de, eski duygularıma geri dönmek istiyorum.
Yağmur: Bir şeyler hissetmek istiyorum.
Yağmur: Korkarak, çekinerek değil..
Yağmur: Güvenerek.
Yağmur: Mert,
Yağmur: Gerçekten, ailem dışında güvendiğim tek kişisin.
Yağmur: Bu duygular ne kadar ileri gider, ya da gider mi bilmiyorum.
Yağmur: Ama bildiğim tek şey, yanımda kalmanı istediğim.
Mert: Güvenmekten korkma.
Mert: Artık burdayım ve tekin olmayan insanları yanına bile yaklaştırmayacağım.
Mert: Söz.
Mert: Geçilmez kalenin kapılarını yavaş yavaş arala, çünkü seni güzel insanlarla tanıştıracağım.
Yağmur: Emin misin?
Mert: Eminim, güzel Pikaçum.
Mert: Oyun arkadaşına güvenebilirsin.
Mert: Âşık oyun arkadaşına..
- Görüldü. ✓✓
Mert: Gülümsediğini hissediyorum.
Mert: Ve hayır, seni hala görmüyorum.
Yağmur: Tüm samimiyetimle,
Yağmur: İyi ki varsın, Mert.
Yağmur: İyi ki yanımdasın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Misafir Çocuğu || Texting (TAMAMLANDI)
Short StoryKüçükken annenin bana "büyüyünce kızımı sana vereceğim" diye söz verdiği misafir çocuğuyum. Ve unutmadıysan, sen de beni tanıyorsun. Not: Uzun süre önce yazıldığından, ilk bölümlere göre yargılamamanız önerilir.