Misafir Çocuğu || Texting (TAMAMLANDI)

4.6

Yorumlarınızı bekliyorum🌹

✨✨✨

Sadece sarıldık.
Ne kadar sürdü bilmiyorum. Kollarında uykuya dalmak üzereyken seslendi bana. "Yağmur," dedi, "Sizinkiler nerede?"

Bilinçsizce, "Bizimkiler.." diye sayıkladım. Sinyaller aniden beynime varınca, "Bizimkiler?" diye tekrar ettim. Gözlerim kocaman açıldı ve onu kendimden uzaklaştırıp hızla ayağa kalktım.

"Hadi sen git." dedim ellerimle kalkmasını işaret ederek. Gözlerine inanamıyormuş gibi bana baktı ve ayağa kalktı. Alınmış gibi ama yapmacık bir ifadeyle, "Kullandın mı beni??" diye bağırdı. Elimle ağzını tuttum gülerek. "Ya gelecekler şimdi, git hadi."

"Resmen beni kullandın ve şimdi çöpe atıyorsun," dedi duygu sömürüsü yaparak. Elini alnına koydu ve sesini kıstı. "Ah, kendimi tek geceliklerdeki mağdur taraf gibi hissediyorum.."

Kahkaha attığımda susup baktı. Başını sağa yatırıp gülümsedi, "Sanki benim kalbim kola'ymış da, senin gülüşün içine dökülen mentosmuş gibi," dedi. "Böyle kıpır kıpır, pıt pıt, o hissi anlatamam ki.."

Durup sevimliliğine baktım. Allahım, bu çocuğu yaparken 'güzel olan her şey'i de kattın sanırım. Başka açıklaması olamaz.

Arkasına geçip onu sırtından kapıya doğru ittirmeye başladığımda, kapıya varmadan durdu ve bana döndü. "Bi' kere öpsem?" dedi yavru kedi bakışları takınarak. "Bak bu iki oldu, bir yerlerim şişecek diye korkuyorum," dediğinde güldüm ve kapıyı açtım.

Kapıya yönelip son kez bana baktı ve "Sen kovmuyorsun, ben kendim gidiyorum," dedi trip atar gibi. Sabahtan beri en çok yaptığım şeyi yaptım, kendimi gülmekten alıkoyamadım. Kapının dışına çıkıp bana baktı tatlılıkla. Kollarını yukarı kaldırıp yağmuru işaret etti, "Ve güldün, rengarenk yağmurlar yağdı.." dedi.

Tüm içtenliğimle gülümsedim ona. Sahi, en son ne zaman bu kadar mutlu olmuştum?
Evet, Mert'le olduğum çoğu zaman..

"Durma böyle, üşüteceksin, daha yeni iyileştin," dedim. Kapüşonunu takıp bana hayali bir öpücük gönderdi ve motoruna yönelecekken durup, tekrar bana yaklaştı. Kulağıma bir şey fısıldar gibi, tane-tane, "Seni, çook, seviyorum!" dedi ve hızla yanağıma bir öpücük kondurup kaçtı. Evet, resmen kaçtı. Ben de arkasından öylece bakakaldım.

***

"Necla teyzeni hatırlıyor musun, Yağmur?" dedi annem bana bakarak. "E-Evet? Sanırım.." dedim 'bu da nerden çıktı' diye düşünerek. "Gelirken mağazada onunla karşılaştık. Ayaküstü sohbet ettik. Seni sordu bana," İçsesim 'nE' diye bağırırken, ne tepki vereceğimi bilmeden dinlemeye devam ettim.

"Geçen soruyordun, oğlu Mert. Doğru hatırlıyormuşum bak, 1 yaş varmış aranızda."

"Hı-hı," dedim sessizce. Sonra tepkisini merak edip, "Küçükken çok mızıkçıydı, hep sinir ediyordu beni," diye ekledim içimden kendi kendime gülerek.

"Niye öyle diyorsun, bak o da kaç yaşına gelmiş, çocuk değilsiniz ki artık." Ah anne, o hala gözümde Misafir Çocuğu, bilmiyorsun ki..

"Ne demeye getiriyorsun anne?" dedim merakımı içimde tutamayarak. "Yani anne babasını da tanıyoruz hani,"

"Eee?"

"Çocuk da gayet beyefendi, düzgün bir çocuk,"

"Eee?"