Bölüm 9

79 19 25
                                    

(Medyadaki fotoğraf temsili Zehra Hanım)

Herkese iyi okumalar yıldız ve yorumlarınızı dört gözle bekliyorumm.

---------------------------------------------------

Deniz ve Leyla birkaç gün sonra tekrardan o şehre gelmişlerdi. Gelmeden önce uzun süre ne yapacakları hakkında planlar kurdular. Her ihtimali düşünüp sonunda bir sonuca varmışlardı. Deniz lise zamanlarında kendini sadece bilgisayara yöneltmişti. Arkadaşları yoktu, okulda kimse ile konuşmak istemezdi. Ama o sıralar tek arkadaşı bilgisayar olmuştu. Daha derinliklerine inerek kendini geliştirmişti. Sanaldan arkadaşları olmuştu ve onlar Deniz'e bir sürü taktik öğretmişlerdi. Bir başkasının hesabını çalmak en basit işlerinden biriydi. Hastanede böyle şeyler için hep kontrol içinde oldukları için bütün öğrendiklerini unuttuğunu düşünüyordu. Ancak dönmeden önce son gecelerinde akıllarına bu fikir gelmişti. Leyla 'nasıl aklımıza gelmedi?' diyerek havalara uçmuştu. Çok güzel bir koz vardı ellerinde. Deniz paslandığını düşünse de planlarındaki iş için zorlanmayacağını biliyordu. Bunun şerefine o akşam keyif masası kurdular. Kadehlerini tokuşturup o insanların alacağı yüz ifadesini düşünerek kahkaha attılar. Mükemmel bir geceden sonra sabah otobüsleri olduğu için uyumaya kara verdiler. 

" İyi geceler, Leyla Kuş."

"İyi geceler, Deniz geyik."  Birbirlerine gülümsedikten sonra kendilerini uykunun derinliklerine bıraktılar.

****************************************

Sabahın köründe otobüse bindikleri için Leyla yine otobüste uyuklamıştı. Deniz'in elinde bugünkü oyunları için idare edebilecek bir bilgisayar vardı. Deniz Leyla'nın onsuz çok kırıldığını ve üzüldüğünü biliyordu. Artık susma vakti değildi, beraber planladılar ve beraber eğleneceklerdi. Deniz Leyla'ya baktığında uyanmaya başlamıştı. Leyla dışarı baktığında Deniz'e dönüp uykulu bir şekilde konuştu.

"Girmişiz şehre, buradan direkt okula mı gidiyoruz?"

"Evet, önce şu işimizi halledelim sonra annenin yanına gideriz."

Yirmi dakika sonra otogardan indiler. Erken saatler olduğu için Leyla hafif üşümüştü. Acaba tekrardan gri kapüşonluyu görür müyüm diye Deniz'e çaktırmadan etrafına bakındı. İşyeri sahipleri ve otobüsten inenler vardı. Hiç kimse dikkatini çekmedi. Elini telefonuna götürdü. Leyla uzun süredir annesinin mesajlarını görmezden geliyordu. Artık cevap yazmanın vakti gelmişti.

[Leyla]- Akşam Deniz ile eve geleceğiz. Gelince konuşalım şimdi aramasan iyi olur.

Leyla telefonu tekrardan cebine koydu. Gidecekleri yer belliydi. Deniz'e bakıp "Gidelim." dedi.

******************************************

Düzenek kurulmuştu. Dakikası dakikasına ayarlamalar yapılmıştı. Leyla Barış'ın suratının alacağı şekli çok görmek isterdi ama bu zevki daha sonra tadacaktı. Zaman yaklaşıyordu. Leyla'nın suratında alaycı bir sırıtış vardı. İntikamı başlangıç olarak güzel olacaktı. Okulun yanındaki duvara oturmuşlardı. Deniz sistem ile uğraşıyordu. Barış'ın mesaj ve fotoğraf içerikli görüntülerini daha öncesinde hazırlamıştı. Videonun sonuna simgelerini eklemezse olmazdı. Deniz dudaklarını yemeye başlamıştı. Büyük bir ciddiyet içinde düzenlemeler yapıyordu. Her şeyi hallettikten sonra Leyla'ya döndü. 

"Şu tuşa basarsan her şey başlamış olacak, kararını ver ve bas." Deniz gülerek baktı Leyla'ya. İçlerinde dayanılmaz bir zafer edası vardı. Leyla saate baktı. Şimdi basabilirdi. 

LEYLAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin