LEYLA

Bölüm 32

--Leyla'nın gözünden--

Birkaç saat sonra kalacağımız otele giriş yapmıştık. Burası bir hayli soğuktu. Tahmin ettiğimden daha da soğuk olunca kalın kıyafetlerimi bir gözden geçirdim kendimce. Lara, Birsu, Deniz, Cenk hatta Gökçen o arabaya bindiğim için garip bakışlarını üstümden ayırmamıştı. Ali'nin gelmesi çoğu kişiyi memnun etmemişe benziyordu. Kimseyi önemsemiyordum ama Deniz konusunda yine birazcık kötü hissediyordum. Ondan her şeyi sakladığım için bir nevi suç işlemiş gibi hissediyordum.

Odalarda kimin kalacağı belliydi. Deniz ve Gökçen bir odada, Birsu ve Lara bir odada, Cenk, Ali ve ben ayrı odalarda kalacaktık. Giriş işlemleri tamamlandıktan sonra odalarımıza çıkmak için asansörleri kullanacaktık. Valizimi yüklendiğim sırada bindiğim asansöre Deniz binmişti önce. Tam bir şeyler söyleyecekken ortama Ali girince sustu. İmalı bir bakış atmıştı. Açıklama bekler gibiydi. Önüme döndüm. Kaldığımız kata geldikten sonra herkes odalara dağıldı. 321 numaralı odaydı benimki. Kapısına baktıktan sonra odaya girdim. Minimalist ama sıcak bir odaydı. Ahşap efekti verilmeye çalışılmıştı. Yatak odanın ortasına konumlandırılmıştı. Tam karşısında mini buzdolabı ve duvara monte edilmiş televizyon vardı. Girişin hemen solunda tuvalet banyo birleşikti. Giriş kapısının hemen karşısında manzarası gayet hoş olan odanın camı vardı. 

Perdeleri iyice araladıktan sonra odanın sıcak olmasından dolayı üstümdekini çıkardım. Valizi açıp köşedeki küçük dolaba yerleştirmeye koyuldum. Hepsini koymayacaktım, hafta sonu için buradaydık. Toplaması yine bana eziyet olacağı için koyulması gereken kıyafetleri oraya koydum.

Bugün için kimsenin planı yoktu. Ne yapacağımızı bilmiyordum. Yatağa sırt üstü uzandım. Oldukça rahat bir yataktı, kışın verdiği his ile akşama kadar uyuyabilirdim. Tavana baktığım esnada telefonumun mesaj sesini duydum. Uzanıp aldığımda mesajın Lara'dan olduğunu gördüm.

[Lara]-Aşağı kahvaltıya ineceğiz yerleştikten sonra. Açık büfeymiş, yerleştikten sonra in ve bizi bul.

Çok güzel bir ekip olmuştuk(!). Dönüt olarak mesaj yazdım.

[Leyla]-Ali de geliyor demi?

[Lara]-Evet. 

Sevmeme sebeplerini hâlâ bilmiyordum ancak Lara'nın düşüncelerini öğrendikten sonra kesin saçma bir düşünce yüzünden uzak duruyor olabileceğine kanaat getirdim. Bunca kötülüğü yaşadıktan sonra hastaneye yatmasa şaşardım. Lara kendi kuruntuları yüzünden insanları da ondan uzak tutmaya çalışıyordu. 

Pat diye odamın açıldığını gördüm. Gelen Denizdi. Ne olduğunu anlamadan konuşmaya başlamıştı.

"Leyla Ali ne alaka? Aranızda bir şey mi var?"

"Olsa ne olmasa ne? Neden bu kadar yükseldin!? Neden sevmiyorsun?"

"Leyla o çocukta bir şeyler var. Bana inanmalısın." Sinirli olmasına karşılık ben de sinirli bir şekilde cevap vermiştim.

"Ben sana Gökçen kötü biri desem....inanır mısın?" Alay edercesine güldüm ve devam ettim.

"Tabii ki hayır!" 

"Leyla saçmalama, onun ile bu bir değil. Adamın kardeşleri bile mesafeli lan çocuğa!" Hiddetle konuştum.

"Ne yaşadığını bilmiyorsun! Deniz o da bizimle aynı! Bu dışlamak niye? Tabii ki öyle olduğu için uzak herkes. Anlamadın mı?" Biraz sakinledikten sonra konuşmaya devam etti.

"Peki diyelim onlar o yüzden sevmiyor. Sen bana hiçbir şey anlatamamaya başladın, ya ben sana her şeyimi anlatıyorum....ama sen-sen artık benden bir şeyler saklıyorsun. Arkada bir şeyler dönmüş. Ne ara bu kadar yakın oldunuz da arabasına biniyorsun?"